Brother |
![]() |
part 3: Devil May Cry
จูบที่เร้าร้อน แทบจะทำให้หญิงสาวละลาย มือเรียวยาว ค่อย ๆ เลื่อนเปะปะไปทั่วเรือนร่าง
"tetsu อย่าค่ะ..." เสียง kaori สั่นเครือ
หล่อนนัดทานข้าวกับ tetsu แล้วไปต่อที่บาร์แห่งหนึ่ง tetsu ดื่มหนักเหมือนจะดับความกลัดกลุ้มอะไรสักอย่าง หล่อนเองก็ดื่มไปไม่น้อย เป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ บวกกับความเร้าร้อนจากรสจูบของ tetsu ทำให้เขาทั้งคู่มาจบที่โรงแรม ลีลารักที่เร้าร้อนดำเนินไปอย่างเชื่องช้า แล้วค่อย ๆ เพิ่มจังหวะแห่งรัก เร็วขึ้น เร็วขึ้น เร็วขึ้น และจบลงด้วยความหวานช่ำ
หญิงสาวสำลักความสุขที่ชายหนุ่มมอบให้อย่างอิ่มเอม น้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความเจ็บปวด แต่หล่อนไม่ได้เสียใจเลย นั่นเป็นน้ำตาแห่งความสุข หล่อนรักผู้ชายคนนี้ตั้งแต่แรกเห็น ถึงแม้สถานการณ์จะแปลก ๆ สักหน่อยยามแรกเจอ แต่หล่อนคิดว่า นั่นต้องเป็นพรหมลิขิต แม้จะไม่ได้ยินคำบอกรักจากชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่เคียงข้างหล่อนเลยแต่หล่อนก็รู้สึกได้ถึงความรักที่มีให้ แม้อาจจะไม่มากนัก แต่จะเป็นไรไป ในเมื่อหล่อนรักเขาหมดหัวใจ
"tetsu ฉันรักคุณ" เสียงเบา ๆ กระซิบที่ข้างหู tetsu และเหมือนว่า tetsu จะยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปากเป็นการตอบ???....
"เมื่อคืนไปค้างที่ไหนมาหรอฮะ?" hyde ถามพี่ชาย ขณะนั่งรับประทานอาหาร
tetsu ไม่ตอบ ก้มหน้าก้มตาจัดการกับอาหารตรงหน้า ปฏิกริยาของพี่ชาย ทำให้ hyde รู้สึกอึดอัดและไม่กล้าที่จะถามต่อไป
ตั้งแต่วันนั้น ที่เขาและ ken เริ่มคบกัน เขารู้สึกว่า tetsu ตีตัวออกห่างจากเขาไป ถึงแม้ว่า ken มอบความอบอุ่นให้เขา แต่ตอนนี้ เขาเหมือนอยู่โดดเดี่ยว ด้วยสายตา และการกระทำที่เย็นชาจากพี่ชายของเขา เขาไม่เข้าใจ ว่าเขาทำผิดอะไรหรือเปล่านะ ความว้าวุ่นนั่น จะจางหายไปได้ ก็ต่อเมื่อ เขาอยู่ภายในอ้อมกอดของ ken ตลอดการทานอาหารเช้า คำสนทนาของเขาทั้งสอง หยุดอยู่แค่นั้น...
แสงแดดยามเช้าผ่านเลยไปอย่างเช่นทุก ๆ วันที่ผ่านมา บรรยากาศในห้องเรียน ม.3 / 2 แผนกม.ต้น อาจารย์ภาษาอังกฤษกำลังสอนไวยกรณ์ที่ยากแสนยาก นักเรียนกำลังตั้งอกตั้งใจแล็คเชอร์ลงในสมุดของตัวเอง แต่ hyde กับทอดสายตาไปภายนอกหน้าต่างอย่างเม่อลอย แม้ว่าเจ้าตัวไม่ค่อยอยากจะมาโรงเรียนเท่าไหร่นัก แต่มันก็ไม่มีเหตุผลที่จะขาด ไม่ใช่ว่าเขาเกลียดโรงเรียนหรอกนะ เพียงแต่เขายังค้างคาใจกับคำถามที่ไม่ได้รับคำตอบ จากพี่ชายของเขาเมื่อเช้านี้ จนกระทั่งแดดร้อนแรงยามเที่ยง ที่เนินเขาด้านหลังโรงเรียน ร่างบางในชุดนักเรียนสีขาวนั่งอาศัยร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ บรรจงปลายดินสอ วาดภาพวิวที่ทอดยาวออกไป แม้ท้องฟ้าจะสดสว่าง ท้องน้ำจับต้องกับแสงอาทิตย์ดูระยิบระยับเพียงใด แต่ในใจของชายหนุ่ม กลับมองเห็นเป็นความมืดมน เศร้าสลด
" Hyde จ๊ะ มีอะไรไม่สบายใจหรอ?" ผู้ถูกถามตื่นจากภวังค์ ตอบคำถามนั้น โดยพยายามหลบเลี่ยงสายตาของหญิงสาว
"ทำไมหรอครับ ผมก็สบายดี" ร่างบางตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา สายตามองทอดยาวไปยังทิวทัศน์ด้านหน้า
"แต่...ทำไมท้องฟ้า เหมือนกับจะร้องไห้ละจ๊ะ" hyde หันขวับไปประสานสายตากับ kaori อย่างจัง หล่อนยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปาก
"ถึงแม้คนเราจะปกปิดความรู้สึกภายในได้ แต่สิ่งสะท้อนของจิตใจได้ดีที่สุด ก็คือภาพวาด มีอะไรไม่สบายใจบอกพี่ได้นะ"
ถึงแม้ kaori จะพูดอย่างนั้น แต่เรื่องนี้เขาจะปรึกษาได้อย่างไรเล่า เมื่อคืนนี้ พี่ชายของเขา คงจะอยู่กับ kaorichan อยู่ด้วยกัน... อยู่ด้วยกัน...ตลอด...ตลอดทั้งคืน...
มีอะไรบางอย่างภายในปะทุขึ้น ทำให้ร่างบางรู้สึกร้าวร้อน ความเจ็บปวดเสียดแทงหัวใจ เขาไม่รู้ว่า อาการนั้น เกิดมาจากสาเหตุอันใด แต่มันทำให้เขาหายใจไม่ออก ตัวร้อนผ่าว เหงื่อท่วมตัว
"เป็นอะไรไปหรือเปล่า Hidochan" kaori ที่กำลังรอคำตอบจากร่างบางที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ถึงกับตกใจกับอาการที่แปลกไปของ hyde
"จะเป็นลมหรือเปล่า? หายใจไม่ออกใช่ไหม?" หล่อนถามพลาง ใช้ผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อให้
hyde มักจะเป็นลมบ่อย ๆ ซึ่งหล่อนเองก็รู้ดี เพราะเป็นสาเหตุที่ทำให้ได้รู้จัก tetsu ตอนที่พา hyde ซึ่งเป็นลมไปส่งที่บ้าน
หล่อนประคองร่างบางไว้ พลางเรียกให้เด็กในชมรมคนอื่น ๆ ที่นั่งวาดภาพอยู่ไม่ไกลจากบริเวณนั้นมาช่วย ขณะที่หล่อนก้มตัวเพื่อจะซับเหงื่อที่ใบหน้า
hyde ก็พบกับความจริงบางอย่างที่เขาไม่สามารถจะระงับอารมณ์สับสนของตัวเองเอาไว้ได้ รอย...รอยนั่น... รอยจูบที่ต้นคอพี่ kaori ไม่ผิดแน่!
"ปล่อย อย่ามาแตะต้องตัวฉัน" hyde สะบัดมือ แล้วยันตัวขึ้นยืน ถอยห่างอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกโกรธ ขยะแขยง รังเกียจหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า ประทังเข้ามา
"อย่ายืน เดี๋ยวล้ม...ระวัง!!" ก่อนจะสิ้นคำเตือน ร่างบางก็ล้มลงนอนกองลงกับพื้น แล้วสติก็ดับวูบลง
"พี่ฮะ คุณครูบอกว่า เมื่อเราโตขึ้น เราจะต้องแต่งงานกับคนที่เรารัก แล้วเราก็จะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป" เสียงของ hyde เจื้อยแจ้วถามพี่ชาย ในมือถือไอศครีมโคน รสวนิลาของโปรด
"ผมจะแต่งงานกับพี่ได้ไหมฮะ ผมรักพี่ tet แล้วผมก็อยากจะอยู่กับพี่ตลอดไป" tetsu ได้แต่ยิ้มดีใจ และคิดอย่างขบขัน
"เด็กน้อยเอ๋ย แต่งงานมันต้องผู้หญิงกับผู้ชาย อ่ะ แต่ก็ช่างเถอะเดี๋ยวโตขึ้นก็รู้เองแหละ " แล้วเขาก็พูดขึ้น
"ได้สิพี่ก็รัก hydeจัง" มือเล็ก ๆ ลูบหัวน้องชายด้วยความเอ็นดู...
hyde ยืนมองดูตัวเองในวัยเด็ก อยู่ในมุมมืด อ่า... ทำไมถึงฝันขึ้นมาได้นะ tetsu จะจำได้หรือเปล่านะ คงจำไม่ได้หรอก ก็ตอนนั้นเขาแค่ 5 ขวบ และ tetsu อายุ 12 เท่านั้น
hyde มองมือเล็ก ๆ ของตัวเองที่จับกุมมือของพี่ชายไว้อย่างไว้วางใจ tetsu เองก็เกาะกุมมือเล็ก ๆ นั่นไว้อย่างมั่นคง ทั้งคู่ยิ้มอย่างมีความสุข hyde เองมองภาพนั้นก็ยิ้มให้กับตัวเอง จะมีวันนั้นอีกไหมนะ เขาคิด
พลัน มือเล็ก ๆ นั่นก็เปลี่ยนไป มือเรียวงาม ขาวนวลของหญิงสาวปรากฎขึ้น เด็กชายอายุ 12 แปรเปลี่ยนไปเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง มือใหญ่เกาะกุมมือหญิงสาวไว้ ทั้งคู่หัวเราะให้กัน แล้วทั้งคู่ก็ค่อย ๆ เดินหายไปในความมืด
"tetsu อย่า... อย่าไป..." hyde ร้องเรียก แต่เสียงของเขาไม่อาจส่งไปถึง หัวใจแทบแตกสลาย น้ำตาไหลริน มือที่พยายามไขว่ขว้า เขาหยุดยั้งไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้เลย...
น้ำตาจากดวงตาที่ปิดสนิท ค่อย ๆ ไหลคงข้างแก้ม มือใหญ่ ซับน้ำใส ๆ นั้นออกจากใบหน้า
"ฝันอะไรอยู่นะ hyde ฝันร้าย?" ชายหนุ่มกระซิบกับตัวเองเบา ๆ เสียงเปิดประตูห้องพยาบาล ทำให้เขาต้องหันไปมอง
" hyde ฟื้นหรือยัง?" kaori ถามชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างเตียง
หล่อนโทรให้เขามาเอง hyde ล้มลง หล่อนและเด็ก ๆ ในชมรมช่วยกันพาร่างบางมาห้องพยาบาล hyde อาการหนักกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา หล่อนไม่แน่ใจ อาจต้องพาส่งโรงพยาบาล จึงเรียกให้ tetsu มาจะดีกว่า
"ยัง... นอนมาสามชั่วโมงแล้ว อีกสักพักคงตื่น ขอบคุณนะ kaori เธอไม่ต้องกังวลหรอก"
เหมือนเป็นการบอกกับตัวเองด้วย tetsu รู้สึกว่า hyde อาการหนักกว่าปกติเกินไป อาจจะต้องพาไปตรวจเสียบ้าง แววตากังวลนั่น ปกปิด kaori ไม่ได้ หล่อนค่อย ๆ โอบกอดชายหนุ่มที่นั่งมองร่างบาง ใบหน้าซูบซีด นอนหายใจเป็นจังหวะช้า ๆ อยู่บนเตียง หล่อนซุกหน้าไว้กับไหล่ของชายหนุ่ม กระซิบข้างหูเบา ๆ
"hyde อาการต้องดีขึ้นแน่นอน" หล่อนดึงเขามาบรรจงจูบเบา ๆ เพียงหวังจะลดความกังวลภายในจิตใจของชายหนุ่ม ลงได้บ้าง tetsu ตอบรับจูบนั่นอย่างแผ่วเบา...
...แสงแดดยามเย็นลอดผ่านผ้าม่านสีขาวที่ปลิวไสว ภาพตรงหน้า มันทำให้หัวใจของ hyde เจ็บปวดรวดร้าว เขาค่อย ๆ ซุกหน้ากับผ้าห่ม เพื่อปกปิดรอยน้ำตา....
shieru_yume@laruku-cafe.com
© 2001 copy right shieru~Yume~ & Lipon, All rights reserved