2. Калі на беларускай зямл'і з'явіліся курганы?

Курганы — гэта земляныя насыпы над старажытнымі магіламі памерлых,        звычайна круглыя ў плане, пярэчнікам у сярэдзіне 5—10 метраў, вышынёй. 1—2 метры. Сустракаюцца пераважна скапленнямі. На Беларусі яны з'яеіліся на мяжы 3-га і 2-га тысячагоддзяў да Нараджэння Хрыстова і былі вядомыя пераважна на Падняпроўі і Палессі. У другой палове 1-га тысячагоддзя і на пачатку 2-га тысячагоддзя па Нараджэнні Хрыстовым пад кургановымі насыпаміхавала нябожчыкаў усё славянска-балцкае насельніцтва Беларусі. 3 умацаваннем хрысціянства звычай насыпання курганоў сярод гараджан знікае ў XI стагоддзі, у сепьскай мясцовасці — у XIII—XIV стагоддзях. Паводлё дахрысціянскіх веранняў курганы былі дамоўкамі памерлых. Нябожчыкам «на той свет» ставілі посуд з рытуальнай ежай, клалі прылады працы і зброю.

У народзе курганы часцей называюць капцамі або валатоўкамі. Часам іх  памылкова лічаць татарскімі або французскімі ці шведскімі магіламі. Шмат якія паданні гавораць, што ў курганах схаваныя скарбы, але гэта не адпавядае сапраўднасці. Кургановых могільнікаў на Беларусі больш за 6 тысяч. Яны —      неацэнныя помнікі археалогіі і таму ахоўвакюцца дзяржавай. Іх разбурэнне
караецца законам.

--------------------
Рэкляма

__________________________________________________

(с) Вэбмайстар:  Сьцізорык. Менск. 2001