Przesłanie

Nadchodzą święta Wielkiej Nocy, czas kiedy święci się życie i odrodzenie po zimie. Wystosowałem byłem do was apel na Boże Narodzenie - nic to nie dało. Prośbą? - któż słucha proszącego! A więc wam, drodzy czytelnicy, zagrożę: zanim napchacie się już jajkami i wielkanocną babką i będziecie musieli wracać do szkoły, niech dotrze do was to, że w tej chwili szkoła przeżywa depresję, marazm, zastój, niedomaganie, zjełczenie, ledwodychanie, nierobnictwo i ogólne zabagnienie kulturalne. Poświęćcie każdy po pół godziny poobiedniego wypoczynku na wymyślenie:

a) kampanii reklamowej czegoś lub kogoś nieistniejącego
b) napisanie satyry na cokolwiek
c) przygotowanie spisku, który obali jakiegoś nauczyciela, lub przynajmniej uprzykrzy mu życie (moja klasa - Paragraf, swego czasu była najbardziej uprzykrzoną klasą szkoły)
d) przygotowanie sobie takiego imażu, który wszystkich zaszokuje i zmieni zdanie wszystkich o Tobie
e) zrobienie czegoś tak okropnego, cudownego, obrzydliwego, niesłychanego, oryginalnego, żeby wszystkim, mówiąc obrazowo, gały na wierzch wyszły.

Nie piszę tego dla jakiejś nieokreślonej osoby, piszę to właśnie do Ciebie czytelniku. Tak, tak, nie rozglądaj się dookoła, spójrz w lustro i pomyśl czy ta głowa, którą widzisz jest w stanie wymyślić coś, co nie będzie wyłącznie zaspokojeniem prostych egoistycznych zachcianek. Słuchaj ................... ..................... (tu wpisz koniecznie swoje imię i nazwisko), po prostu musisz zrobić jedną z powyższych rzeczy, lub cokolwiek szokującego.

Tu następuje moja groźba: jeśli was wszystkich nie zobaczę po świętach wyglądających jak na uczniów Bednarskiej przystało (świrów nabijających się ze wszystkiego i z siebie nawzajem, oraz spiskujących i działających gdzie się da i jak się da - chociażby i pomalowanie klasy na zielono w białe myszki - tak miał być pomalowany Paragraf zwany przez tydzień na samym początku mianem Delirium), jeśli okażecie się zatwardziałymi kujonkowatymi wiktoriańskimi purytańskimi konserwatystami i tego nie zrobicie, powtarzam, zrobię na odchodnym coś tak strasznego, że wam wszystkim w pięty pójdzie. Mamy już gotowy plan, ja i moi równie złośliwi kumple z Paragrafu. Nie wiem co obiecują inni i jak tego dotrzymują. Ja dotrzymałem już do tej pory parę wrednych obietnic osobistych i publicznych. Nic mnie nie powstrzyma przed spełnieniem i tej. Jestem bardziej zbednarzony niż niektórym może się wydawać. Wojtek Waydel

Nie chcecie ruszać do boju? - Udławcie się fajką pokoju!