ปีที่ 2 ฉบับที่ 638 ประจำวันพุธที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2542
Touch Down
อารายกันหว่า...
ยังไม่จบอีกเหรอเนี่ย ปัญหาธรรมกาย เห็นว่า วันนี้จะมีการพิจารณากันอีกรอบ อะไรกันละโว๊ย งงฉิบ!
"ไอ้จก" รู้สึกสับสนเหลือเกิน และสงสัยว่า ทำไมจะต้องรื้อฟื้นปัญหาขึ้นมาเล่นกันอีก
ตามประสาสัตว์ปัญญาทึบ สมองตื้นอย่าง "ไอ้จก" คิดว่าการปกครองของสงฆ์ ที่เคยได้ยินได้ฟังมา มีลักษณะคล้ายๆ กับการปกครอง ในสมัยพ่อขุนรามคำแหง แห่งกรุงสุโขทัย คือ "ปกครองแบบพ่อปกครองลูก"
ใครทำนอกลู่นอกทางก็เรียกมา "เคาะกบาล" ทีหนึ่ง เรื่องก็จบกันไป
ยิ่งในวงการสงฆ์ด้วยแล้ว สมควรอย่างยิ่ง ที่จะรักษาน้ำใจ และใช้การแก้ไขปัญหา แบบประนีประนอม เพราะนั่นคือ แบบอย่างที่สังคม จะคอยจับตาดู
แต่วิธีที่สื่อมวลชนไทยใช้กับพระกับเจ้าทุกวันนี้ คือ ใช้วิธีตีรวนกวนโอ๊ย คือเอาชนะคะคานแบบมึงอยู่ได้ ก็ต้องไม่มีกู
อย่างนั้น มันลัทธิของคนป่าจ๊ะ ไม่ใช่ลัทธิผู้ทรงศีลทรงธรรม
ใครก็ตาม ที่ "เสือก" เข้าไปยุ่งทั้งๆ ที่ขาดวุฒิภาวะ และคุณธรรม รวมทั้งไม่มีหน้าที่เกี่ยวข้อง "ไอ้จก" เห็นว่า มันผู้นั้น สมควรถูกก่นด่า สาบแช่ง ไปชั่วกาลปาวสานต์
เฮ้ย... เคยได้ยินมั่วป่าวว๊ะ "หยุดม้าริมหน้าผา" น่ะ เพราะถ้าหยุดม้าไม่เป็น มันตกเหวตาย
พวกลื้ออยากเห็นพุทธศาสนิกชน แตกเป็นเสี่ยงๆ กันหรือยังไง
สุมไฟใส่ฟืนเข้าไป ไอ้เวรตะไล เดี๋ยวไฟก็ลุกท่วมแผ่นดินเองนะแหละ
สะใจ "ไอ้ซาดิสม์"