นิราศสายไหม
S10
   
@ ผู้ปกครองของชิวมู่รู้เปรื่องปราด เมืองสะอาดที่สุดพิสูจน์เห็น
กวาดเกลี้ยงตาหายากรู้บำเพ็ญ มีแอร์เย็นโรงแรมสุขอุรา
ตลาดผักจักสานย่านแยกอยู่ แต่ก็ดูไม่ไกลเท่าไหร่หนา
ข้าวของขายมายมากทั้งหยูกยา ค้าไหมมาที่นี่อีกหนึ่งเมือง
ยามเย็นเย็นเห็นเมืองมีสีสัน หญิงผูกพันห่มกายบานเย็นเหลือง
เธอผ่านมาหางตาลอบชำเลือง ใบหน้าเยื้องทางแขกฝรั่งเจือ
ตามตำราว่าไว้ชาวอุยฆูร์ ถิ่นที่อยู่แคสเปี้ยนตกเฉียงเหนือ
เคลื่อนขยายรายพันธุ์เตอร์กีสเครือ กระจายเหลืออยู่ในแผ่นดินจีน
ผู้ชรามาเรียงเคียงถนน มองผู้คนผ่านตาดุจอาสิน
ถ้วยน้ำชากายกค่อยค่อยริน ดูดดื่มกินช้าช้าอารมณ์ลอย
@ อรุณรุ่งมุ่งหน้าหมิงเฟิงต่อ หลายคนท้อคมหินกินยางบ่อย
ขับมาทันคันหน้าจอดรถคอย หลังก็คอยใช้ยางทางหินแทง
ธรณีวิทยาเขาว่าไว้ จาระไนทะเลทรายหลายแขนง
หนึ่งแห่งนี้ธารวดีแปลง พื้นหินแข็งกษัยหลายล้านปี
โอ้โชคดีมีอูฐให้เห็นบ้าง ค่อยลืมทางกันดารผ่านร้อนจี๋
รีบจอดรถกดภาพเลือกมุมดี ก่อนอูฐหนีหายวับลับสันทราย
@ หินกระหังยังทำขบวนป่วน ใจเริ่มรวนกลัวไม่ถึงซึ่งที่หมาย
ให้หวนคิดวันวานเพิ่งผ่านกราย รถติดทรายหนึ่งคันไม่ดูแด
ล้อรถมิดติดหล่มจมทรายอยู่ เรารับรู้แล่นไปไม่แยแส
พลเอกหาญด้านหลังให้เหลียวแล ได้จอดแก้แบ่งน้ำอาหารคน
ฤาว่าเป็นเห็นเพราะไม่ปลอดภัย จอดหรือไรใคร่อยู่ผู้ต้นหน
พอรับรู้ดูเราเศร้าเหลือทน เด็กสามคนขนศพพ่อสู่ชายแดน
รถหนึ่งคันมีกันอยู่ห้าคน ไม่ใช่โจรโลนปล้นคนหวงแหน
ทนอดข้าวสองวันเพราะขาดแคลน ลูบน้ำแทนก่อนพระเจ้าส่งเรามา
อันน้ำใจไทยแท้ไม่แห้งขอด ทราบตลอดเรื่องราวเรียกร้องหา
ให้หนูหนูไร้พ่อแม่ทิ้งมา รับเมตตาคนละน้อยร้อยดวงใจ
 
(ยังมีต่อ > )
S1 S2 S3 S4 S5 S6 S7 S8 S9 S10 S11 S12 S13 S14 S15

 

1