|
โบราณกาล
เมื่อประมาณ 5,000 ปีล่วงมาแล้ว ชาวซูเมอเรียนได้สร้างความเจริญขึ้นในแถบชายฝั่งแม่น้ำไทกริสและยูเฟรติส
ใกล้กับอ่าวเปอร์เชียน โดยสร้างนครใหญ่ๆไว้หลายนคร อาทิ อูร์(Ur)
นิปปูร์(Nippur) ลากัช(Lagash) และเอริดู (Eridu) และเมืองอูร์ริมฝั่งแม่น้ำยูเฟรติสนี่เอง(ทิศตะวันออกเฉียงเหนือของอิสราเอลปัจจุบัน)
เป็นจุดเริ่มต้นของตำนานชนชาติยิวในปัจจุบัน
ย้อนไปเมื่อ 4,000 ปีที่ผานมา เตราห์เป็นผู้นำพาครอบครัวอพยพออกจากเมืองอูร์
และครอบครัวที่ตามเตราห์อพยพออกไปด้วยเท่าที่มีชื่อปรากฎ คือ
อับราฮัม(อิบรอฮิม) ลูกชาย ซาราห์ และสะใภ้ของโสต หลานชาย เขาเหล่านี้ออกเดินทางข้ามแม่น้ำยูเฟรติส
ขึ้นไปทางด้านเหนือ จนถึงทางตอนใต้ของประเทศตุรกีในปัจจุบัน
หลังจากเตราห์สิ้นอายุแล้ว อับราฮัมได้รับเลือกให้เป็นผู้นำสืบแทน
ดูเหมือนว่าผู้อพยพเหล่านี้จะปักหลักลงฐาน
ณ ที่แห่งนี้ไม่ไปไหนต่อ จนกระทั่งวันหนึ่ง อับราฮัมได้พบกับพระเจ้าบนภูเขา
และได้อุทิศตนแก่พระผู้เป็นเจ้าผู้มีพระนามว่า พระยะโฮวา ซึ่งอับราฮัมบอกแก่คนของเขาว่า
ตนได้พบกับพระผู้เป็นเจ้าและยอมรับนับถือพระเจ้าพระองค์เดียว
พร้อมกับได้รับบทบัญญัติมาจากพระเจ้าด้วยว่า ผู้ชายทุกคนที่ยึดถือพระเจ้าพระองค์เดียวจะต้องทำพิธีสุนัดเมื่ออายุได้
8 วัน หรือทำพิธีสุนัดเมื่อมาเข้ารีดนับถือศาสนานี้ และสิ่งที่ปวงชนทั้งหลายจะได้รับจากพระผู้เป็นเจ้าก็คือ
ดินแดนคานาอัน หรือดินแดนแห่งพันธสัญญา ซึ่งก็เป็นจุดเริ่มต้นการเดินทางอพยพครั้งใหญ่อีกครั้ง
ของครอบครัวชาวยิวโบราณ
อับราฮัมเมื่อมีอายุได้ 75 ปี ได้บุตรชื่ออิศฮาด
และได้พาครอบครัวโยกย้ายถิ่นที่อยู่ไปเรื่อย เพื่อแสวงหาดินแดนแห่งพันธสัญญา
หลังอับราฮัมสิ้นชีวิตไปแล้ว อิศฮาดผู้บุตรได้เป็นหัวหน้าสืบต่อและมีลูกหลาน
12 คน หนึ่งในจำนวนนั้นมีชื่อว่า โยเซฟ(ยูซูฟ) และผู้นี้เป็นผู้นำพาชาวยิวโบราณเคลื่อนผ่านดินแดนคานาอันสู่ลุ่มแม่น้ำไนล์
และยิวได้กลายเป็นทาสของชาวอียิปต์ไปในเวลาต่อมา
ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลกล่าวว่า อาดัม(Adam)
ผู้เป็นมนุษย์คนแรกที่มาจากสวรรค์ ได้ลงมาอยู่ที่แห่งใดแห่งหนึ่งในระหว่าง
ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนกับทะเลแดง ซึ่งจะเห็นได้ว่าดินแดนแถบนี้เป็นแหล่งกำเนิดของ
3 ศาสนา คือ จูดาย คริสเตียน และอิสลาม
|
เมื่อปลายเดือนกันยายน
และต่อเนื่องกันมาจนถึงขณะนี้ ชาวปาเลสไตน์กับชาวยิว ยังก่อความรุนแรงที่เวสต์
แบงก์ ฉนวนกาซา ทำให้เกิดการบาดเจ็บล้มตายจำนวนนับพัน แม้ประธานาธิบดีสหรัฐฯ
อียิปต์ เลขาธิการสหประชาชาติ เข้าช่วยไกล่เกลี่ยก็ยังไม่เป็นผล
การทำลายล้างซึ่งกันและกันยังคงดำเนินอยู่ต่อไป ซึ่งพฤติกรรมดังกล่าว
เป็นสิ่งที่มวลมนุษย์ผู้ใฝ่สันติล้วนไม่พีงปรารถนา แต่ดูเหมือนว่าพลเมือง
ทั้งสองฝ่ายยากจะหลีกเลี่ยง หรือไม่มีเวลาแม้แต่พักผ่อนหลับนอน
และเหตุการณ์เช่นนี้ ได้เกิดขึ้นมายืดเยื้อยาวนานแล้ว โลกเองก็หาคำตอบที่ถูกต้องได้ยากว่า
ฝ่ายใดผิดฝ่ายใดถูก เพราะการเริ่มต้นของปัญหา เกิดจากความไม่ชัดเจน
และจากจุดเริ่มดังกล่าวนี้ ย่อมนำสู่การแก้ไขปัญหาที่ไม่ชัดเจนเช่นเดียวกัน