Mohammad

Beliefs Physics Home Club

index |1 |2 |3 |4 |5 |6 |7 |8 |9 |10|11|12|13|14|15|16|17|18|19|20|21|22|23|24|25|26|27|28|29|30|8...

English

Non-official

Page 18

Favorite Poems

گل وحشي آلفرد لرد تني سـُن ترجمه و شرح: حسين الهي قمشه اي اي گل ِ وحشي كه از شكاف ِ ديوار ِ شكسته اي روييده اي تو را بيرون خواهم كشيد و بر كف ِ دست خواهم نهاد ريشه و ساقه و گل، هر سه با هم، اما اگر مي توانستم تو را بفهمم كه چيستي ريشه و ساقه و گل با هم خداوند را و جوهر ِ ذات ِ آدمي را نيز مي شناختم. من چيستم؟ آلفرد لرد تني سـُن ترجمه و شرح: حسين الهي قمشه اي من خود چيستم؟ كودكي كه در شب گريه مي كند كودكي كه در تاريكي براي نور گريه مي كند و هيچ زباني جز گريه ندارد.* ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ * گريه رمز ِ نياز و عرض ِ اشتياق است و چنانچه در دعا آمده است كه لا املك الا الدعا (من هيچ چيز جز دعا و خواست ندارم). جوهر ِ ذات ِ آدمي همان خواست است. نفس ِ ناطقه يعني خواستن و عشق داشتن. و چون سرمايه ي ما تنها خواستن است، هرچه خواست عظيم تر، آدمي بزرگتر و شريف تر. نفس ِ اماره و ديگر نفوس ِ شيطاني چون مزينه و مسؤله و غيره كه نام برده اند، عيبشان در خواستن نيست، بلكه در كم خواستن و به كم قانع شدن است. خواستن نشان ِ ظرفيت و قابليت ِ آدمي است، و هر آرزويي نشان ِ قابليت و توانايي ِ خاصي در ماست و اين همه عرض ِ نياز و گريه و زاري كه در ادب ِ عرفاني پارسي مي بينيم همه نشانه ي عاشقي و شوق به وصال ِ آن كسي است كه نور ِ آسمان و زمين است: گريه بر هر درد ِ بي درمان دواست ... چشم ِ گريان، چشمه ي فيض ِ خداست تا نگريد ابر، كي خندد چمن ... تا نگريد طفل كي نو شد لبن برق ِ عقل ِ ما براي گريه است ... تا بگريد نيستي از شوق ِ هست (مثنوي) شك و يقين آلفرد لرد تني سـُن ترجمه و شرح: حسين الهي قمشه اي حيران و سرگردان در وادي ِ شك و يقين اما پاك و يكدست در كردار آهنگ ِ عمر را به پايان برد. بي گمان در شك ِ صادقان بيش از يقين ِ عامه ي مردمان از نور ِ ايمان، نشان توان ديد. او با شك و ريب پيكار كرد، اما نخواست كورانه در امري داوري كند و از اين پيكار، تواني تازه يافت. با اشباح ِ وهم انگيز ِ انديشه هاي پر ابهام روبرو شد و آنها را به خاك نشاند، و سر انجام در خود ايماني قوي تر يافت، و آن قادر ِ متعال، كه آفريدگار ِ روز و شب است، در تمامي شب با او بود. از آنكه او را تنها در نور نبايد جـُست، بلكه در تاريكي نيز از او نشان توان گرفت. عاشقم، زين سبب هستم پيتر مانيكه ترجمه: حسين الهي قمشه اي آدمي نيست مگر انديشه اينچنين گفت دكارت ”ورد زورت“ اين چو شنيد داد پاسخ كه دل است اصل ِ حيات چون نهاديم قدم در ره ِ نو ورق ِ دفتر ِ پيشين را بستيم سخن ِ ما همه اين است دگر عشق ورزيم، از اينرو هستيم. آواز جدايي كريستينا روستي ترجمه: حسين الهي قمشه اي اي يار ِ من، اي نگار ِ جاني چون بگذرم از جهان ِ فانــي زنهار كه نغمه هاي غمــگين در روز ِ وداع ِ من مــخواني نه گل به كنــــار ِ من گذاري نه سرو كنــــــار ِ من نشاني بگذار كه سبزه هاي مرطوب از شبنم ِ پاك ِ آســـــــــــماني اطــــــراف ٍ مزار ِ من برويند با آن همــه لطف و مهرباني يكسان بود از بـــه خاطر آري يا آنكه ز خاطرم برانـــــــــــي در خاك ِ سيـــــــه چو آرميــدم احســــــاس نمي كنم جهان را نه سايه ي سرو و اشكِ باران نه ناله ي مرغ ِ بوســـتان را درعالم ِ ســايه روشن ِ مرگ بيـنم رؤيــــــــاي جاودان را آنجــــا كه طلوع يا غروبــي نبوَد خورشــــــيد ِ آسمان را شايد كه به خاطر آرمت، يا از ياد برم همـــــه جهان را

Last update: Aug. 7, 2003

This site is designed by Mohammad H. Ansari