|
นครพนม NAKHONPHANOM |
| ด้านหน้า
: ดวงตราประจำจังหวัด
ภาพพระธาตุพนม FRONT SIDE : CHANGWAT SEAL THE SHRINE OF BUDDHA RELICS OF TAT PHANOM |
|
| ด้านหลัง
:
สถานที่หรือสิ่งของที่น่าสนใจ
ฟ้อนผู้ไทย BACK SIDE : IMPORTANT PLACE OR THING FON PHU THAI |
|
| ระยะทางจากกรุงเทพฯ : FAR FROM BANGKOK ประมาณ 735 กิโลเมตร/ABOUT 735 KMs. |
คำขวัญ "พระธาตุพนมค่าล้ำ วัฒนธรรมหลากหลาย เรณูผู้ไทย เรือไฟโสภา งามตาฝั่งโขง"
ดวงตราประจำจังหวัดเป็นภาพองค์พระธาตุพนม ปูชนียสถานที่สำคัญและศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวเมืองนครพนมให้ความเคารพนับถือมาตั้งแต่ครั้งโบราณ พระธาตุพนมประดิษฐานอยู่ที่วัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร พระอารามหลวงชั้นเอก ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขง อ.ธาตุพนม จ.นครพนม ห่างจากตัวจังหวัดนครพนมไปตามทางหลวงหมายเลข 212 ประมาณ 52 กิโลเมตร ภายในองค์พระธาตุบรรจุพระอุรังคธาตุ (กระดูกส่วนหน้าอก) ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ปรากฏตามตำนานว่าสร้างขึ้นเมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ 3 โดยพระกัสสปกับพระอรหันต์จำนวน 500 องค์ รวมทั้ง พระยาอินทปัตถ์ พระยาคำแดง และพระยาจุลนีพรหมทัตถ์ แต่จากการขุดค้นทางโบราณคดี นักโบราณคดีให้ความเห็นว่า น่าจะสร้างขึ้นระหว่างปี 1200 - 1400 ลักษณะของสถาปัตยกรรมมีแหล่งที่มาเดียวกันกับปราสาทของขอม ซึ่งได้มีการบูรณะเรื่อยมาเป็นลำดับ ก่อนปี 2522 พระธาตุพนมมีความสูงประมาณ 50 เมตร ฐานวัดโดยรอบได้ 64 เมตร ลักษณะพระเจดีย์เป็นรูปสี่เหลี่ยม ก่อด้วยอิฐ บนแผ่นอิฐมีลวดลายจำหลัก มีซุ้มคั่นด้านละซุ้มซ้อนกัน 3 ชั้น จากนั้นจึงเป็นองค์พระสถูปซึ่งตั้งอยู่บนพระมณฑปทั้ง 3 ยอด โดยที่ยอดพระสถูปหุ้มไว้ด้วยทองคำประดับพลอย ต่อมาในวันที่ 11 สิงหาคม 2518 เวลา 19.38 น. ระหว่างนั้นได้เกิดฝนตกพายุพัดแรงติดต่อกันมาหลายวัน ประกอบกับความเก่าแก่ขององค์พระธาตุ ทำให้พระธาตุพนมล้มทลายลงทั้งองค์ ทางราชการและประชาชนได้ร่วมใจกันก่อสร้างองค์พระธาตุขึ้นใหม่ตามแบบเดิม แล้วเสร็จเมื่อวันที่ 23 มีนาคม 2522 ปัจจุบันองค์พระธาตุมีฐานกว้างด้านละ 12.33 เมตร สูง 53.60 เมตร มีฉัตรทองคำบนยอดหนัก 10 กิโลกรัม พระธาตุพนมนี้ชาวไทยถือว่าเป็นพุทธเจดีย์ที่ศักดิ์สิทธิ์ ในการทำพิธีบรมราชาภิเษกได้มีการประกอบพิธีทำน้ำมูรธาภิเษกที่พระธาตุพนม เพื่อนำเข้าในพิธีบรมราชาภิเษกด้วย และในระหว่างวันขึ้น 12 ค่ำ ไปจนถึงวันแรม 1 ค่ำ เดือน 3 ของทุกปี จะมีงานประเพณีนมัสการพระธาตุพนม
ชาวผู้ไทย หรือภูไท มีถิ่นอาศัยเดิมอยู่ในดินแดนบริเวณที่เรียกว่า สิบสองจุไทย ภายหลังได้ย้ายถิ่นฐานลงมาอาศัยอยู่ในพื้นที่ภาคอีสานตอนเหนือ กระจัดกระจายตั้งบ้านเรือนกันอยู่ในจังหวัดนครพนม สกลนคร และกาฬสินธุ์ เป็นชาติพันธุ์ที่มีจำนวนประชากรรองลงมาจาก ไทยลาว โดยยังคงรักษาขนบธรรมเนียม ประเพณี ดั้งเดิมของตนไว้ ฟ้อนผู้ไทย หรือภูไท เป็นการร่ายรำประเภทฟ้อน ใช้จังหวะช้า ซึ่งช้ากว่าจังหวะเซิ้งประมาณ 1 เท่าตัว เพื่อแสดงออกให้เห็นถึงความสวยงาม ความอ่อนช้อย ละมุนละไม โดยสามารถพบเห็นได้จากท่าฟ้อนและเครื่องแต่งกายที่ประณีตงดงาม สำหรับ อ.เรณูนคร จ.นครพนม นั้น เป็นถิ่นที่อยู่ของชาวผู้ไทย หรือภูไท อีกแห่งหนึ่ง ที่ยังคงมีการรักษาประเพณีท้องถิ่นไว้ เช่น ธรรมเนียมการต้อนรับด้วยบายศรีสู่ขวัญ การเลี้ยงอาหาร การชวนดูดอุ และการฟ้อนเรณู เป็นต้น ชาวผู้ไทย หรือภูไทย ที่นี่ ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทอผ้า ซึ่งมีความชำนาญและมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักแพร่หลาย การแต่งกายในการฟ้อนของชาวเรณูนครจึงได้มีการพัฒนาให้มีความสวยงามมากยิ่งขึ้น การฟ้อนจะใช้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง ซึ่งนอกจากจะมีการฟ้อนรำที่อ่อนช้อยสวยงามแล้ว ยังมีการฟ้อนเกี้ยวพาราสีกัน เครื่องดนตรีที่ใช้ประกอบการฟ้อนคือ วงดนตรีพื้นเมืองผสม ประกอบด้วย แคน พิณ ซอ และเครื่องจังหวะต่าง ๆ
เว็บไซต์ที่มีข้อมูลเกี่ยวกับจังหวัดนครพนม / WEBS ABOUT NAKHONPHANOM
