ประวัติโคลงกำสรวลฯ	ร่ายนำ-โคลงบทที่๑๒	โคลงบทที่๑๓-๒๔
โคลงบทที่๒๕-๓๖	โคลงบทที่๓๗-๔๘	โคลงบทที่๔๙-๖๐
โคลงบทที่๖๑-๗๒	โคลงบทที่๗๓-๘๔	โคลงบทที่๘๕-๙๖
โคลงบทที่๙๗-๑๐๘	โคลงบทที่๑๐๙-๑๒๙

 

๗๓ อันเชิญอาทาษท้าว	เทียมสอง
เหาะบันหารโฉมฝัน	ฝากแก้ว
ถนัดเรียมตื่นตามอง	เหนอื่น
พอผุดลุกฟ้าแผ้ว	มืดมลาย ฯ
* * *
๗๔ พระเออยสรโรชสร้อย	ศรีสรง กูนา
ตระบอกบววศรีไส	กลีบกล้ยง
พระเออยคร้นนเหนหงษ	สอนย่าง น้นนนา
ศรีกระไดเล้าล้ยง	ลูบโลม ฯ
* * *
๗๕ พระเออยน้ำหน้าหล่งง	เหลือสินธุ โสดแฮ
ยากอยู่ทงงวนจำ	จวดเจ้า
พระเออยจงเตือนกิน	เตือนอยู่ บ้างฮา
เจ็บจรเทอญทนเศร้า	สุดหมอง ฯ
* * *
๗๖ รักเนื้อชรอ่อนเนื้อ	เขมนเขมา อยู่นา
แถงถงาดมุดดาดัด	ดอกไม้
ดำแดงบภักเอา	วยรมาศ เจอมนา
เดอรดุจล้วงใส้	ร่าวยนน ฯ
* * *
๗๗ รฦกแก้วกินสี้	นางสอง ไซ้แม่
อร่อยสรทึกถนำ	ปากป้อน
จนนท์จรุงออกธารทา	ยงงรุ่ง
บยายยวเนื้อร้อน	เร่งวี ฯ
๗๘ แม่วีชู้ช้อยชุ้ง	นอนหลับ แลแม่
ตื่นมเมอหาศรี	แอบข้าง
ถอนมมือบนนทับหลงง	โลมลูบ กนนนา
รยมตื่นชํเจ้าค้าง	ค่างเชอย ฯ
๗๙ แก้มกล้ยงขจรทูปฟ้า	ชวยฉํ แม่ฮา
ถนัดอยู่ในฝนนเลอย	ไป่แล้ว
รฦกคนนหลับนํนวล	นาภิศ นางแม่
ถนัดมเมอคล้ายแคล้ว	แก่ตา ฯ
๘๐ เมื่อมาแก้วพี่ปลิด	ปล่ยนแด พี่แม่
ขวนนอยู่อยุทธยาตน	ต่างหม้าย
รฦกกระลาแถง	จยรจาก เจบมา
รยมร่ำหว้ายฟ้าหว้าย	แผ่นดิน ฯ
๘๑ เยียมาปิ้มปิ้มปาก	พระวาล
พระหากวานวงงสินธุ	คว่างคว้าง
สมุทรพิศารลิว	คิววคว่งง แลนา
แลชรเลลานท้าง	ทุลาย ฯ
๘๒ ล่วงฦกสุดหย่งงพ้น	คณนา
รลอกพรยนพรายดู	แพร่งน้ำ
เยียมาเยิยสุดตา	แสนโยชน์
เรือแล่นผ้ำผ้ำผ้าย	ผ่าวใจ ฯ
๘๓ เยียมาลิงโลดฟ้า	ฟองฟัด
สยงสมุทรครางใคร	อยู่ได้
เยียมาตระบัดลํ	ลิวล่าว    แลแม่
เดือนยี่หนาวชักไส้	ฉ่ำชวย ฯ
๘๔ เยียมาน้ำหน้าคล่าว	ครางตาย พี่แม่
รยมรทวยตีนมือ	มืดหน้า
เยียและพี่ใจหาย	หววหาด
เงาชรแลไล่ฟ้า	ม่ายมยง ฯ