ประวัติโคลงกำสรวลฯ	ร่ายนำ-โคลงบทที่๑๒	โคลงบทที่๑๓-๒๔
โคลงบทที่๒๕-๓๖	โคลงบทที่๓๗-๔๘	โคลงบทที่๔๙-๖๐
โคลงบทที่๖๑-๗๒	โคลงบทที่๗๓-๘๔	โคลงบทที่๘๕-๙๖
โคลงบทที่๙๗-๑๐๘	โคลงบทที่๑๐๙-๑๒๙

 

๒๕ จากมาแก้วผึ้งแผ่	ใจรักษ มาแม่
ยยวอยู่เลวไผ่ผอม	ผ่าวใส้
จากศรีสำลักใคร	สกิดอ่อน อวนแม่
รยมร่ำไห้หาเจ้า	ชำงาย
๒๖ จากมาเรือร่อนท้ง	พญาเมือง
เมืองเปล่าปลิวใจหาย	น่าน้อง
มาจากเยิยมาเปลือง	อกเปล่า
อกเปล่าว่ายฟ้าร้อง	ร่ำหารนหา ฯ
๒๗ จากมาเมืองเก่าเท้า	ลเท ท่านรา
เทท่าบึงบางบา	บ่าใส้
จากมาอ่อนอาเม	บุญบาป ใดนา
เมืองมิ่งหลายเจ้าไว้	รยกโรย ฯ
๒๘ เดชานุภาพเรื้อง	อารักษ์ ท่านฮา
รักเทพจำสารโดย	บอกบ้าง
บาศรีจุฬาลักษณ์	ยศยิ่ง พู้นแม่
ไปย่อมโหยไห้อ้าง	โอ่สาร ฯ
๒๙ ไก่ใดขนนนิ่งน้อง	นางเฉลอย
เชอญท่านทยานเปนฝนน	ฝากแก้ว
เยียมาบลุะเสบอย	เชองราค
ไฟราคดาลแพร้วแพร้ว	พร่างตา ฯ
๓๐ เยียมาเยียจากเจ้า	กูเจ็บ
เห็นรหนโหยหา	จไจ้
เยียมาเยียหนามเหน็บ	อกอยู่
อกอยู่เพราะน้องไห้	ตากตน ฯ
๓๑ เยียมาเรือเก้ากู่	การุญ ย่านนา
นบเทพอรชุนบน	บอกถ้อย
มือพันพ่อมีบุญ	แลส่อง ดูรา
เชอญพ่อเด็จดวงช้อย	ซาบศรีสํศรี ฯ
๓๒ เยิยมาเรือล่องใกล้	กรยนสวาย
สวายสวาสดิธรณีนาง	มิ่งไม้
เพล็จพวงดุจดวงถวาย	ทุกกิ่ง ไซ้แฮ
แม้นม่วงรศฟ้าไล้	ลูกหวาน ฯ
๓๓ มุ่งเหนน้ำหน้าวิ่ง	วยรตา แลแม่
ถนัดม่วงมือนางฝาน	ฝากเจ้า
เททรวงทุเรมา	บางภูด พี่แม่
หมากพูจรู้ลับเล้า	พูจพราง ฯ
๓๔ ต้นไม้ชรลูดลิ้น	บ่มี แม่ฮา
ถามข่าวนวลนางฤา	พูจได้
รฦกกระลาศรี	เสาวภาค กูเอย
สารส่งงทุกต้นไม้	ลนนลุง ฯ
๓๕ อาเมจยรจากเจ้า	กินใจ บานี
ยรรย่อนทงงเพาะพุง	พร่นนกว้า
อาเมอยู่ฉันใด	ดวงสวาสดิ กูเอย
นอนน่งฤาให้ผ้า	ผูกแด ฯ
๓๖ เยียมานิราษร้อน	ไฟกาม
ลุะบมีเลอยแล	รยกฟ้า
ศรีมาสำโรงงาม	อายแก่พี่แม่
ถนัดสำโรงเจ้าถ้า	อกโรง