ประวัติโคลงกำสรวลฯ	ร่ายนำ-โคลงบทที่๑๒	โคลงบทที่๑๓-๒๔
โคลงบทที่๒๕-๓๖	โคลงบทที่๓๗-๔๘	โคลงบทที่๔๙-๖๐
โคลงบทที่๖๑-๗๒	โคลงบทที่๗๓-๘๔	โคลงบทที่๘๕-๙๖
โคลงบทที่๙๗-๑๐๘	โคลงบทที่๑๐๙-๑๒๙

 

๑๓ หน้าเจ้าชู้ช้อยฉาบ	แรมรักษ์
สาวสื่อมาพลางลืม	แล่นให้
บาศรีจุฬาลักษณ์	เสาวภาค กูเออย
รยมรยกฝูงเข้าใกล้	ส่งงเทา ฯ
๑๔ โฉมแม่จักฝากฟ้า	เกรงอินทร หยอกนา
อินทรท่านเทอกโฉมเอา	สู่ฟ้า
โฉมแม่จักฝากดิน	ดินท่าน แล้วแฮ
ดินฤขัดเจ้าหล้า	สู่สํสองสํ ฯ
๑๕ โฉมแม่ฝากน่านน้ำ	อรรณพ แลฤา
ยยวนาคเชยชํอก	พี่ไหม้
โฉมแม่รำพึงจบ	จอมสวาสดิ กูเอย
โฉมแม่ใครสงวนได้	เท่าเจ้าสงวนเอง ฯ
๑๖ สรเหนาะนิราษน้อง	ลงเรือ
สาวส่งงเลวงเต็ม	ฝ่งงเฝ้า
สระเหนาะพี่หลยวเหลือ	อกส่งง
สารด่งงข้าส่งเจ้า	ส่งงตน
๑๗ สรเหนาะน้ำคว่งงคว้งง	ควิวแด
สํดอกแดโหยหล	เพื่อให้
จากบางกระจะแล	ลิวโลด
ลิวโลดชวนนน้องไข้	ข่าวตรอม ฯ
๑๘ จากมาให้ส่งงโกฎ	เกาะรยน
รยมร่ำทั่วเกาะขอม	ช่วยอ้าง
จากมามืดตาวยน	วองว่อง
วองว่องโหยไห้ช้าง	ชำงือ ฯ
๑๙ จากมาลำห้นนล่อง	ลุะขนอน
ขนอนถือเลยละ	พี่แคล้ว
จากมากำจรจนนทน	จรุงกลิ่น
จรุงกลิ่นแก้มน้องแก้ว	ไป่วาย ฯ
๒๐ จากมานักนิ่นเนื้อ	นอนหนาว
หนาวเหนื่อยเพราะลํชาย	ซาบชู้
จากมาทระนาวนาว	นํแม่
หนาวเหนื่อยมือแก้วกู	มุ่นมือ ฯ
๒๑ จากมามาแกล่ไกล้	บางขดาน
ขดานราบคือขดาน	ดอกไม้
มาเกาะกำแยลาญ	ลุงสวาสดิ กูเอย
ถนัดกำแยย้าใส้	พี่คาย ฯ
๒๒ พระใดบำราศแก้ว	กูมา
มาย่านขวางขวางกาย	ด่งงนี้
จากมาเลือดตาตก	เตมย่าน
เตมย่านบรู้กี้	ถ่งงแถม ฯ
๒๓ จากมาอกน่านน้ำ	นองกาม
กามกระเวนแรมรศ	ร่วงไส้
จากมาราชครามคราม	อกก่ำ
อกก่ำเพราะชู้ให้	ตื่นตี ฯ
๒๔ จากมาแก้วกูค่ำ	ชรอกแขวะ
โพรงชรอกโชรมแขวะศรี	โศรกศร้อย
จากมาพิบูลแบะ	บูนแม่
บูนแม่ลห้อยไห้	ข่าวตรอม ฯ