|
กลอนประวัติศาสตร์ชาติไทย
( หน้า ๑ )
|
โอฬาร
|
-
ผลงานชิ้นใหม่ขอเริ่มกันตรงนี้เลย วันหลังค่อยมาเขียนเกริ่นนำเรื่องเพิ่มเติมก็แล้วกัน
เขียนได้เท่าไหร่ก็ขึ้นเว็บฯเท่านั้น ความจริงเวลาก็ไม่ค่อยมีเท่าไหร่นักหรอก
แต่จะพยายามแต่งให้จบ กะว่าคงใช้เวลาเป็นปีๆนั่นละครับ - โอฬาร
สุขเกษม ๓๐/๐๓/๒๕๔๔-
|
|
|
|
@
ประวัติศาสตร์ชาติไทยยาวไกลนัก
|
|
ก่อนปักหลักลงฐานย่านทองศรี |
อยู่เขตขันธุ์อันไตคุปปาตี |
|
ห้าพันปีผ่านมาเพลานาน |
นครลุงกรุงสง่าพาราเริ่ม |
|
ชุมประเดิมเติมทางวางรากฐาน |
เหนือลุ่มน้ำแยงซี แรมปีกาล |
|
ก่อนจีนคลานคืบมาสร้างสาเมือง |
นาครเก่าเราเฟื่องเรืองรองยิ่ง |
|
จีนแอบอิงพิงเหนือ แม่น้ำเหลือง |
อาณาจักรหลักไทยพิไลเรือง |
|
ขึ้นชื่อเรื่องปกครองปรองดองดี |
ชะตากรรมนำไทยไร้สงบ |
|
มองโกลรบสยบไทยไล่ถอยหนี |
ย้ายไปตั้งนครปาคานที |
|
นาครศรีอ้ายลาวคราวโบราณ |
สุขไม่นานต้านสู้ศัตรูใหม่ |
|
จีนบุกใหญ่ไทยร่นข้นแค้นหาญ |
ถอยไปถึงกึ่งวารีแยงซีธาร |
|
มิยาวนานนครเงี้ยวจีนเคี้ยวกลืน |
โอ้เพงายอ้ายลาวคราวเมืองแตก |
|
หกกลุ่มแยกแหลกไปใครเล่าฝืน |
ต้องสร้างบ้านแปงเมืองเฟื่องฟูคืน |
|
ค่อยรวมผืนน่านเจ้าชาวเหล่าไทย |
คือทุ่งช้างเชียงล้านเมืองหนองแส |
|
เมืองเอี้ยแซ่ล้านกุงเมืองสุยใส |
องค์กษัตริย์ขัตติยภูวไนย |
|
พระนามไท้มองเซียหลงพงศ์เผ่างาม |
มองเซียหลงเมืองแสหลวงผู้รวมเขต |
|
รวมประเทศเหตุพ.ศ.ห้าเก้าสาม |
เหนือจดจีนธิเบตขอบเขตคาม |
|
ใต้อันนามออกขุนตกอินเดีย |
เวลากาลผ่านไปให้สลด |
|
ฟ้ากำหนดบดบังช่างหมองเสีย |
เมื่อพ.ศ.เจ็ดหกเก้าคราวจนเบี้ย |
|
จ้าวอ่อนเปลี้ยเสียแท้ขึ้นแก่จีน |
|
|
|
|
|
|
|
.
|
|