วิวาทะ

ธรรมะและพระดี ของแท้และแน่นอน ยังไม่วายถูกโจมตี

เป็นความโชคร้ายของสังคมไทย ที่สถานการณ์เลวร้ายร้อยแปด รวมตัวกันจู่โจม โดยไม่ยอมให้ตั้งตัว สังคมไทยจาดเอกภาพ ขาดผู้นำทางวิญญาณ ขาดผู้บริหารประเทศ ที่มีวิสัยทัศน์ทันโลกทันเหตุการณ์มาตลอด

68 ปี มาแล้วที่สังคมไทย ลองผิดลองถูก เพื่อแสวงหาเส้นทางเดินที่ควรจะเป็น

มีการเลือกตั้ง มีการแต่งตั้งนักการเมือง มีการปฏิวัติรัฐประหาร ยึดอำนาจการปกครองนับสิบครั้งขึ้นไป

สังคมไทยควรจะรุดหน้าไปมากกว่านี้ อย่างน้อยก็ไม่ควรจะเดินต้อยๆ ตามหลังประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งเพิ่งจะได้รับเอกราชจากนักล่าอาณานิคมมาไม่กี่ปีนี่เอง

คนไทยวันนี้ รู้สึกหงุดหงิดสิ้นหวังกับนักการเมืองทั้งฝ่ายค้านและฝ่ายรัฐบาล

ดูเหมือนว่า ทางเลือกหนึ่งที่พอมองเห็นรำไร คือพรรคการเมืองน้องใหม่ แต่เมื่อตรวจสอบดูแล้ว คนส่วนใหญ่ในพรรคเป็นคนหน้าเดิม ที่แตกกระสานซ่านเซ็นมาจาก พรรค การเมืองที่เคยรู้เช่นเห็นชาติกันมากแล้ว จึงเท่ากับว่า เหล้าเก่าในขวดใหม่

พูดได้ชัดถ้อยชัดคำว่า อ่อนเพลียในหัวใจเหลือเกิน จำต้องปล่อยสังคมนี้ให้เป็นไปตามบุญตามกรรม

รอคอยอย่างลม ๆ แล้ง ๆ ว่า ชวน หลีกภัย สั่งยุบสภา และจัดให้มีการเลือกตั้ง ส.ส. แล้วพระสยามเทวาธิราช คงจะส่งนักการเมืองผู้มีวิสัยทัศน์ มีความรู้ความสามารถเข้ามาบริหารประเทศ

หัวใจของคนส่วนใหญ่ในประเทศนี้ หวังกันไว้อย่างนี้จริง ๆ

เมื่อสังคมไทยตกอยู่ในภาวะเช่นนี้ ป่วยการจะเพรียกหาเอกราชแต่ละคน แต่ละกลุ่มจ้องแต่จะกอบโกยหาผลประโยชน์ใส่ตนอย่างเดียว 

สังคมไทยขาดผู้นำทางวิญญาณ ผู้นำทางวิญญาณคือ สมณชีพราหมณ์

พระสงฆ์ผู้ประพฤติดี ปฏิบัติชอบ ถูกกระแสสื่อรุมจิกรุมตี อย่างสนุกปาก(กา)

ที่เห็น ๆ กันอยู่ เช่น หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน พระผู้เฒ่าที่ทนดูสภาพการณ์ของสังคมไทยไม่ไหว ต้องพยุงสังขารโทรม ๆ ของท่าน ออกมาเทศนาโปรดคนกิเลสหนา ปัญญาทึบในประเทศนี้ ให้ร่วมมือร่วมใจกันเสียสละประโยชน์ตน โดยเห็นแก่ประเทศชาติ เป็นที่ตั้ง

หลวงตาพระมหาบัว สมควรจะได้รับการส่งเสริมและสนับสนุนอย่างเต็มที่จากรัฐบาล กลับถูกฝ่ายรัฐบาลมองไม่เห็นความสำคัญ หาว่า ไม่ใช่กิจของสงฆ์ ไปโน่นเลย

พูดประโยคเดียว คำเดียวกับที่ ส.ศิวรักษ์ อาจารย์ใหญ่ของ เสฐียรพงษ์ วรรณปก เคยพูดไว้

ล่าสุด เมื่อวันที่ 17 เมษายน ที่ผ่านมานี่เอง กิเลนประลองเชิงแห่งคอลัมน์ชักธงรบ หนังสือพิมพ์ "ไทยรัฐ" ตั้งหัวข้อเรื่อง "อริยะ" กระแนะกระแหนหลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน เข้าอีกแล้ว

กิเลน ประลองเชิง นิยมชมชอบเสฐียรพงษ์ วรรณปก อย่างออกนอกหน้า เชิดชูเสฐียรพงษ์ เป็นอาจารย์เลยทีเดียว เช่น ข้อความบางตอนมีปรากฏให้เห็น ดังข้อความต่อไปนี้

พระพุทธเจ้าทรงรำคาญอรหันต์พวกนี้เต็มที บัญญัติวินัยห้าม รู้ว่า เป็นอริยะ ก็บอกประสกสีกาไม่ได้ บอกไปเมื่อไร ก็ต้องอาบัติ

แต่ถ้าไม่ใช่อริยะ ก็อวดอุตริมนุสธรรม อาบัติปาราชิก ขาดจากความเป็นพระ

กิเลน ประลองเชิง แห่งไทยรัฐเน้นอักษรตัวโตอีกว่า...

ไม่เป็นอริยะ... รับก็ปาราชิก

ก่อนนี้ พระธรรมราชานุวัตร หรือ หลวงเตี่ย วัดโพธิ์ ได้รับนิมนต์ไปปรากฏตัวทางโทรทัศน์ช่องหนึ่ง ร่วมกับ อำนวย สุวรรณคีรี และ ส.ศิวรักษ์

ตอนหนึ่งของการสนทนาได้พูดถึงพระนิพพานเป็นอัตตาหรืออนัตตา

หลวงเตี่ยเอ่ยถึงพระนักปฏิบัติ เช่น หลวงตาพระมหาบัว เป็นผู้ยืนยันทำนองว่า พระนิพพานไม่เป็นอนัตตา ก็ถูก ส.ศิวรักษ์ ชี้หน้าเหน็บแนมเอา และ ส.ศิวรักษ์ ยังลามปามไปถึง หลวงตา พระมหาบัว ปรับอาบัติหนักหลวงตาอีกต่างหาก

บอกแล้วไงครับว่า สังคมไทยขาดผู้นำทางวิญญาณ พอมีพระดี ๆ พอจะเป็นผู้นำของสังคมไทยในยามยากได้บ้าง ก็ถูกพวกนักเลงสุราที่มีปากกาเป็นอาวุธ รุมทิ่มแทงเอา

บ้านเมืองนี้วังเวงดีไหมครับ

พระสุปฏิปันโนเหล่านี้ ท่านอยู่ของท่านด้วยมหาสติ ท่านไม่พูดออกมาตรง ๆว่า ท่านเป็นพระอริยะ หรือบรรลุอรหันต์แล้วนะ

ท่านใช้คำพูดน่ารักมาก เช่น หลวงปู่เทสก์ เทสรังษี ท่านเขียนไว้ในปกในหนังสือประวัติของท่านเองว่า ท่านจะไม่ยอมมาเกิดอีก

หลวงตาพระมหาบัว ก็เช่นกัน ท่านบอกว่า บำเพ็ญเพียรมาแล้วอย่างหนัก จนเสร็จกิจ ไม่ต้องบำเพ็ญเพียรอีกต่อไปเมื่อ 50 ปีมาแล้ว

อย่าแตะต้องท่านมากไปกว่านี้เลย ถ้าอยากจะพิสูจน์ข้ออรรถข้อธรรม ไม่ควรจะไปจับผิดพระ

หยุดดื่มเหล้า เมานารี ไว้สักพัก หันหน้าเข้าสู่ภาคปฏิบัติ ไม่ต้องกางตำราพระไตรปิฎกไว้ชั่วคราว แล้วท่านจะได้รับคำตอบที่ถูกต้อง

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโนนั้น เป็นพระสุปฏิปันโน ที่คนทั้งแผ่นดินถวายความเคารพนับถือ ไม่เว้นแม้แต่เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน

กิเลน ประลองเชิง เป็นใครกันวะ จะอาศัยใบบุญแห่งไทยรัฐ เล่นงานพระสงฆ์ ผู้อุทิศตัวเพื่อพระศาสนา และประเทศชาติมาตลอด

หรือว่า การชี้หน้าด่าพระสงฆ์ เช่น ส.ศิวรักษ์ เป็นของโก้ดี

หรือจะเจริญรอยตาม เสฐียรพงษ์ วรรณปก ผู้แก่ดีกรีก็ว่ามา

หรือว่า งานนี้ ผู้บริหารระดับสูงของไทยรัฐ รู้เห็นเป็นใจกันไปหมดแล้ว โปรดแจ้งให้สังคมไทยร่วมรับรู้ด้วย ก็จะดี

ปู่โอม