นิยาม

Inflation
Targeting

 

Inflation Targeting

Inflation Targeting คืออะไร การทำ Inflation Targeting คือ การที่ธนาคารแห่งประเทศไทย ทำการประกาศเป้าหมายช่วงพิสัยสำหรับอัตราเงินเฟ้อเป็นการล่วงหน้า (ทั้งอัตราขั้นต่ำ และอัตราขั้นสูง) สำหรับช่วงเวลา 1-2 ปีข้างหน้า เพื่อเป็นเป้าหมายหลักในการดำเนินนโยบายการเงิน และธนาคารแห่ง ประเทศไทยจะดำเนินนโยบายการเงิน เพื่อรักษาอัตราเงินเฟ้อไม่ให้ออกจากเป้าหมายที่กำหนด

ในขณะนี้ตามผลการประชุมคณะกรรมการนโยบายการเงิน วันที่ 23 พฤษภาคม 2543 ทางคณะกรรมการ ฯ ได้มีมติให้กำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อพื้นฐาน (อัตราเงินเฟ้อที่หักหมวดอาหารสดและพลังงาน) สำหรับปี 2543-2545 ไว้ที่ร้อยละ 0-3.5

สาเหตุที่นำ Inflation Targeting มาใช้ ในระบบอัตราแลกเปลี่ยนแบบลอยตัวนั้น ค่าของเงินบาทจะปรับตัว ขึ้นลงตามภาวะตลาด ดังนั้น ทางการจึงมีความจำเป็นจะต้องสร้าง ความเชื่อมั่นในการดำเนินนโยบายทาง เศรษฐกิจให้ชัดเจน เพื่อนำไปสู่ความเชื่อมั่นในค่าของเงินบาท และช่วยมิให้ค่าของเงินผันผวนเกินไป วิธีสร้างความเชื่อมั่นวิธีหนึ่งก็คือ ทางการต้องมีการสร้างเครื่องมือที่จะควบคุมเงินเฟ้อให้ได้ประสิทธิผล เพราะอัตราเงินเฟ้อที่สูงนั้น จะทำให้มูลค่าหรือกำลังซื้อของเงินบาทลดลงในอนาคต ซึ่งจะทำให้ค่าเงิน บาทอ่อนตัวลงด้วย และในทางกลับกัน อัตราเงินเฟ้อที่ต่ำ จะทำให้มูลค่าหรือกำลังซื้อของเงินบาทสูงขึ้น

ดังนั้น หากประชาชนมีความมั่นใจว่า ทางการจะสามารถควบคุมเงินเฟ้อให้อยู่ในระดับต่ำกว่าเป้าหมาย ได้ชัดเจนแล้ว ก็จะส่งผลทำให้เงินบาทมีเสถียรภาพ นอกจากนี้ การที่ประชาชนมั่นใจว่าทางการจะ สามารถควบคุมเงินเฟ้อให้อยู่ในระดับที่ต่ำได้อย่างแน่นอนนั้น จะช่วยป้องกันมิให้กิจการค้าต่าง ๆ บวกราคาสินค้าเพิ่ม หรือมีการปรับค่าจ้างแรงงานเพิ่ม ในอัตราที่สูงเผื่อเงินเฟ้อไว้เกินความจำเป็นอีกด้วย

ในการนี้ เครื่องมือควบคุมเงินเฟ้อที่มีประสิทธิภาพที่สุด ก็คือการกำหนดเป้าหมายเงินเฟ้อ หรือ Inflation Targetingวิธีการดำเนินนโยบายการเงินภายใต้กรอบ InflationTargeting ของธนาคารแห่งประเทศไทย หลังจากที่มีการประกาศ เป้าหมายเงินเฟ้อแล้ว ธนาคารแห่งประเทศไทยได้ทำ การติดตาม ภาวะเศรษฐกิจ อย่างใกล้ชิดเป็นประจำ และทำการคาดการณ์ตัวเลขเงินเฟ้อที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในช่วง1-2 ปี ข้างหน้า

วิธีคาดการณ์เงินเฟ้อนั้น ธนาคารแห่งประทศไทยได้จัดทำ แบบจำลองเศรษฐกิจขึ้น ซึ่งเป็นแบบจำลอง ทางคณิตศาสตร์ และมีการคาดคะเนสภาพแวดล้อมต่าง ๆ เกี่ยวกับเศรษฐกิจ ที่จะเกิดขึ้นในช่วง 1-2 ปี ข้างหน้า ทั้งปัจจัยภายในประเทศและปัจจัยภายนอกประเทศ รวมทั้งสภาวะเศรษฐกิจของประเทศ คู่ค้าสำคัญต่าง ๆ และจากแบบจำลองดังกล่าว สามารถคาดคะเนอัตราเงินเฟ้อที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ หากปรากฏว่าอัตราเงินเฟ้อในช่วงดังกล่าว มีแนวโน้มจะพุ่งขึ้นสูงกว่าเป้าหมาย ซึ่งแสดงว่าในอนาคต เศรษฐกิจจะมีการขยายตัวสูงเกินไป ธนาคารแห่งประเทศ ไทยก็จะปรับขึ้นดอกเบี้ย (หรืออีกนัยหนึ่ง ต้องลดปริมาณเงินในระบบเศรษฐกิจลง)

การปรับขึ้นดอกเบี้ยดังกล่าว จะมีผลชะลออัตราการเพิ่มในการลงทุน และการจับจ่าย ใช้สอยของภาคเอกชน ให้ช้าลงอยู่ในระดับพอดี ในทางกลับกัน หากปรากฏว่าอัตราเงินเฟ้อ มีแนวโน้มลดต่ำลง จนทำให้เกิดความ เสี่ยงต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจในอนาคต ธนาคารแห่งประเทศไทยจะต้องปรับลดอัตราดอกเบี้ยลง

ผู้ตัดสินใจในเรื่องนี้ จะต้องคำนึงถึงผลต่อเงินเฟ้อเป็นสำคัญ และจะต้องมีความ เป็นอิสระ เด็ดขาดใน การตัดสินใจ มิฉะนั้นจะไม่สามารถสร้างความเชื่อมั่นในการควบคุมเป้าหมาย เงินเฟ้อได้ ดังนั้น จึงได้มีการ แก้ไขปรับปรุงกฏหมายเกี่ยวกับธนาคาร แห่งประเทศไทย เพื่อจัดตั้งคณะกรรมการขึ้นมาคณะหนึ่งโดยเฉพาะ เรียกว่า คณะกรรมการนโยบายการเงินให้คณะกรรมการดังกล่าว มีอำนาจหน้าที่ และความรับผิดชอบเกี่ยวกับเรื่องนี้

ข้อดีของ Inflation Targeting ในการกำหนดเป้าหมายเงินเฟ้อ ธนาคารแห่งประเทศ ไทยเป็นผู้เสนอแนะเป้าหมายทั้งเพดานขั้นสูง และขั้นต่ำต่อรัฐบาล เพื่อให้รัฐบาลพิจารณา และตัดสินใจกำหนด อัตราดังกล่าว ดังนั้น เป้าหมายเงินเฟ้อที่จะกำหนด จึงเป็นเป้า หมายที่สอดคล้องกับความต้องการของเศรษฐกิจ และสังคมในขณะนั้น

มีคณะบุคคลคือคณะกรรมการนโยบายการเงิน เพื่อทำหน้าที่ตัดสินใจ ที่จะปรับ เปลี่ยน นโยบายการเงิน เพื่อรักษาอัตราเงินเฟ้อในอนาคต ให้อยู่ในเป้าหมาย ซึ่งคณะกรรมการดังกล่าวจะเป็นอิสระจากรัฐบาล มีการแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบที่ชัดเจน ระหว่างฝ่ายการเมืองที่เป็น ผู้กำหนดเป้าหมาย และฝ่ายผู้ปฏิบัติที่เป็นผู้รับผิดชอบ ปฏิบัติให้ได้ ผลตามเป้าหมายนั้น มีความโปร่งใส ประชาชนสามารถทราบเป้าหมาย ติดตามการปฏิบัติ และคำอธิบายต่าง ๆ อย่างใกล้ชิดทุกขั้นตอน จึงเป็นกลไกที่ทำให้แน่ใจได้ว่าจะมีการปฏิบัติตามเป้าหมาย (โปรดอ่านต่อหน้าต่อไป)

 

 

1