ร่ายนำ-โคลงบทที่ ๑๒	โคลงบทที่ ๑๓-๒๔	โคลงบทที่ ๒๕-๓๖
โคลงบทที่ ๓๗-๔๘	โคลงบทที่ ๔๙-๖๐	โคลงบทที่ ๖๑-๗๒
โคลงบทที่ ๗๓-๘๔	โคลงบทที่ ๘๕-๙๖	โคลงบทที่ ๙๗-๑๐๘
โคลงบทที่ ๑๐๙-๑๒๐	โคลงบทที่ ๑๒๑-๑๓๒	โคลงบทที่ ๑๓๓-๑๔๔

 

๙๗. หมอนเจ้าเขาเทพไท้	สถิตสิง
คิดคู่เขนยอรอิง	ร่วมร้าง
เขนยทองทอดกายพิง	พูนเทวษ ฤาแม่
นอนจะแนบเขนยข้าง	คู่เนื้อเรียมถนอม
๙๘. ลองไนจักจั่นแจ้ว	ใจรัว รัวแม่
ชะนีร่ำโหยหาผัว	ผ่าวไส้
ดวงเดียวเด็ดแต่ตัว	ตกป่า ชัฎแม่
จากสมรพี่มาไห้	แห่งห้องชะนีโหย
๙๙. รอยกรรมมาแบ่งแก้ว	กับสกนธ์ กูเอย
ขวัญอยู่อยุธยาตน	ต่างร้าง
โอ้ดวงทิพยสุมณ	ฑามาศ แม่เอย
บุญที่สมสองสร้าง	จักสิ้นฤายัง
๑๐๐. ควิวควิวอกควากคว้าง	ลมลอย แลแม่
ถอยแต่ใจจากถอย	ทับช้า
ทศทิศทอดตาคอย	ขวัญเนตร พี่เอย
เอาสไบนุชต่างหน้า	แนบเนื้อแทนนาง
๑๐๑. พระลบสุริยเลี้ยว	ไศลลา โลกเอย
ทุกทิศชระมัวมา	มืดแล้ว
เนตรหนึ่งว่ายนภา	เพียงเมฆ
เนตรหนึ่งตรวจไตรแผ้ว	แผ่นหล้าหาสมร
๑๐๒. โพธิ์สลับโพธิ์เทพไท้	เทพา พ่อฤา
เอาพระโฆษผยองยา	สวาทชู้
อาราธน์พระเอยอา	รักษ์เร่ง ราพ่อ
เชิญช่วยพาสมรู้	รสน้องแรมนาน
๑๐๓. ลับยักษ์ลับเยาวให้	เรียมหา แม่แฮ
ฤาอสุรพาลพา	แวะเว้น
ลับหลังพี่ลับตา	แสนโยชน์
รำลึกลับนุชเร้น	ร่วมรู้ในใจ
๑๐๔. ยากมาเมืองแม่น้ำ	ใจหมอง
เมืองก็ศูนย์กลสอง	สวาทว้าง
ขวัญเมืองอยู่เมืองครอง	ใจเครา พี่ฤา
ฤาพี่จากมาค้าง	ขวบแล้วนางลืม
๑๐๕. อู่สะเภาพาณิชใช้	ใบคลา
ทุกข์พี่พ้นเภตรา	เลื่อนโล้
จากสมรแม่เสมอมา	กลางสมุทร
แลบ่เห็นตระหลิ่งโอ้	อกคว้างกลางชล
๑๐๖. หนองบัวบงกชช้อย	ชูชวน ชื่นเอย
บัวดั่งบัวนุชอวล	อ่อนน้ำ
กระบอกทิพย์ผกากวน	กาเมศ กูเอย
ภุมเรศแรมรสกล้ำ	กลีบฟ้ายาไฉน
๑๐๗. ศิขรศิขเรศเงื้อม	เงางาม
แลเล่ห์ฉากเขียนเขา	คั่นห้อง
พ่างเพียงแผ่นผาเฉลา	ฉลักลวด ลายแฮ
กลหนึ่งเตียงนอนน้อง	ม่านกั้นกำบัง
๑๐๘. ผาเผยพุพ่างน้ำ	ฝอยฝน
คือสุหร่ายโรยชล	ช่วยร้อน
สาครร่วมสรงสกนธ์	ไกลพี่ แล้วแม่
อ้าแม่เอยจักอ้อน	อาบน้ำตาแทน