ร่ายนำ-โคลงบทที่ ๑๒ โคลงบทที่ ๑๓-๒๔ โคลงบทที่ ๒๕-๓๖
โคลงบทที่ ๓๗-๔๘ โคลงบทที่ ๔๙-๖๐ โคลงบทที่ ๖๑-๗๒
โคลงบทที่ ๗๓-๘๔ โคลงบทที่ ๘๕-๙๖ โคลงบทที่ ๙๗-๑๐๘
โคลงบทที่ ๑๐๙-๑๒๐ โคลงบทที่ ๑๒๑-๑๓๒ โคลงบทที่ ๑๓๓-๑๔๔

 

๑๓. สงสารเป็นห่วงให้ แหนขวัญ แม่ฮา
ขวัญแม่สมบูรณ์จันทร์ แจ่มหน้า
เกศีนี่นิลพรร โณภาส
งามเงื่อนหางยูงฟ้า ฝากเจ้าจงดี

 

 

๑๔. เรียมจากจักเนิ่นน้อง จงเนา นะแม่
ศรีสวัสดิ์เทอญเยาว์ อย่าอ้อน
อำนาจสัตย์สองเรา คืนร่วม กันแม่
การณรงค์ราชการร้อน เร่งแล้วเรียมลา

 

 

๑๕. ลงเรือเรือเคลื่อนคว้าง ขวัญลิ่ว แลแม่
ทรุดนั่งถอนใจปลิว อกว้า
เหลียวหลังพี่หวาดหวิว ใจวาก
แลสั่งสบหน้าหน้า แม่หน้าเอ็นดู

 

 

๑๖. ออกจากคลองขุดข้าม ครรไล
เรือวิ่งอกว้าใจ หวาดขว้ำ
เด็ดแดดั่งเด็ดใย บัวแบ่ง มาแม่
จากแต่อกใจปล้ำ เปลี่ยนไว้ในนาง

 

 

๑๗. บรรลุอาวาสแจ้ง เจ็บกาม
แจ้งจากจงอาราม พระรู้
เวรานุเวรตาม ตัดสวาท แลฤา
วานวัดแจ้งใจชู้ จากช้าสงวนโฉม

 

 

๑๘. มาคลองบางกอกกลุ้ม กลางใจ
ฤาบ่กอกหนองใน อกช้ำ
แสนโรคเท่าไรไร กอกรั่ว ราแม่
เจ็บรักแรมรสกล้ำ กอกร้อยฤาคลาย

 

 

๑๙. ชาวแพแผ่แง่ค้า ขายของ
แพรพัสตราตาดทอง เทศย้อม
ระลึกสีสไบกรอง เครือมาศ แม่เฮย
ซัดสอดสองสีห้อม ห่อหุ้มบัวบัง

 

 

๒๐. วัดหงส์เหมราชร้าง รังถวาย นามแฮ
เรียมนิราเรือนสาย สวาทสร้อย
หงส์ทรงสี่พักตร์ผาย พรหมโลก แลฤา
จะสั่งสารนุชคล้อย คลาดท้าวไป่ทัน

 

 

๒๑. สังข์กระจายพี่จากเจ้า จอมอนงค์
สังข์พระสี่กรทรง จักรแก้ว
สรวมทิพย์สุธาสรง สายสวาท พี่เอย
สังข์สระสมรจงแผ้ว ผ่อนถ้าเรียมถึง

 

 

๒๒. จากมามาลิ่วล้ำ ลำบาง
บางยี่เรือราพลาง พี่พร้อง
เรือแผงช่วยพานาง เมียงม่าน มานา
บางบ่รับคำคล้อง คล่าวน้ำตาคลอ

 

 

๒๓. มาด่านด่านบ่ร้อง เรียกพัก พลเลย
ตาหลิ่งตาเหลวปัก ปิดไว้
ตาเรียมหลั่งชลตัก ตวงย่าน
ไฟด่านดับแดไหม้ มอดม้วยฤามี

 

 

๒๔. นางนองชลน่านไล้ ลบบาง
ไหลเล่ห์ชลลบปราง แม่คล้ำ
แสนโศกสั่งสารปาง จากพี่ ปลอบแม่
นาสิกเรียมซับน้ำ เนตรหน้านางนอง

1