“ΛΟΦΟΥ
ΜΗΝΥΜΑΤΑ”
Δένδρα μου, υψωθήκατε
μικρά μικρά βαλμένα
σκεπάσατε όλες τις πλαγιές
σε είκοσι χρόνους και ένα.
Τώρα πολλές μικρές θεές
μικρές μικρές Δρυάδες
θα κατοικούνε μέσα σας
πανέμορφες νεράιδες
Με τα πολλά κλαδάκια σας
Σκεπάσατε τον ΄Ηλιο
Τι κι αν φυσάει ο άνεμος
ζέστη δε νιώθω, «κρύο»
΄Εχτισαν πάνω σας φωλιές
γλυκόλαλα πουλάκια
για να ξυπνούν στις γειτονιές
μεγάλους και παιδάκια
Σκορπάτε στον αγέρα μου
τη μυρωδιά του πεύκου
και τα κυπαρισσόμηλα
που πέφτουν στις πλαγιές μου
Γιρλάντα οι άσπρες δάφνες μου
αλλάζουν το τοπίο
σαν θα φανεί η άνοιξη
βραβείο παίρνω θείο
Ξεχωριστά οι κουκουναριές
στο πράσινο ντυμένες
στέκουν στο δρόμο αγέρωχες
σαν άλλες αμαζόνες
Κι άλλες στην άκρη σ’ ατραπό
στα δυτικά μου «βλέπουν»
με τα σπερδούκλια γηγενή
τις παπαρούνες μπρος τους
Στο πλάτωμα οι λεύκες μου
θροϊζουν, μου μιλάνε
τις χαιρετά ο ευκάλυπτος
κοντά αιωνόβιος θάναι
Ανέβα στο αγνάντεμα
από τη σκάλα πάνω
κοίταξε νότια Φάληρα
Ακρόπολη, Αιγάλεω
Δάφνη, Ποικίλο, Πλάτωσι
Κάστρο Φυλής, Αρμένι
το μεγαλείο της Πάρνηθας
σμίγει με της Πεντέλης
Και σεις αρχαίοι πρόγονοι
αυτών στις Θερμοπύλες
στήσατε εδώ Ακρόπολη
ιερό σας τώρα είναι
Ο λόφος είναι του παιδιού
με δάσος τους κατοίκους
που λένε όχι στη σμίκρυνση
και στην αφάνιση του
Τα δάση αυτά της πόλεως
παιδιά αναστημένα
με των Δρυιάδων την ψυχή
και χάρη κοσμημένα
Αγάπη θέλουν από μας
φύλαξη, προστασία
γιατί η κακοποίηση
είναι ιεροσυλία
΄Ανθρωποι αν θελήσετε
στη γη αυτή να ζείτε
τα δάση σαν τα μάτια σας
να τα διατηρείτε
γιατί αυτά σας δίνουνε
υγεία κι ευτυχία
νερό, χαρά και ομορφιά
και θεία ευλογία
Νέμεσις 27-1-2001
[ ...και λίγη
ποίηση ]