welcome
citizen,
from Dark Entries
BUROPOLITIK - Tension
De staat van
Buropolitik is er één van goede smaak en liefde
voor elektronica. Een verplicht uurtje EBM behoort dan ook steevast tot het
staatsprogramma voor alle inwoners en zij die willen inburgeren. Gelukkig
zorgt men op geregelde tijden al eens voor een ander muziekje. Deze keer
mag “Tension” de burgers aansporen tot een verkwikkend potje
gymnastiek voor en na het bandwerk. De machinale ritmes pompen zich op en
over het ritme van de hartslag in de bloedvaten en geven spontaan nieuwe
levensenergie aan de door commercie bevangen en vegeterende goegemeente.
Buropolitik geeft je vleugels. Het album zorgt voor een rijke afwisseling
aan diverse elektronische muziekstijlen, met een duidelijke voorkeur voor
pompende beats en minimale, donkere arrangementen. Straight to the point,
en dat punt is een vette en stevige dot op het voorhoofd van dansvloerlakeien.
Contaminated. “Tension” blijft aan je vege lijf kleven, en in
elk nummer valt wel iets te ontdekken waaruit het talent van dit op en top
Belgische duo spreekt. Crashen op een minimale electro-industrialriedel als “Abrasive
resolution 333131” of, gekruid met techno, “Release (all tranced
up and nowhere to go)”. Een partijtje slam-dance op aan stevige EBM
schatplichtige projectielen “Kalashnika”, “Angels/Them”, “Fire
in the walls” of “Life@war”. Een beetje flirten met electropop
in “Hatred like a spike”, of gewoon een spelletje sfeerschepping
waarbij elektronische geluiden worden omgetoverd tot venijnige klanksculpturen,
zoals in “Contest of wills” en “Into darkness”. Buropolitik
levert puik werk, en ook al is de muziek soms nog iets te nadrukkelijk schatplichtig
aan een :Wumpscut: of Suicide Commando, mede door de efficiënte inzet
van aantrekkelijke vrouwelijke vocalen die veeleer ongeforceerd bitchy dan
geforceerd sensueel klinken (en da’s een compliment) schept Buropolitik
toch een eigen, herkenbaar geluid. Als op basis van deze “Tension” geen
enkel label zwicht voor de kunstjes van het duo Thomas Verschueren en Stéphanie
Fraikin, dan is de rechtvaardigheid helemaal de wereld uit. En dan gaan
wij lekker inburgeren in die staat waar Buropolitik aan het commando
staat.
[KI]
from www.vampireparty.com
BUROPOLITIK - Tension CD (March 2003)
With each previous work, Buropolitik has been improving its skills, revealing more and more talent with every release. And the new CD 'Tension' is not any different.
Over 12 tracks, Buropolitik presents a wide variation of songs, ranging all the way from EBM over power-electro to industrial, managing each genre with the same level of quality. The music is very varied and there is a nice balance between male and female vocals. Also, where the female vocals were sometimes a bit wavering on previous releases, they are much more consistently good on this release.
A lot of praise.... Picking a few favorite tracks therefore becomes very difficult, as I feel there are a lot of very cool songs on 'Tension'. Still, definitely worth some extra mention are 'Abrasive Resolution 333131', 'Kalashnika', 'Fire in the Walls', 'Hatred Like a Spike', 'Into Darkness (Raising Hell mix)' and 'Release (All Tranced up and Nowhere to go)'.
In short: Pick it up and have a listen !
(Hive)
from LAST EXILE
BUROPOLITIK
- Fall and Forget
14 tracks, Playtime: 71:30
The duo, Büropolitik from Belgium form a mixture of harsh and dance-orientated,
yet, a rather critical form of EBM. Bands who first came to my mind when listening
to Büropolitik, were acts such as :Wumpscut: or Suicide Commando to Die
Form even. But after having had a closer listen, the indivuality of their
sound I discovered.
The album is introduced by the national anthem of Russia followed by totally distorted male vocals carried out nearly throughout the whole album, bass drums and the synthetic sounds by keyboards. „Buro of Politiks“, the name of the track, represents the style and the strict line the songs of the band follow. A driving ambience is created. The organs contribute most to the lamenting and sad tone, just thinking of „Hearts desire“. Synthetic drums and distorted bass beats support this feeling of heartlessness and loneliness besides the some sort of slow and dragging ambience. „Safety word“, the fourth track of the album is one of the outstanding tracks, presenting Stephanie, the female part of the band, singing. The track receives a varied atmosphere, reminding me a bit of Die Form releases, also thinking of the track „This wasting disease“ the only track all in French on this album! Intense ambience merely due to the language! The great liking of samples, such as other bands of the EBM genre like to use as well, makes Büropolitik‘s music unique, judging from the Kennedy samples „Ich bin ein Berliner“ in „Falling“ to rather propaganda samples in „Industry of war“. These samples perfectly support the statement the band makes.
Lyrically and thematically, Büropolitik deals with rather social critical aspects and socialism. Just thinking of their amazing homepage in the style of socialist states and 1950ies.
I have not come
across a band who manages to present EBM in such an individual sound costume.
Highly recommended to the EBM DJs in Europe and worldwide.
Reviewed by Tobi Schaefer.
from
WET WORKS
BUROPOLITIK - Fall and Forget
Buropolitik is back after the good CD single Falling, with their first full-length
release Fall and Forget. Following the same style and direction of the single,
Buropolitik creates dark, minimal EBM that sounds like older Suicide Commando,
for those of you who need comparisons.
In my opinion, the best tracks are "Hearts Desire," and "This Wasted Disease" (nice use of piano melody, female vocals and militant-type percussion).
Each track on Fall and Forget follows along the same path throughout. Buropolitik is indeed good if you enjoy the more minimal sounds of early Suicide Commando, Morgue or the plethora of other artists creating this type of cold, militaristic EBM music that focuses on death, war and the darker side of the human psyche. Fall And Forget is a nice follow-up to the Falling single and with a few more diverse and better-placed sounds, Buropolitik could really establish itself among the fans of dark EBM.
Reviewed by Gunhed.
from
DARK ENTRIES magazine nr 35 Oktober 2001
BUROPOLITIK - Fall and Forget
Dark, gritty and minimalistic. Met deze woorden slaat Buropolitik de eigen spijker op de kop. Met een mokerslag, want percussie is een van hun codewoorden. Dit duo onderscheidt zich vooral omdat ze, in tegenstelling tot de meest huidige projecten die het niet aandurven iemand tegen de commerciële haren in te strijken, wel een duidelijke stelling tegen maatschappelijke wantoestanden durven innemen.
Met hun naam alleen al maken ze een toespeling op een maatschappij die - verblind door hebzucht en eigenbelang - geen ruimte laat voor de individuele geest en alles wat naar afwijking neigt verwerkt, tot er enkel een willooos wezen overblijft (al moet reclame/propaganda je wel het tegenovergestelde wijsmaken). Ene George B. uit Austin, Texas voelt het nu waarschijnlijk iets warmer onder de billen. Net als wij trouwens, want onder het nadenken over de staatsmachine mag er ook duchtig gedanst worden.
Alsof hun muziek vervaardigd wordt in een hypermodern uitgerust laboratorium hebben ze, met oog voor detail, alle danstrends uit de voorbije twentig jaar van zowel boven als onder de grond grondig bestudeerd, al het overbodige overboord gegooid en zo de ideale dansbasis in elkar gemonteerd.Wie regelmatig de dansvloer opzoekt zal zonder aarzelen Suicide Commando, oude Terminal Choice, :Wumpscut: en Flesh Field aanduiden als referenties.Adelbrieven waarmee je wel aan de bak van ondergrondse danspaleizen kan geraken.Ook voor de vocalen van Thomas Verschueren kan je deels terugvallen op de eerder opgesomde projecten, maar in een aantal nummers - zoals 'Forget', een van de hoogtepunten - schreeuwt er iets van haat, wanhoop, frustratie en protest uit dat klinkt als iets helemaal anders, en da's dan pure Buropolitik. Onder het experimenteren is dit er gelukkig ook achter gekomen dat een helft van het vrouwelijke geslacht is.
Stephanie Fraikin tekent al voor her merendeel van de teksten en op de tracks die het eerder van de sfeer dan dansfactor x moeten hebben mag ze helemaal haar ding doen, en dat zorgt voor enkele bijzonder nummertjes. Met een kreunerige zang vol onderhuidse spanningen - alsof ze ontwaakt uit een verdovende pijn - verleidt ze je er telkens weer toe om de repeat-toets te beroeren. Zeer aardig is bijvoorbeeld 'Wasting Disease' waarop ze zich bedient van wat we vermoeden dat het haar moedertaal is, namelijk le français, en waarbij we wat graag terug dromen van Catherine Ringer (Les Rita Mistouko). Jammer dat haar vocale bijdrage zich beperkt tot slechts drie selecties, want geef toe: een ijzersterke vrouwenstem op heavy electro beats, het blijft een zeldzame verademing op onze dansvloeren. Allen daarheen dus, onder het vaandel van Buropolitik.
Reviewed by Hans Van Goethem