Indray andro mba andro malaza, nisy fety tao amin'ny fiangonana, tsy tadidiko ilay izy na Andro Pasaka na andro Krismasy na ... tsy dia izany no zava-dehibe. 

-Bema: Andao leitsy ry Koto mba handeha any ampiangonana fa 
       mba fety ny andro, ilaina letia ny mivavaka amin' 
       Andriamanitra a!

-Koto: Ka izaho leitsy izao tsy mivavaka ,tsy maninona akory 
       nefa velona sy mahita izay hohaniko isan'andro, ka 
       hataoko inona izay vavaka. 

-Bema: Andao ary mba hiaraka amiko fotsiny e.

-Koto: Dia izay angaha,...
      (Lasa ihany izy roalahy nankany ampiangonana)

Lasa ny fanombohan'ny fivavahana, ka indro tonga indrindra teo amin'ny Toriteny. Ny "Texte" notoriana mantsy dia ny nahafatesan'ilay Mpamonjy.

-Mpitoriteny: Maty ilay Mpamonjy, nohomboana Izy noho io 
              ianao io, nijaly Izy noho io ianao io, Maty 
              Izy noho io ianao io ...

Ny zavatra niseho anefa  nahatsikaritra i Koto fa toa tany aminy foana no nojeren'ilay mpitoriteny, sy ny nanondroany ny tanany. Tsy niteny izy fa ny masony fotsiny no napitrapitrany. Tampoka teo anefa maty tampoka ny jiro, taitra i Koto ka nivolana hoe: "Ie, dia hevero indray ary fa dia izaho koa no namono io Jiro io!!", sady lasa izy nivoaka.