เจ้าบอย

ลูกชายพี่ติ๋ว
หลานชาย

รายละเอียดส่วนตัวคร่าว ๆ

ชื่อ เกริก ปิ่นตระกูล 　ชื่อเล่น บอย
สายเลือด ไทย ลาว　สัญชาติ ไทยชัด ๆ
สายเลือด จะต่างอะไรกับผม　
อุปนิสัย นึกไม่ออก
ความสุขเล็ก ๆ ไม่เคยถาม
งานอดิเรก ไม่เคยรู้

สีที่ชอบ บอฮู่น่ำ
กีฬาที่ชอบ น่าจะเป็นฟุตบอล

อาหารที่ชอบไม่รู้สิ
ผลไม้ที่ชอบ มะม่วง กล้วย
เครื่องดื่มที่ชอบ ไม่รู้นะ
นิตยสารที่ชอบอ่าน บอฮู่

หนังสือแนวที่ชอบอ่าน
บอฮู่
ความสนใจพิเศษ ไม่รู้นะ

เจ้าบอยเนี่ยเป็นลูกพี่ติ๋ว พี่ติ๋วนี่เป็นลูกลุงราญ สรุป ผมเป็นน้าเจ้าบอย แต่ก็ดีใจนะที่หลานชายคนนี้เรียกผมว่าพี่ แทนที่จะเรียกน้า ฟังดูหนุ่มดี ให้พูดถึงเจ้าบอยเนี่ย ผมคงต้องพูดยากหน่อย เพราะเคยเลี้ยงเคยคลุกคลีด้วยตอนเด็ก ๆ ตอนเป็นเด็กก็จะพอจะรู้จักนิสัยใจคอบ้าง พอโตขึ้นเป็นวัยรุ่นช่วงนั้นเริ่มห่างกันแล้ว ผมไม่รู้ว่าเจ้าบอยได้ไปเจอโลกหรือสังคมแบบใดบ้าง เพราะฉะนั้นก็ไม่มีทางรู้เลยว่าเจ้าหลานชายคนนี้นิสัยเป็นยังไงในปัจจุบัน

ผมใด้มีโอกาสมาเจอเจ้าบอยอีกครั้งหนึ่งเมื่อผมกลับเข้ามาทำงานในกรุงเทพ ซึ่งเจ้าบอยก็เรียนมหาวิทยาลัยแล้วซึ่งไปเจอโลกมาอีกแบบหนึ่ง การจะพูดจะคุยกันถึงแม้ว่าจะเป็นน้าหลาน หรือพี่น้องกัน หากไม่เข้าใจพื้นฐานจิตใจและสังคมกันแล้ว ก็คงจะคุยกันรู้เรื่องได้ยาก ยิ่งต่อมาผมย้ายออกมาอยู่ของผมต่างหากที่ซอยลาดพร้าว 92 ก็คือห่างกันออกมาอีก ก็เลยไม่ค่อยมีโอกาสได้คุยอะไรไรกันมากนัก ก็เลยยังบอกไม่ได้ว่าจริง ๆ แล้วหลานชายหรือน้องชายคนนี้ มีนิสัยยังไงกันแน่ แต่ก็ถือว่าเป็นคนดีพอใช้ล่ะ รู้จักเกรงใจชาวบ้าน มีความคิดอ่านพอใช้ สมองใสใช้ได้พอประมาณ เป็นหนุ่มฮ๊อทพอสมควร สาว ๆ รุมสนใจเป็นกระบุง ไอ้ผมเองก็ว่าจะหามาซักคนเอามาประชันกัน ยอมแพ้ได้ไง

เรื่องของเจ้าบอยผมคงจะเขียนได้ดีกว่านี้ ถ้ามีโอกาสพบเจอหรือไปมาหาสู่กันบ่อยขึ้น แต่ตารางเวลาของผมทำให้ไม่ค่อยเหลือเวลา อย่างที่บอกบ่อย ๆ เวลาคนนัดผมล่ะครับ ที่ผมชอบบอกว่า ขนาดคนในครอบครัว ญาติพี่น้อง เพื่อนสนิทผมยังไม่มีเวลาให้ มันไม่แปลกที่ผมจะไม่รับนัดใครเพราะเวลาไม่ค่อยมี
เรื่องเจ้าบอย ไม่ค่อยมีให้เขียน ก็ด้วยประการฉะนี้