ร่ายนำ-โคลงบทที่ ๑๒ โคลงบทที่ ๑๓-๒๔ โคลงบทที่ ๒๕-๓๖
โคลงบทที่ ๓๗-๔๘ โคลงบทที่ ๔๙-๖๐ โคลงบทที่ ๖๑-๗๒
โคลงบทที่ ๗๓-๘๔ โคลงบทที่ ๘๕-๙๖ โคลงบทที่ ๙๗-๑๐๘
โคลงบทที่ ๑๐๙-๑๒๐ โคลงบทที่ ๑๒๑-๑๓๒ โคลงบทที่ ๑๓๓-๑๔๔

 

๘๕. นกแก้วจับกิ่งแก้ว   กอดคอน
กลพี่กอดแก้วนอน    แนบเนื้อ
นางกวักนกกวักจร    จับกวัก ไกวแม่
หลงว่ากรนุชเกื้อ    กวักให้เรียมตาม
 

 

๘๖. นางนวลจับแมกไม้   นางนวล
นวลนุชแนบเรียมควร    คู่แคล้ว
เบญจวรรณจับวัลย์พวน    พันโอบ ไม้แม่
แลว่าวัลย์กรแก้ว    กอดอ้อมเอววัลย์
 

 

๘๗. โนรีสีชาดย้อม   ระยับแดง
นกขะมิ่นชมพูแสง    แสดผ้า
ปนแปลกนึกนางแปลง สไบเปลี่ยน
เย็นห่มแสดสีฟ้า    ฝ่ายเช้าเคยชม
 

 

๘๘. แขกเต้าตามคู่เต้า   แขกสมร มาฤา
ถามข่าวนุชแหนงจร    จับไม้
สัตวาสุวาวอน    วานหน่อย นกเอย
บอกสมรเรียมไห้ให้    ข่าวน้องมาแถลง
 

 

๘๙. เสนาะเสียงสุโนกร้อง   ระงมวัน
สาลิกามาปัน    เหยื่อป้อน
นางนกกระสรวลสันต ์   สมเสพ
คือนุชแนบโอษฐ์อ้อน    แอบให้เรียมโลม
 

 

๙๐. เรียมเมิลโมเรศเคล้า   โมรี
นางมยุรยวนยี    ยั่วเย้า
เฉกโฉมแม่มังสี    เสาวภาคย์ กูเอย
แลนกลอบนึกเจ้า    พี่ดิ้นโดยยูง
 

 

๙๑. ยกมาออกอ่าวน้ำ   นามนาง รมนา
นางบ่เห็นเห็นบาง    เปล่าเศร้า
ฉมนางชไมปราง    สมรมิ่ง กูเอย
ดินหื่นหอมฟ้าเร้า    รื่นร้างอภิรมย์
 

 

๙๒. นางรมรมเยศร้าง   รมยา
กลพี่จากเจียนกา    เมศม้วย
ฤาหากแม่มายา    พิโยคหยอก เรียมฤา
มาแม่สำราญด้วย    พี่น้อยนางรม
 

 

๙๓. บางสะพานสะพาดพื้น   สะพานทอง
ฦาสะพานสุวรรณรอง    รับเจ้า
อ้าโฉมแม่มาฉลอง    พิมพ์มาศ นี้ฤา
รอยร่นเหนือบ่าเบ้า    แบบเนื้อนพคุณ
 

 

๙๔. บางสะพานสะพาดพื้น   ทองปาง ก่อนแฮ
รอยชะแลงชระลุราง    ร่อนกลุ้ม
ระลึกโฉมแม่แบบบาง    บัวมาศ กูเอย
ควรแผ่แผ่นท้องหุ้ม    ห่อไว้หวังสงวน
 

 

๙๕. เห็นขามสาวบ่าวต้น   เคียงกัน
สาวบ่าวปลูกสำคัญ    คู่สร้าง
เสมอเรียมร่วมรักขวัญ    เมืองมิ่ง แม่ฤา
สองประสิทธิ์สัตย์อ้าง    ปลูกไว้กลางใจ
 

 

๙๖. ยกมามาอกไหม้   ทรมาน
ถึงที่นามละหาน    อู่แห้ง
นุชเอยจักหาธาร    ทาอก พี่แม่
อู่ก็แล้งชลแล้ง    อกแล้งลืมงาย

1