ประวัติโคลงกำสรวลฯ	ร่ายนำ-โคลงบทที่๑๒	โคลงบทที่๑๓-๒๔
โคลงบทที่๒๕-๓๖	โคลงบทที่๓๗-๔๘	โคลงบทที่๔๙-๖๐
โคลงบทที่๖๑-๗๒	โคลงบทที่๗๓-๘๔	โคลงบทที่๘๕-๙๖
โคลงบทที่๙๗-๑๐๘	โคลงบทที่๑๐๙-๑๒๙

 

๖๑ ด้าวห้นนอเนขชื้อ	ขนํขาย
วอนว่อนเลวงคิด	ค่าพร้าว
หมากสรุกซระลายปลง	ปลิดใหม่
มือแม่ค้าล้าวล้าว	แล่นชิงโซรมชิง ฯ
๖๒ มลักเหนน้ำหน้าไน่	ไนตา พี่แม่
รยมตากตนติงกาย	น่าน้อง
ลนนลุ ํพี่แลมา	บากจาก
จยรจากตีอกร้อง	รยกนางหานาง ฯ
๖๓ ลนนลุงสองฟากฟุ้ง	ผกาสลา
โดรลอองอบตาง	กลิ่นเกล้า
รอยมือแม่ธารทา	หอมหื่น ยงงเลอย
จนนทนกระแจะรศเร้า	รวจขจร ฯ
๖๔ เสียดายหน้าช้อยชื่น	บววทอง กูนา
ศรีเกษเกศรสาว	ดอกไม้
มาดลบนนลุะนอง	ชลเนตร
ชลเนตรชู้ช้อยไห้	ร่วงแรงโรยแรง ฯ
๖๕ ขอมเพรงบงงเหตุเต้น	ตัดหวาย
หวายเท่าแทงตนขอม	ตอกต้อง
ขอมถือทอดตนตาย	ดด่าว
ห้ยมว่าเพรงใดพร้อง	ที่น้นนหวายยงง ฯ
๖๖ สระเหนาะหน้าเจ้าแว่น	ไวจนน
ปางจากอยุทธยานาน	จึ่งเต้า
สระเหนาะกรรายนน	อกหย่อน
เมรุทุเท่าหน้า	กำศรวญ ฯ
* * *
๖๗ รฦกรศช้อยซาบ	พระทนต
อวายปากไปนารศ	รอจเร้า
มิลุะแล่งตนเปน	สองซีก
ซีกหนึ่งไว้น้องเหน้า	หนึ่งมา ฯ
* * *
๖๘ รฦกหน้าช้อยชื่น	บววทอง กูนา
หอมหื่นใครเหนตา	ภู่ได้
รฦกดลหลับสองนํ	นาภิศ กูนา
ยยวอยู่หาชู้ใช้	อื่นตาง ฯ
๖๙ โกกิลกรวิกษอ้ยง	ยูงยาง
จับกิ่งยูงยางเยาว	เพื่อนพร้อง
พละลบกัลโหยลาง	โลมลูบ
จับกิ่งยางแล้วร้อง	ไร่เฌอ ฯ
๗๐ ปารนี้แก้วข้าตื่น	ฤาหลับ อรเออย
นอนน่งงฉนนใดดู	ด่งงนี้
ยอมือบนนทับอก	โดยแม่ กูเออย
เจ็บยิ่งล้ำพ้นผี้	หมื่นทวีแสนทวี ฯ
๗๑ เยียมาบางผึ้งแผ่	รวงรยง
ถนัดแผ่นธรณีปาน	แผ่นผึ้ง
เหอรหวรทรหึงสยง	ตววต่าง
ยยวตววแตนขึ้ง	ต่อแตน ฯ
* * *
๗๒ ปารนี้อรเช้าแม่	เกลาองค์ อยู่ฤา
ต่างกรดานจตุรงคมยง	ม่ายม้า
ฤาวางสกาลง	ทายบาท
ฤากล่าวคำหลวงอ้า	อ่อนแกล้งเกลาฉนนท ฯ