@ ถึงเคอะสือคาชิคาสการ์	หลากตำราเขียนไว้ล้วนไม่เหมือน
เขาออกเสียงคาสการ์บอกคนเยือน	ตัวเมืองเกลื่อนผู้คนสองแสนคน
คาสการ์พาราตะวันตก	ขอสาธกสาธยายเพราะปลายหน
ตั้งอยู่ริมตูมานมหาชล	นทีท้นสองฝั่งฉ่ำชุ่มดิน
สภาพถิ่นดินที่มีสูงต่ำ	ไม่สม่ำเสมอเนินเขาหิน
แต่ก็มีที่ลุ่มให้ทำกิน	กำเนิดสินเลี้ยงชีพกำเนิดชน
แต่บุราณกาลก่อนร่อนชะไร	ถึงอยู่ไกลใครรู้ทุกแห่งหน
ตั้งอยู่กลางทางเส้นเชื่อมมณฑล	หลายตำบลเขตแคว้นนานาแดน
จึ่งผู้คนล้นหลั่งสู่ที่นี่	ข้าวของมีวางขายหลายเหลือแสน
ตลาดลานบาซซาร์ในเมืองแมน	ผู้คนแน่นครึกครื้นชื่นชีวา
@ ถึงคราวเคราะห์เหมาะร้ายอาณาจักร	แผ่นดินรักผลัดมือเสียดายหนา
สองร้อยปีก่อนคริส-ตกาลนา	ฮั่นกรีฑายกทัพบังคับเมือง
โอ้แผ่นดินถิ่นค้างามสงบ	ถูกสยบใต้ธงมังกรเหลือง
แต่ยังคงทรงค่าฐานะเมือง	ศูนย์กลางเรื่องการค้าสถาพร
เดี๋ยวก็ปลดกดบ้างเป็นเมืองขึ้น	ใคร่สะอื้นสะอึกใต้คมศร
ตั้งแต่ถังคังซีมีลุ่มดอน	ท้ายก็ย้อนขึ้นกับเฉียนหลงเอย
@ คราวสมัยสองร้อยปีที่เคลื่อนผ่าน	เกิดตำนานแสนเศร้านิจจาเอ๋ย
จักรพรรดิเฉียนหลงใคร่ชิดเชย	นางเซี่ยงเฟยสาวงามต่างชาติชน
อ้างอาศัยภัยร้ายค่ายกบฏ	จึ่งกำหนดให้นางตามทุกหน
มิพักสุ่มซุ่มเสียงของผู้คน	อำนาจล้นเหนือเกล้าเหมือนอย่างเคย
ฝ่ายเจ้าเมืองเคืองใจชลนัยน์ตก	จำใจยกธิดาสิ้นคำเผย
ขบวนกลับปักกิ่งคล้ายเชลย	โอ้อกเอ๋ยใยพรากลูกจากจร
ธิดาสาวคราวพรากจากพ่อแม่	ใจแน่วแน่มินอนเรียงเคียงหมอน
ท้ายจึ่งทรงลงโทษในนาคร	ร่างวางนอนในโลงส่งกลับเมือง
@ คิดคิดมาพาพาลน้ำตาไหล	คิดคิดไปแค้นใจมังกรเหลือง
คารวะพระนางที่ท้ายเมือง	สุสานเลื่องลือชื่อ อาพัคโคจา
มาสมัยร้อยปีที่ผันผ่าน	ขบวนการปลดแอกแสวงหา
มีนามว่าจาคุบเบกก่อขึ้นมา	แต่พลาดท่าเสียทีวงศ์ชิงไป
@ คาสการ์นาครงามแม้นยามนี้	บ้านเมืองมีชีวาพาแจ่มใส
บ้านแบบใหม่ใหญ่เก่าคละเคล้าไป	ห้างค้าใหญ่ใหม่เก่าอยู่เคียงเคียง
	(ยังมีต่อ > )