@ ถึงตุ้นหวงก่านสูกึ่งสายไหม	ต่อนี้ไปแยกทางต่างหลายหน
สู่อินเดียอิหร่านสถานมณฑล	หนึ่งสู่ชนไคโรยุโรปไกล
อากาศแห้งปากแห้งแรงพลอยหมด	แสนรันทดจากมาพนาไสว
สู่ที่นี่ ณ แห่งนี้ไม่มีไพร	มีแต่ทรายกับสันทรายสุดสายตา
แต่ยังดีมีโรงแรมสี่ดาวใหญ่	เพิ่งเปิดใหม่ใจเมืองรุ่งเรืองหนา
มีอาหารร้านเหลาทั้งเหล้ายา	ขาดแก้วตานวลน้องประคองใจ
โอ้ตุ้นหวงสรวงสวรรค์ปั้นวิจิตร	โอเอซิสพิศเพลินเนินไศล
คาราวานผ่านมาจากฟ้าไกล	ได้อาศัยเพิงพักกักเสบียง
@ เมาะเกาคูอยู่ใต้มิไกลนัก	คนรู้จักกราบไหว้หลายหลากเสียง
สวดอ้อนวอนพรพุทธพิสุทธิ์เคียง	คูหาเรียงเฉลียงถ้ำล้ำร้อยคู
มีภาพเขียนเรียงรายภายในถ้ำ	สอนหลักธรรมคำพุทธหยุดอดสู
อีกจำหลักสลักหินชักชวนดู	เมาะเกาคูนมัสการโบราณมี
พันกว่าปีที่นี่วิหารเกิด	ชาวจีนเทิดเจิดจรัสรัศมี
มหายานศาสน์ป้องคุ้มครองดี	ประชามีศรัทธามานมนาน
เหมือนโดนสาปบาปกรรมปากถ้ำกลบ	มองโกลรบสยบฮั่นบัลลังก์ผลาญ
กระเทือนพุทธทรุดโทรมถล่มราน	เวลากาลผ่านพ้นหลายร้อยปี
ภิกษุหวังหยวนลู่ผู้เจนจบ	ได้ค้นพบสบโลกโฉลกศรี
เมื่อไม่นานผ่านพ้นมาร้อยปี	นับโชคดีคัมภีร์มีซ่อนใน
หนังสือเก่าเล่าเรื่องเบื้องพระพุทธ	สอนมนุษย์รุดทางสว่างไสว
คู่เคียงถ้ำล้ำเลิศเทวาลัย	สงบใจได้ยลมงคลดี
@ หมินซาชานสันทรายที่ท้ายเมือง	ส่องแสงเรืองแลงามสะท้อนสี
เนินทอดทิวพริ้วหลั่นงามทวี	แลนุ่มดีฝุ่นทรายมาก่ายกอง
ธรรมชาติสาดทรายรายรวมกลุ่ม	ได้เขาคุ้มคุมลมสงบผอง
คล้ายเอาหินดินก้อนมาทดลอง	ทรายพัดต้องกองพูนนูนหลังดิน
ที่ราบสูงทิเบตเขตโขดใหญ่	ขวางทางไว้วายุฟากทักษิณ
หอบทรายฝุ่นข้ามฟ้าหลากธานิน	ผ่านผาหินปลิวว่อนก่อนกองเนิน
ทรายดูเรียบเหยียบนุ่มคลุมหลังเท้า	แต่ละก้าวสาวยกระหกระเหิน
ไต่ขึ้นเขาเข่าเราเมื่อยล้าเกิน	ไม่เพลิดเพลินเหมือนดูอยู่ไกลไกล
ยามพลบค่ำลำแสงแรงอ่อนอ่อน	เนินสันดอนทอดเงาเคล้าคล้อยไหว
ทรายสีใหม่ขยายกว้างพื้นที่ไกล	ดูรำไรสวยงามปฐพี
หมินซาชานขานชื่อระบือเลื่อง	ทอดแสงเรืองเนินงามยามเปลี่ยนสี
ทรายบรรเลงเพลงขับเสียงดนตรี	เบื้องล่างมีทะเลสาบเสี้ยวจันทรา
@ กว่าพันปีที่นี่มีเรื่องเล่า	พระคุณเจ้าฟาเหียนแสวงหา
พระวินัยใฝ่ธรรมท่านเคยมา	ก่อนอำลาจาริกพินีลุม
ถึงยามเย็นเห็นร้อนไม่ผ่อนนิด	แสงมอดมิดเลยสามทุ่มไปหลายขุม
เหล่าพ่อค้ามาขายมาชุมนุม	ลูกค้ารุมถามซื้อฮืออึงอล
โอ้ตุ้นหวงห่วงหากานดาเศร้า	พี่เคยเคล้าคลอเคลียมิห่างหน
เก็บไปฝันฝันเด่นเห็นยุคล	ตื่นบัดดลไยคนไร้วีแวว
	(ยังมีต่อ > )