Τελευταία ενημέρωση: 05/07/2002
Επισκέψεις από 18-01-2001
Ένα
περιβαλλοντικό έγκλημα συντελείται στο Λόφο του
Παιδιού πάνω από το σχολικό συγκρότημα της
Γκράβας, στο Δήμο Γαλατσίου, εκεί που συνορεύει
με τον Δήμο της Αθήνας. Εν κρυπτώ και ερήμην των
πολιτών, εργολάβος του Οργανισμού Σχολικών
Κτιρίων ξεκίνησε αυτές τις ημέρες τις εργασίες
ανέγερσης Διδακτηρίου Δευτεροβάθμιας
Εκπαίδευσης, σε έκταση 4,5 στρεμμάτων, που ήταν
χαρακτηρισμένο από το 1985 “κοινόχρηστo” πράσινο
και αποχαρακτηρίσθηκε το 1994 -μετά δέκα χρόνια
δηλαδή- με απόφαση του τότε Νομάρχη Αθηνών. Έτσι
καταδικάστηκε σε καταστροφή ο Λόφος του Παιδιού,
με το μοναδικό στην περιοχή άλσος. Ήδη, έχουν
κοπεί και ξεριζωθεί δεκάδες πεύκα, ενώ έχουν
“προγραφεί” να κοπούν πολλά ακόμη.
Όταν το μπετόν πνίγει την Αθήνα και το πράσινο αποτελεί είδος εν ανεπαρκεία, ο Δήμος, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων, και ο Νομάρχης το περιορίζουν στο ελάχιστο.
Αλλά και ο Λόφος σε λίγο θα είναι παρελθόν, με τους εκβραχισμούς, που ξεκίνησαν, οι οποίοι θα καταστρέψουν το φυσικό του ανάγλυφο-στοιχείο το οποίο, σύμφωνα με τις σύγχρονες χωροτακτικές αντιλήψεις, πρέπει να περιφρουρείται, γιατί αποτελεί μνημείο της φύσης.
Οι κάτοικοι της περιοχής είναι αγανακτισμένοι και διαμαρτύρονται εντόνως για το οικολογικό έγκλημα, που συντελείται εν έτει 2000.
Καταστρέφεται ένας πολύτιμος πνεύμονας πρασίνου και συνάμα μια ευρύτερη περιοχή στερείται ζωτικό ελεύθερο χώρο, καταφύγιο στους πρόσφατους σεισμούς για τον κόσμο από τις πολυκατοικίες της Κυψέλης, των Πατησίων και του Γαλατσίου, αλλά και τόπο περιπάτων για μεγάλους και μικρούς, κυρίως για τους μαθητές του συγκροτήματος της Γκράβας και των άλλων γειτονικών σχολείων.
Για να είμαστε ξεκάθαροι. Σχολεία θέλουμε να γίνονται. Όμως, όπου και όταν εξυπηρετούν αληθινές ανάγκες. Η συγκεκριμένη ανέγερση, και αν ακόμη δεχθούμε ότι εξυπηρετούσε κάποιες ανάγκες της προηγούμενης δεκαετίας, σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στα σημερινά δεδομένα (και όχι μόνον λόγω της υπογεννητικότητας).
Στην ευρύτερη περιοχή του Λόφου του Παιδιού υπάρχει το γνωστό τεράστιο συγκρότημα της Γκράβας και άλλα σχολεία, αρκετά για να υπερκαλύπτουν τις ανάγκες της. Δεν έχουμε λοιπόν πρόβλημα στην γειτονιά μας ,δεν μας λείπουν σχολεία.
Άλλες γειτονιές έχουν το πρόβλημα και χρειάζονται διδακτήρια. Είναι γνωστό, πώς παιδιά από άλλες περιοχές των Πατησίων, της Κυψέλης και του Γαλατσίου φοιτούν στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας (όπου φιλοξενούνται και μαθητές σεισμόπληκτων σχολείων που επισκευάζονται), με αποτέλεσμα να εμφανίζονται πλασματικές ανάγκες για σχολεία στην γειτονιά μας.
Αν λοιπόν υπάρχει ανάγκη για σχολεία, η ανάγκη αυτή υπάρχει στις γειτονιές που δεν έχουν, ώστε τα παιδιά να μην ταλαιπωρούνται περπατώντας μακριά από τα σπίτια τους ή στα λεωφορεία για να φτάσουν στην Γκράβα. ΄Οχι στην περιοχή μας που και πολλά σχολεία έχει και μεγάλο μαθητικό πληθυσμό συγκεντρώνει.
Επιπλέον, δεν είναι δυνατόν να λαμβάνεται μια τέτοια απόφαση, η οποία, ουσιαστικά, δεν αποσυμφορεί την Γκράβα, αλλά την επεκτείνει, όταν μάλιστα και η σύγχρονη παιδαγωγική και η κοινή λογική απορρίπτουν την δημιουργία τέτοιων τερατωδώς μεγάλων σχολικών συγκροτημάτων. ΄Οταν το συγκρότημα της Γκράβας (με τα περίπου 15 σχολεία δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης και τους 7.000 μαθητές) αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.
Για όλους αυτούς τους λόγους είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπίσουμε τον δασικό πνεύμονα της περιοχής, απευθυνόμενοι παντού και χρησιμοποιώντας κάθε ένδικο μέσον.
Καλούμε την Πολεοδομία, το Νομάρχη, τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας, τον πρόεδρο του ΟΣΚ να επιληφθούν του ζητήματος και να ανακαλέσουν την υπ΄αριθμό 809/2000 οικοδομική άδεια με την οποία επετράπη και η “κοπή δένδρων”.
Ζητούμε από τον υπουργό Παιδείας, κ. Π. Ευθυμίου, και τον υπουργό Χωροταξίας και Περιβάλλοντος, κ. Κ. Λαλιώτη, να μην επιτρέψουν να συντελεσθεί ένα τέτοιο έγκλημα.
Είναι αδιανόητο η συντεταγμένη Πολιτεία να δίνει σήμερα τέτοιο παράδειγμα στα νέα παιδιά, «φυτεύοντας» μπετόν στην θέση κομμένων και ξεριζωμένων δέντρων και θεμελιώνοντας ένα σχολείο στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.