เดือน๑-๔

ร่ำรักเดือนอ้ายถั่น	ถึงมา แม่ฮา
ฟ้าจากเจียรกินแหนง	ลห้อย
อกแล้งนอกนัยนา	เลอล่ง
แลท่งธารน้ำน้อย	น่านหาย ฯ

อกชลคลาแคล้วแผ่น	ปรัถพี
หญ้าเน่านองตรอมตาย	ต่ำเตี้ย
คือเรียมจำงายศรี	เสาวนาฎ
อกแนบเขนยขนนเหงี้ย	เงียบศัลย์ ฯ

คระหนอกแห้งคระ	หิวโหย
ดลรดูแดยรร	หย่อนไส้
ปลาแปลนไปล่วังโอย	อกหว่า
ยางยูงยงยังได้	ดุจหมาย ฯ

เรียมตรอมตระโหมดหม้าย	เอกา
อกหว่าหวังหวังดาย	บ่ได้
ทุงทองท่องกินปลา	ทองใฝ่ ฝันนา
ออกอุกร้องเรียมไห้	ออกโอย ฯ

กระสางร่อนต้อน	กระสัง
ออกจากรังซวนโซย	เมื่อนี้
รดูเมื่อชลหวัง	แปลนหาด
ปลาเล็กน้อยส้อยสี้	สากแขยง ฯ

แขยงพิษครั้งต้องไม่	คือดุก รฤา
ครั้นเมื่อกลืนกลแกง	เกี่ยงก้าง
นึกสร้อยสุบงคลุก	นิราส
พระเพื่อนยังรู้บ้าง	ที่ข้าเรียมศัลย์ ฯ

ท่งนาแลข้าวเลิศ	รวงนา แม่ฮา
เหลือไผ่ผอมยาวรร	นิตน้อง
ชนบทหมู่ไปมา	เหลือแหล่
ยังกระอุอกร้อง	ช่วยตรอม ฯ

รดูดูว่าวคว้าง	กลางหาว
เห็นว่าวหว่างอกปลอม	ว่าวขึ้น
สายทรุงปั่นอกทาว	ทรวงพี่
เห็นละลักชักฟื้น	ฟั่นแด ฯ

รเร่รร่ายร้อง	เรียมตรอม
อึงแอกเสียงเรียมแปร	ป่วนไส้
ขอขึ้นยอยรรดอม	เดียวสวาท
พรายทั่วฟ้าอกไหม้	ม่าวถวิล ฯ

ลมพัดเผยอข่าวด้วย	ลมเฮย
ลมแล่นรับขวัญบิน	บ่าไส้
เรียมรักร่ำยังเลย	ลาญสวาท
สารส่งว่าววานให้	แม่มา ฯ

ว่าวรับข่าวแล้วว่าว	บินบน
ลมส่งสายทรุงพา	ว่าวหว้าย
เรียมฟังข่าวนุชฉงน	ไฉนอยู่
ว่าวบ่บอกสารหน้าย	แสบทรวง ฯ

รดูดูราษฎร์เหล้น	มหรศพ
ทุกทั่วหญิงชายพวง	พวกพ้อง
สวนเลียงสำเนียงจบ	เจียรโลก
แสนสนุกถ้วนท้อง	ทั่วเมือง ฯ

มฤคเศียรโรชเรื้อง	เพ็ญพักตร์
จันทร์แจ่มจันทร์จเมลือง	ล่งฟ้า
ตรียามพวายชัก	ชวนเพื่อน เพาแฮ
โอ้ดนัยเดียวหม้า	ใหม่ฤา ฯ

ปางทวิชเริ่มแรกตั้ง	แขวนขดาน
ขดานดั่งขดานคือ	ดอกไม้
กรรแสกรรแสงสาร	สายโยค
โอ้อกเรียมคิดได้	เร่งถวิล ฯ

เห็นพาหุเลศเหล้น	บรรยาย
คือคู่โฉมกินริน	เฟื่องฟ้า
เสนงทองรรองพราย	เพราเพริศ
เห็นบ่เหมือนหน้าหน้า	หน่ายเดือน ฯ

ชุมนุมทั้งห้าเริ่ม	ถวายขดาน
นาริศธรณีเหมือน	อ่อนไท้
ภูษาธิกทูลธาร	พระบาท
เหินมหรศพไหม้	สวาทแด ฯ

ธรณีธรณิศแก้ว	การเต
เห็นประเหลเรียมแล	บ่ม้วย
โอ้เหมือนบ่เหมือนเม	มาลย์มาศ กูเอย
เรียมเร่งเร้าร้อนด้วย	โศกแสน ฯ

มฤคเศียรสัมฤทธิสิ้น	เสร็จฉินท์
หายบ่เห็นโฉมแผน	แผ่นฟ้า
เดือนอ้ายก็เจียรจินต์	เดือนยี่ แล้วแฮ
ยังบ่เห็นโหยข้า	ชวดนาง ฯ

บุษยาภิเษกสร้อง	ศรีสวัสดิ์
รัตนสุดาเดียวกลาง	กล่อมเกลี้ย
บยลยุพาพัด	เพาพี่ เดียวแม่
เสนาะดินฟ้าเหงี้ย	เงียบดาย ฯ

วิมุขทวิชชาติเข้า	ถวายพร
โอมอ่านอาคมถวาย	เษกสร้อง
ถวยสังข์ชลาธร	นรนิตย์
พานทำนุกทุกซ้อง	แหล่ถวาย ฯ

มนตรีมนตรีศเรื้อง	เรืองยศ
ทุกหมื่นขุนมุลนาย	นอบเฝ้า
สมเด็จปิ่นเสาวคต	ยุพราช
โอ้เอนดูเหน้าเหน้า	แม่ผ้ายลองใน ฯ

เคยดลประพาสถ้วน	การกิจ
นั่งแนบเอางารใน	บ่แล้ว
ปรากันจากลิวลิศ	ลิ่วลี่ แล้วแฮ
เรียมราชโหยแคล้วแคล้ว	คล่ำใน ฯ

อัมพรอาเภทแจ้ง	จำฉงาย
เดือนยี่เจียรจรัสไกล	เกลศกลั้น
มุรธาภิษิตถวาย	สังคีต
ยลรบำบนหมั้น	หมื่นทวี ฯ

ถนิมเมืองแมนเษกสร้อง	เกษมสุข
ล้ำเลิศกรุงโกสีย์	หยาดหล้า
โขลนทวารตรวจตรีมุข	ไรเรข
ธารชำนันครุฑหน้า	เฉิดโฉม ฯ

สุริยไพโรจน์เหลื้อม	จรูญจรัส
จันทรพิมานเพียงโพยม	ก่อแก้ว
พรายพรรณจำรูญรัตน์	มุขมาศ
เรียมเยียคิดแคล้วแคล้ว	คลั่งสมร ฯ

พระพลานไชยตั้งแต่ง	ตรูตา
แสนส่ำกษัตริย์ถวายกร	กราบเกล้า
เพยียมาศเวียมาลา	มาลาศ
กรกอดคลีม้าเคล้า	คล่าวโคน ฯ

เหิรหันเกวียนแก้วแกว่ง	เหิรเห็จ
วางวิ่งลับลิ่วโทน	ท่องล้ำ
รอยสุริยสุราเสด็จ	ดวงสวาท ไปฤา
จากอกเรียมคือห้ำ	ห่ำใจ ฯ

รบำบรรเยศแกล้ง	ถวายโฉม
คืออับสรสาวสวรรค์ใน	ฟากฟ้า
มหรศพบแลโลม	ลาญสวาท
โอ้บ่เหนนุชหน้า	โศกศัลย์ ฯ

นารินทรนาริศเร้น	รักโฉม อยู่ฤา
จากอกองค์เรียมรัน	เร่งร้อง
หาหายบ่เหนโคม	สมรมิ่ง กูเอย
เร้นสุรางค์ไว้ห้อง	แห่งองค์ ฯ

เทียนทองพิเศษตั้ง	เทียนทิพ
รัตนสุพรรณบรรจง	ช่อเชื้อ
บัดเหนกระอุสิบ	แสนโศก
ด้วยกำเดาเร้าเรื้อ	รวดปาง ฯ

รันธาทิพธาตุเที้ยร	ดุษฎี
โอภาสเพ็ญภพฉวาง	ช่อช้อย
โอ้รัตนกมลลี	ลาสวาท ไปแฮ
เรียมรทวยทุกข์ร้อย	ส่วนเพลิง ฯ

เซ็งเซ็งซซ่านน้ำ	นัยนา
ตกพ่างบุษบันเกิง	ขาดขวั้น
เร่งแลกำเดาอา	รพภเรข
ยิ่งกว่าเพลิงเหี้ยมหั้น	หั่นแด ฯ

มนตรีมนตรีศถ้วน	มนทาน ก็ดี
โอ้ป่ายแลเล็งแล	โศกซ้ำ
แก้วเก้าตระการมาลย์	มลมิ่ง กูเอย
จำอุธรทุกข์ล้ำ	เลิศสินธุ์ ฯ

อัญชันชูช่อช้อย	นิลรัตน์
กลวิมลนัยนิล	แน่งน้อง
ครั้นคิดกำเดากลัด	กลางเจต
จรลิ่งทางทิพห้อง	แห่งองค์ ฯ

กณิกากณิเกศสร้อย	สาวศรี
ทรงสุมาลย์แมนลง	แต่ฟ้า
เหนเปนประโลมตรี	ไตรธาตุ
ยังเบี่ยงพักตราช้า	ช่วยเจ้าจอมเดียว ฯ

เห็นเพลิงเพยียโรจน์ร้อน	รุมอก พี่แม่
เจ็บจำงายเครงเครียว	พรั่นกว้า
กังหันกังเหิรตก	หายสวาท
คือชลาในหน้า	ถั่งถาม ฯ

เรียมครวญสวาทให้แทบ	แหนนาง
กามกระอุอกแกม	ก่ำไส้
บันทับบันทุผาง	อกหว่า แล้แฮ
จรวดจรดหาววานให้	แม่มา ฯ

อัคนีสาโรชฟ้า	ครรชิต
เสียงบันฦาธาดา	ดอกไม้
จรวดจรวดสิสองสิทธิ์	เซ็งซ่า
เสียงจรวดฤาอกไหม้	ม่าวทรวงเททรวง ฯ

สายเพ็ชรตกโตรดน้ำ	ตาตก แม่ฮา
เมินมณีมุขพวง	ภู่แพร้ว
คือนัยวินิลหก	มาโนช เรียมเฮย
แลเล่าใช่มุขแก้ว	พี่ศัลย์ ฯ

เพยียทิพเมินมุ่งเพี้ยง	เพยีย นิ่มเฮย
เคยบิลันธากรรณ	เกศแก้ว
โอ้แก้วเพยียกลาง	สมรมิ่ง กูเอย
รักษแรงรักษ์แคล้ว	คล่าวใน ฯ

กังหันเหิรฝ่ายฝั้น	เวหา
คือรันธาดวงใจ	พี่ร้อน
มารศรีวนิดา	ดวงพราก ไปแฮ
เจ็บยิ่งเพลิงกรรมต้อน	แตกทรวง ฯ

จงกลกรรณิเกศแก้ว	กรองมาลย์
โอภาสพนมเพียรพวง	พรั่นกว้า
เพยียเพ็ชรพี่ยศฐาน	แดห วาแฮ
รุมโรคร้อนอกข้า	ขาดขว้ำขวัญปลิว ฯ

โคมทิพเวหาสห้อง	หาวเหน
เท่งและเทียรเรื่อยริว	ร่อนฟ้า
คือโคมจำเรียงเปน	ปางเสพย์
เสวยสุรสร้อยห้า	แห่งกาม ฯ

ตรวจแตร่นตรูโลกว้า	เสียงสัก
พรายภมรย่ำยาม	ภู่ย้อย
ตรูไตรจำรัสพัก	ตราโลก
เรียมรำฦกน้องน้อย	เมื่อเคล้าธรจร ฯ

พรรณาทุกสิ่งสร้อย	พรรณนาง
ในบุษย์พิมลสมร	โสตน้อง
สบสิ่งทั่วสรรพางค์	ประกาศ
ในนุชเจ้าสอดคล้อง	พี่ตรา ฯ

ใดนางเรียมร่ำสิ้น	ในนุช
ดาลกำเดาดลรา	ร่ำด้วย
สรรพางค์วรางสุด	เจียรเจต
แม้แผ่นไตรภพม้วย	ไป่วาย ฯ

เดือนสามประเวศไว้	เวียรแข
เรียมร่ำดวงเดียวดาย	ด่วนฟ้า
ประจลกมลแด	ดาลเทวษ
อกก่ำกรมเกรียมหม้า	ใหม่หมอง ฯ

โอ้แก้ววนิภาคพ้น	วนิภา
เดือนใหม่ดลใจจอง	แจ่มแจ้ง
รัษตินทิวารัง	ยามโยค
ฤาห่อนเสียงแส้งร้อง	ร่ำคุณ ฯ

อาสุรสุดสวาทสร้อย	เสาวคนธ์
เจียรจำงายมาดุล	โศกเศร้า
มาลิวิไลยดล	ใดดั่ง นี้นา
โรคนิรารสเร้า	โตรดตรอม ฯ

ดวงทิพโมลิศเกล้า	นารินทร์ พี่เอย
อ้าอาจมาดาดอม	อยู่ได้
อับสรสุราชิน	เยียวหยาด มาฤา
เรียมกระอุอกไหม้	แม่รื้อปรานี ฯ

ดวงจาววนิภาคย์พ้น	เสาวบุษป์
ชิดช่อดวงมาลี	เสียดสร้อย
กลิ่นเกลี่ยงกำจรอุด	ดมภาค
เทหฤทัยเรียมคล้อย	คลาศแด ฯ

เจียรจันทร์พิโยคร้าง	แรมรส
พักตรสุดาเจียรแถง	หยาดหล้า
สายสมรมิ่งมนมท	มาโนช กูเอย
เดือนใหม่มาแล้วหม้า	ไป่เมิล ฯ

สุริยแสงส่งสร้อยส่อง	สุมามาลย์
คือศศิสุริยเดิร	ผาดผ้าย
ถวิลทิพสุดาดาล	เสด็จยาตร มาแม่
ในสุธาราคล้าย	เร่งยวนใจยวน ฯ

จรจิตต์ใจเจตน้อง	นางนุช ฤาแม่
นิลกรรหายโหยครวญ	สวาทไหม้
ในเรียมล่งในบุษป์	บัวมาศ
นึกรำฦกไห้ไห้	นาฎน้องฤาเอ ฯ

เดือนเพ็ญสาโรชสร้อย	สัรทกาล
เรียมราบจักจงเท	ท่าวล้ม
กัลยางคนิพาล	พักเตรศ
โอ้บ่เห็นหายส้ม	แสบทรวง ฯ

เดือนสามรังเริ่มแก้ว	กลศรี
สมสอดบุษบาดวง	ดอกสร้อย
วันยามโยคราตรี	ไตรเพท
โอ้เมื่อวันวางช้อย	ช่อมาลย์ ฯ

เดือนสามสาโรชน้อง	นางเดียว
อกกระอุทรวงธาร	เนตรย้อย
เดือนดลฝ่ายนุชเกลียว	กลมสู่ มาแม่
เดือนเร่งไกลนุชคล้อย	เร่งคลา ฯ

เดือนดลนับนิ่มน้อง	นางนุช
นุชว่ามาฤามา	เร่งแคล้ว
การดาวลีบุษป์	หายแห่ง ใดนา
เดือนเร่งมาน้องแก้ว	เร่งหาย ฯ

ภุมรีซรับซราบสร้อย	สุมามาลย์
เกลือกสุคนธ์อบอาย	กลิ่นกลั้ว
เจ็บคือเยียมาการ	บัดแบ่ง
เอาชีพเรียมเจียรขั้ว	ขาดแด ฯ

สายัณห์ยลยั่วสร้อย	วนิดา ยิ่งแฮ
ไขศศิแสงแข	แข่งแย้ม
โหยหนทรหวลหา	วลิภาค
ธารสุคนธารแก้ม	ตริบตรอง ฯ

ศิดางค์เวียรแว่นฟ้า	ฤาพักตร์
ศศิมฤคหมายหมอง	ใช่แก้ว
โสภาพิมลลักษณ์	เสาวเลข
ใส่ส่องโกมุทแล้ว	เลิศจันทร์ ฯ

คิดพาลเภาโพธผ้าย	ลองใด
ถอนถอดเททรวงกรรม์	ก่องไหม้
รดูส่งพระไพ	สพราช มาแม่
ยังไป่เห็นนุชไห้	พี่ไห้เอกา ฯ

อาจารย์รังเริ่มตั้ง	พนมรวง แม่ฮา
ถวายสุคนธมา	เรียบร้อย
รัถยาบ่าวสาวพวง	พาลแพละ กันนา
ตามส่งไพสพคล้อย	คลาศคลา ฯ

แสนสาวสอาดเพี้ยง	พิมพ์พิศ
โอ้บ่คิดตรึงตรา	สวาทไหม้
ดวงเดี่ยวสุธาทิศ	ทิพมาศ กูเอย
หล้าแหล่งชมเรียมไห้	ไป่วาย ฯ

ศรีสุทธิในนาถพ้น	พันแสง
ฤาว่าอินทร์พรหมหมาย	มิ่งน้อง
จึ่งจากภิรมย์แสดง	ประดิภาค
ข้องข่ายมารแมนคล้อง	บ่วงกาม ฯ

พิศเทพีโพธแก้ม	เปรมปราง
ทรวงก่ำกรมกลหนาม	เสียบไส้
พลแพนร่อนรำฉวาง	แหนแห่
เร่งรันลุงลาญไหม้	ผ่าวทรวง ฯ

เจ็บจำงายแก้วพราก	พลัดแด พี่นา
ฤาเทพไพสพลวง	แม่ผ้าย
ไตรฤทธิ์บ่เล็งแล	ไตรโลก นี้ฤา
จำพี่ร้อนรนหว้าย	โศกศัลย์ ฯ

นพรัตน์รังเรขร้อย	บุษย์มาลย มิ่งแฮ
รับบรรจงเจียรจันทร์	ยั่วแย้ม
โหยหวนอุทรธาร	สหเทพ
โอ้บ่เห็นแก้วแก้ม	เกศเกลา ฯ

สุนทรวรภาคพ้น	แมนสรวง
รอยลอบลักยุพเยาว์	ยอดไท้
ไปเปนธรณีดวง	เดียวเด็จ
กลางดนูทิพไว้	หว่างองค์ ฯ

เสร็จสั่งไพสพสิ้น	สารสุด
เพลิงฉี่ใบบัวบง	เหี่ยวแห้ง
ว่าววางกระลาบุษย์	พนิกาศ
โอ้อุทรทรวงแล้ง	ลั่นลิว ฯ

เดือนสามเจียรจากแม้	แลลับ
ดวงฤทัยเรียมปลิว	ปล่งฟ้า
เหิรหาวตระดวดดับ	แขมาศ
เดือนใหม่เรียมรั้งถ้า	ใฝ่ฝัน ฯ

ฤดูเดิ่นสี่ซั้น	มาดล แม่ฮา
ตรุษโตรดเรียมแดยัน	ด่าวดิ้น
ที่นี้จำรัสบน	บังเมฆ
อกแผ่นผอมตรอมหวิ้น	หว่าแด ฯ

ลองใดฝูงราษฎร์ซร้อง	ทำธรรม์
สบสกลเล็งแล	ล่งฟ้า
จบจวบอดุลพรรณ	พิศพร่าง ตานา
เรียมบ่เห็นหน้าหน้า	หนุ่มหน้าบัวสมร ฯ

อาฒาอาฒาศเพี้ยง	เพ็ญพักตร์
อกก่ำกรมทรวงถอน	ถอดไส้
ดวงศรีจุฬาลักษณ์	เฉลิมโลก กูเอย
เดือนใหม่มามาได้	โศกสมร ฯ

ลางสาวเสาวภาคย์แพ้	สาวสวรรค์
ทรงพิภูษาภรณ์	เสียดสร้อย
กรกุมมุลิวรรณ	อภิวาท
ถวายแต่ไตรรัตน์ร้อย	ส่วนบุญ ฯ

ภรรดาพิเศษสร้อย	แสนทุกข์
ด้วยกำเดาดาลพุน	หมื่นไหม้
ถึงถนอมพิมลมุข	ยุพราช เดียวแม่
ยกประนมนิ้วไหว้	คล่าวทรวง ฯ

ทุกข์ทับกระอุโอ้	แสนสินธุ์ โสรจแฮ
ในพิมลแมนสรวง	หน่อน้อง
จึ่งสงฆ์ลีลาบิณฑ	บาตโภชน์ ไปแฮ
กรบังคมสุรร้อง	ร่ำนางหานาง ฯ

ทศนัขเกยก่ายเกล้า	เศียรศรี
ใจปั่นปลิวไฟฟาง	ละลิ้ง
นัยนาคล่าวนัยนี	ธารคล่ำ ไปแฮ
โฉมเฉกสวรรค์สิงคลิ้ง	คลาศปอง ฯ

ลางสาวพิเศษล้น	อับสร
ทรงสไบใยยอง	ย่องฟ้า
เทียนทองตระกลก	เกยเกศ
ถวายสมเด็จแสดงหล้า	ใฝ่ผล ฯ

ภรรดาตระหง่องโอ้	อาเม มิ่งเอย
อกกระอุทรวงทน	ที่ร้อน
เตรดวงอกองค์เอ	เอกาตม์
แก้มมุ่ยมาลย์ไข้ข้อน	แข่งเข็ญ ฯ

พระนุชเพ็ญภาคโอ้	เภาพักตร์
มาละฤาไทยเปน	ปั่นคว้าง
นึกในตลาลักษณ์	สุทธโภคย์
แสนกำเดาไห้ช้าง	ช่ำงือ ฯ

เจ็บเจียรมม่าวไหม้	ทรวงธร
กามกระอุอกฤา	ร่ำได้
สายาลำเภาสมร	หายแห่ง ใดนา
ตายตัดเดียวเสียวไส้	ไป่วาย ฯ

ไกลสร้อยสาโรชเนื้อ	นวลลักษณ์
อกหว่าบินบนพราย	พรั่นกว้า
โอ้แก้เพ็ญพาลพักตร์	เภาโพธ
หายแห่งใดจำข้า	คิดทรวงลาญทรวง ฯ

ดวงเดือนสายสวาทเพี้ยง	สุดใจ
เรียรารักเดียวดวง	ดอกไม้
ชีสากึ่งยองใย	ฤาห่อน เอนา
สงวนบ่ลืมตนให้	ห่างไกล ฯ

เรียมรักร่ำสิ้นสบ	สรรพางค์
ฟื้นฟั่นเททรวงไป	จากแล้ว
เพลิงราคยิ่งเพลิงปาน	เผ่าแผ่น ดินนา
ใครอาจดับเลยแล้ว	พี่ผลาญ ฯ

บลุเลยได้โตรด	ตรอมเดียว
พิษผ่าวเผาแดลาญ	สวาทข้า
ววามวังเวงเยียว	นฤชีพ
นฤชาติยังหน้าหน้า	นิ่มสมร ฯ

เผยอปัญญาพาสสร้าง	ศีลสุทธิ์
รังเริ่มผลบุญจร	ฝากแก้
สมโภชพิธีพุทธ	สมเพท พลางนา
สมเสพอย่ารู้แคล้ว	ต่อเท้านฤพาน ฯ