นักข่าวส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้อยู่กับที่ แม้จะมีภารกิจเฝ้าตามองค์การ หรือหน่วยงานต่างๆ ก็ตาม แต่ก็มีเหมือนกันที่ไม่ค่อยได้ไปไหน อาทิ เฝ้าทำเนียบรัฐบาล นักข่าวทำเนียบ ภารกิจหลักคือ ประกบนายกรัฐมนตรี บางทีนายกรัฐมนตรีออกพื้นที่อาจจำเป็นต้อง"ตามแห่"ไปเหมือนกัน ถ้าจะสังเกตให้ดี บุคคลสำคัญมักจะมีนักข่าวตามประกบเพื่อทำข่าวเสมอ

ทำข่าวทางไกลที่อยากจะเสนอแนะนักข่าวใหม่ก็คือ บางทีกองบ.ก.หรือโรงพิมพ์ อาจส่งเราไป ทำข่าวต่างจังหวัด หรือต่างประเทศ ซึ่งก็แน่นอนรับย่อมได้รับมอบหมายภารกิจมาให้ พูดง่ายๆคือ เรารู้อยู่แล้วว่า ตามไปทำข่าวคณะไหน หรือส่งให้เราไปทำข่าวอะไร เมื่อเราทราบภารกิจที่ชัดเจน นักข่าวที่ได้รับมอบหมายควรจะเตรียมตัวใน 2 ด้าน ด้านหนึ่งเรื่องงานข่าว อีกหนึ่งคือด้านส่วนตัว

การเตรียมตัวเพื่อทำงานข่าวควรไม่หลงลืมในสิ่งต่อไปนี้

หนึ่ง ต้องศึกษาข้อมูลของประเทศ ที่เราไปทำข่าว ศึกษาในหัวข้อเศรษฐกิจ การเมือง สภาพสังคม และไม่ควรลืมด้านธรรมเนียม ประเพณี เราต้องค้นคว้าหาความรู้ เรื่องเหล่านี้อย่างรวดเร็ว

สอง ต้องศึกษารายละเอียดต่างๆ ที่เป็นเป้าหมายข่าว สกู๊ป หรือเขียนบทความ อาทิ ไปทำข่าวการประชุมระดับสุดยอดผู้นำ เป็นต้น หรือ หากเป็นธุรกิจเอกชน ต้องศึกษาอย่างละเอียดก่อนเดินทางเช่นกัน

สาม ต้องวางแผนว่า ในระหว่างที่ร่วมคณะ หรือบุกไปทำข่าวเพียงลำพัง เราจะต้องสัมภาษณ์ใครบ้าง ซึ่งจำเป็น อย่างยิ่งที่ต้องติดต่อประสานงานไว้ล่วงหน้า หรือหากตามคณะ เราต้องวางเป้าบุคคลไว้ว่า คนนั้น คนนี้เราจะคุยเขาเรื่องอะไร สี่ ต้องศึกษาช่องทางที่จะส่งข่าวและภาพกลับประเทศ

สมัยก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ ปัจจุบันปัญหาน้อยลง เพราะมีคอมพิวเตอร์ และกล้องดิจิตอล แต่อย่างไรก็ดีบางประเทศก็ไม่อนุญาตให้ส่งข่าวออนไลน์ (ผมมักจะได้รับความอนุเคราะห์จาก เจ้าหน้าที่ไทยประจำต่างประเทศ และเจ้าหน้าที่ของบริษัท การบินไทยฯเสมอ)

สี่ ถ้าไม่ได้หิ้วเครื่องคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คไปด้วย ก็ต้องสำเนาเอกสารที่จำเป็นต่อการเขียน หรือเพื่อใช้เป็นข้อมูล ประกอบการเขียนติดตัวไปด้วย

ห้า เครื่องมืออุปกรณ์ที่ใช้ในการทำงาน บางทีก็ต้องสำรองเพื่อชำรุด เผื่อสูญหายไปด้วย อย่าลืมเตรียมกระดาษขาว ๆ ไปด้วย

ในแต่ละวันที่เราทำงานในต่างประเทศ จะต้องเขียนข่าว หรือต้องรวบรวมและเขียนรายงาน หรือ สกู๊ปพิเศษ อย่าได้ผัดวันประกันพรุ่งเด็ดขาด หรือ อย่าได้คิดเป็นเด็ดขาดว่า กลับเมืองไทยแล้ว ค่อยเขียน เพราะปกติแล้วในแต่ละวันจะทำข่าวไม่ซ้ำสถานที่ หรือโอกาสพบปะบุคคลจะเปลี่ยน ไป เราจะไม่มีโอกาส "ซ่อม"ข้อมูลเด็ดขาด

ถ้าเราเขียนทุกครั้งที่มีเวลา ไม่ว่าจะเป็น เที่ยงหลังอาหาร หรือเย็น หรือกลางคืน เราอาจทราบได้ทันทีว่ามีอะไรตกหล่นไปบ้าง หรือ จะต้องเติมข้อมูลอะไรบ้าง เพื่อให้งานข่าว งานเขียนของเรามีความสมบูรณ์ ความจริงอีกอย่างหนึ่งก็คือ ถ้าไม่เขียนตั้งแต่อยู่ต่างประเทศ กลับมาข้อมูลจะเลือนลางไป จดจำอะไรๆได้น้อยลง บางทีก็ขี้เกียจเขียน หรือไม่ก็ มีงานใหม่ๆให้ทำเยอะแยะ จนไม่อย่างจะเขียนเรื่องที่แล้วๆมาก็ได้

ส่วนตัวที่ต้องเตรียม ควรถ่ายสำเนาหนังสือเดินทางเก็บไว้ เผื่อตกหล่นจะง่ายต่อการออก หนังสือเดินทางใหม่ เงินควรติดตัวเท่าที่จำเป็น ควรมีชุดสากลเพื่อออกงานอาหารเย็น เราจะเสียมารยาทมาก หากไม่มีเสื้อผ้าที่เหมาะสมไปร่วมงานเลี้ยงอาหารเย็น ไม่ว่าจะไป ในฐานะคนทำข่าว หรือไปในฐานะแขก มีนักข่าวไม่น้อย ไม่ได้เตรียมตัวในเรื่องนี้ พอไปร่วมงานหรือเข้าสังคมจะวางตัวไม่ถูก

เรื่องอาหารการกินอย่าไปห่วงมาก หัดกินอาหาร ชาติอื่นเขาบ้าง หรือถ้ากินไม่ได้จริงๆ ร้านอาหารไทย หรือาหารจีน พอจะหาได้แทบทุกเมือง ทุกประเทศ

อ้อ ควรแลกเงินย่อยประเทศเขาเอาไว้ด้วย หรือไม่ก็แลกเงินดอลลาร์ เผื่อใช้เป็นค่ารถค่ารา และอย่างน้อยๆ ต้องเตรียมเงินทิปไว้ บางประเทศทิปไม่ใช่แค่ธรรมเนียม แต่เป็นสิ่งที่ต้อง ปฏิบัติหลีกเลี่ยงไม่ได้ด้วยซ้ำ คร่าวๆ ก็อย่างที่แนะนำนี่ละครับ