สหัสวรรษที่ 3

ประชุมลับวางแผนเชือด

ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ที่จะไปเปลี่ยนแปลงความตั้งใจของคน ยิ่งบุคคลคนนั้น เป็นผู้เด่นสง่าอยู่หัวแถวด้วยแล้ว ป่วยการที่จะขอร้อง หรือยัดเยียดเหตุผลจนล้นแปร้ เขาไม่ฟังหรอก

ใครมีความเห็นแย้งกับตนโดยเฉพาะความเห็นของเด็ก ๆ ปรับผิดไปหมด

มองมาที่ชาวธรรมกาย โดยเฉพาะผู้ตกเป็นจำเลยทางความคิดของผู้มีอำนาจ และเหล่าปฏิบัติธรรมน้อยใหญ่ทั้งพระและคฤหัสถ์ เหน็ดเหนื่อยกับภารกิจนี้มาก

พยายามที่จะชี้แจงเหตุผล พยายามที่จะขอโอกาส พยายามที่จะทวงความเมตตาธรรมจากผู้ทรงอำนาจ

ผลที่ได้ก็คือ ความผิดหวัง แถมด้วยคำเหน็บแนมแสบ ๆ คัน ๆ เสมือนหนึ่งว่า ผู้ที่เขาบากหน้าเข้าหานั้น เป็นคนละคนกับที่เคยวาดหวัง 

จนตั้งคำถามตัวเองว่า ใช่หรือ? ไม่น่าเชื่อเลย ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น 

สารพัดที่จะสงสัย และหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้อีกต่างหาก

สถานการณ์แบบนี้ ดำเนินมาอย่างนี้ตลอด ไม่เปลี่ยนแปลง 

จากที่เคยมีบุคคลเข้าไปเจรจาในตอนแรก กลายมาเป็นเอกสารบอกเล่าเก้าสิบในภายหลัง อย่างที่เห็น ๆ กัน

ต้องยอมรับกันได้ในระดับสากลว่า เอกสารที่ชาวธรรมผลิตออกมาโดยตรงนั้น เป็นเอกสารที่เต็มไปด้วยเหตุผล

ถ้าทำใจเป็นกลาง ทำใจให้ว่างจากอคติก็สามารถบอกต่อ ๆ กันไปได้เลยว่า ดีและฟังขึ้น มีเหตุมีผลทีเดียว

ปัญหาก็คือ เอกสารต่าง ๆ ที่ทางวัดผลิตออกมา ถูกมองว่า ผิดไปหมด เป็นเอกสารแก้ตัว ไร้สาระ ไปนู่นเลย

ผมจึงตั้งข้อสังเกตว่า เป็นการเขียนเอง พิมพ์เอง และอ่านเอง

เป็นเอกสารที่ชาวธรรมกายเท่านั้นอ่านกัน

พวกนั้น พวกที่ทรงอำนาจนั่นแหละ เขาไม่อ่าน และนอกจากไม่อ่านแล้ว ยังไม่พยายามจะเข้าใจอีกต่างหาก

ผมพูดตลอดว่า เฉพาะชาวธรรมกายนั้น เป็นผู้ที่หันหน้าไปในทิศทางเดียวกัน พูดภาษาเดียวกัน และมีทิฐิเสมอกัน จึงไม่มีปัญหาใด ๆ ให้ห่วงใย 

เท่ากับว่า ตอนนี้มีกำแพงมหึมาขวางกั้นไม่ให้ฝ่ายผู้ทรงอำนาจหลั่งเมตตาธรรม แค่มองชาวธรรมกายในแง่ดี

แค่จะไม่มองแง่ดีแล้ว ยังจ้องจะฟันให้แหลกอีกต่างหาก

ประเด็นคำว่า "ฟัน" คำเดียวนี้แหละ ใหญ่หลวงนัก สถานเบาก็คือหนักนั่นแหละ

ผู้ที่อยู่วงนอก ไม่ร่วมเจ็บปวดด้วย เขามองว่า การเด็ดยอด คงลำต้นไว้ คือเรื่องเล็กน้อย 

ครูบาศรีวิชัย เป็นใคร เป็นเทพเจ้าแห่งชาวเหนือล้านนาทั้งปวง

พระพิมลธรรม เป็นใคร เป็นสงฆ์ผู้ทรงอิทธิพลยิ่งแห่งชาวอีสาน

มีอำนาจเสียอย่าง หากจะทำมันเรื่องเล็ก สั่งการสึกก่อนสืบอธิกรณ์ ส่งให้สึกทันที ถ้าจะสู้คดีขอให้ไปว่ากันที่ศาล

ชนะคดีมาหากอยากจะบวชอีกก็ย่อมได้

พระพิมลธรรมเป็นตัวอย่างให้ศึกษาอย่างดีเลิศ ความถูกผิดอยู่นอกเหนือเหตุผล จะนำมาหักล้างกันไม่ได้เด็ดขาด

ความจริงจะปรากฏอีกครั้ง ต่อเมื่อผู้ทรงอำนาจแผ่วแรง หรือมีอันเป็นไปล้มหายตายจากไปก่อน เท่านั้นเองจริง ๆ

งานศาสนาที่บริหารโดยผู้เหลิงอำนาจ จะตระหนักหลักนิติศาสตร์น้อยกว่ารัฐศาสตร์

ดังนั้น ผู้เจ็บปวดก็คือผู้ที่ขัดขวาง หรือผู้ที่พยายามจะชี้แจงเหตุผลนั่นแหละ กลายเป็นบุคคลที่ขัดขวางตามความรู้สึกของผู้ทรงอำนาจ

โลกนี้เต็มไปด้วยคนที่เล็งผลเลิศ ผู้ทรงอำนาจนั้นแหละ เล็กผลเลิศดีนัก ฝันว่าเมื่อสั่งการไปแล้ว ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย ไม่มีใครหน้าไหนจะขวางได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แนวทางศาสนา

คอยดูต่อไปอย่ากระพริบตา เขาฝันว่า ทุกอย่างจะเรียบร้อย ทุกอย่างจะลงตัว เมื่อเด็ดยอดแล้ว เงียบและนิ่งสนิท

ชาวธรรมกายทั้งมวล ประเมินสถานการณ์ไว้อย่าง ผมมิบังอาจทราบได้ แต่ผมเดาเอาจากพฤติกรรมของคนปฏิบัติธรรมทั่วไปว่า มองโลกในแง่ดีเลิศเช่นเดียวกัน

บอกตัวเองว่า พ่อกับลูก นายกับบ่าว ลูกตถาคตด้วยกัน ไม่ฆ่ากันหรอกน่า

ผมขอร่วมภาวนาให้ทุกอย่างจบลงด้วยดี และสันติวิธี แบบวิถีพุทธ

วันมาฆบูชาเพิ่งจะผ่านพ้นไปหลัดๆ โอวาทปาฏิโมกข์แห่งองค์พุทธะ ยังก้องกังวาลอยู่ในความทรงจำของพุทธบริษัทไม่จางหาย

สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง ไม่ทำบาปทั้งปวง

เป็นข้อธรรมะที่จะนำไปปฏิบัติให้เกิดมรรคผลมากกว่า จะนำไปท่องไปสวดเล่น ๆ สันติสุขในโลกนี้ จึงจะแผ่ไพศาล

แต่ โอ ... ไม่อยากเชื่อเลย .. ตอน 19.00 น. ของคืนวันที่ 28 กุมภาพันธ์ที่ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงนี่เอง เจ้าประคุณสมเด็จพระมหาธีราจารย์ถูกห้อมล้อมด้วยเจ้าคุณพระเทพสุธี เจ้าคณะพระสุเมธาภรณ์ รัฐมนตรีวิชัย ตันศิริ และเจ้าหน้าที่ผู้ใหญ่แห่งกรมการศาสนา 

เป็นการประชุมลับสุดยอดสำหรับผู้ปฏิบัติการ

ผมกำลังจะบอกว่า เป็นการวางแผนเชือด

ถ้าไม่จริงก็บอกมา ผมจะแก้ข่าวให้

โซตัส