Qué historia!

Prólogo Posta en antecedentes Primeiros pasos Primeira Baixada Segunda Baixada Terceira Baixada Normas para participar

Nen os máis antergos do lugar teñen acordo de cando se inventaron estes ecolóxicos vehículos. Varias xeracións da parroquia viron como algo natural na sua nenez ter un 'coche' de madeira para baixar polas corredoiras mellor acondicionadas, e xa daquela habería unhas boas carreiras, aínda que non hai constancia de que chegasen a organizar ningún Grande Premio, coma os de hoxe en dia.
Cómo vos digo, a afección a este tipo de entretenemento é secular entre os habitantes da parroquia, porque en Lestedo a intrépida xuventude nunca faltou, e as empinadas costas houboas sempre.

Eso sí, houbo que esperar ata o famoso ano de 1992, para que rexurdira definitivamente este deporte nas terras do Monte Sagrado.

(A culpa de que este deporte estivese a piques de desaparecer teñena a televisión, os xoguetes de plástico, as videoconsolas, e todas esas trapalladas cas que enredan os rapaces e que limitan dabondo a sua imaxinación.)

Antes deste parenteses, estábamos en 1992, ano da construccióin da primeira carrilana ,da época moderna, de Lestedo; carrilana sacada do maxín de duas inquedas persoaxes, que non son outros que Xurxo Bermúdez e Clemente, o mestre gaiteiro.
Fervialles o corpo por ir a Esteiro (Vila da costa onde a tradición carrilán segue en pe dende fai case duas décadas, gracias as reñidas baixadas que alí organizan), 'Fixeron un aparello moi sofisticado' decíamos todos os que naqueles vimos a estes dous homes estribillar sen descando naquel prototipo que viraba as catro rodas.
Chegou o dia da verdade, e sen apenas tela probada decidense a ir a correr, e non estivo mal para ser a primeira ver,.... CASE CHEGAN O FINAL :-)

A frustración non se apoderou dos dous pilotos, e no 93, modifican o cacharro '...Esta si que corre...' decía Clemente, e podo xurar que así era pois tiven o honor de probala. (Xa non estaban sós, xa éramos uns poucos os fans daquel proxecto velocístico).
Non estábamos moi enganados, ese ano cando ian terceiros un trompo na última curva arrebatoulles toda posibilidade de podium, ós nosos primeiros pilotos.

Ter as meles do triunfo tan perto dos beizos fíxonos, ¿ Por qué non facemos en Lestedo unha carreira ?. Foi moito o tempo que estivemos dandolle voltas na cabeza, ia a ser en 1994 a primeira baixada, pero un proxecto deportivo de esta envergadura necesitaba de máis tempo.
Entre tanto seguíamos indo a Esteiro, a correr e a facer grandes amigos na Sociedade Cultural Esteirana, organizadores da máis importante baixada de carrilanas de todo o pais galaico.

E por fín, 1995, decidimos dar o paso definitivo, primeiramente constitueuse a Repúblika da Filloa, (Marco político que ten as filloas por bandeira, e a carrallada ben levada por lei), unha vez reunidos os membros fundadores cos nosos amigos esteiráns decídese organizar a 1ª Gran Baixada de Carrilanas da Repúblika da Filloa; para levar esta empresa a bo cabo foi imprescindible a colaboura das organizacións xuvenís máis importantes da parroquia, e sen dúbida con meirande forza no Concello de Boqueixón, estou a falar da Escola de Gaitas de Lestedo e da Asociación Cultural Castrelo.
Entre todos aportamos a ilusión, colaboración e financiación necesaria para facer realidade o soño de facer por fin algo distinto, algo divertido o alcance de todos.
Nas mentes dos que organizábamos tal cousa estaba facer unha carreira divertida, para que os máis vellos recordasen tempos mozos e para que os máis mozos atoparan unha nova forma de pasalo ben en grupo, colaborando uns cos outros, divertindose dun xeito primitivo.. Non a organizábamos para bater ningún record, nen sequera para sacar cartos do asunto...
Para esta primeira baixada lembro que fixemos douscentos carteis, e saimos nos xornais do dia da baixada, tiñamos poucas carrilanas en Lestedo, sobre unhas seis, e contábamos que viñeran unhas vinte máis dende Esteiro, A Estrada, Santiago, etc...
En resumo, era pouco menos que unha baixada de proba, pero a realidade foi outra, o dia da carreira unhas duas mil persoas estaban espalladas por todo o circuito, fixeronnos pensar que se trataba de unha visión, dun soño, non podía ser verdade que se enterase tanta xente de que íamos a 'organizar' unha cousa semellante.
A Carreira foi curta (So participaron catorce carrilanas), e a xente quería ver máis incluso houbo voces que afirmaban que dado o fracaso organizativo (Según eles claro está) era inútil volver a repetir.
Para a lembranza esta o dato de que en Esteiro, nai de todalas carreiras (De momento), participaron na primeira carreira sete cachibaches, e hoxe case dez anos despois contan con máis de cen inscritos.

En Lestedo, no seu segundo ano de vida a escudería Repúblika da Filloa conta con quince vehículos, moitos deles con grande potencial, senon que lle pregunten o noso torneiro oficial, Xulio 'O rápido de Rubial'.

No 96 celebrouse a segunda baixada, con un total de trinta e dous inscritos, e con un éxito de público que fai pensar en varios milleiros de persoas, as que se deron cita na ladeira do Pico Sacro un Domingo de Agosto, para ver un dos maiores espectáculos gratuitos os que se poida asistir en vida.
Cousa que é posible, gracias a desinteresada colaboración de moita xente, mozos, mozas e non tan nenos dispostos a pasar un dia de festa baixo o abrasador sol de Agosto intentando que todo saia o mellor posible, gracias as casas comerciais, algunhas delas de fora da parroquia pero que gustaban de colaborar estreitamente para este evento, gracias o Concello de Boqueixón polo seu apoio e mecenazgo e por suposto e da forma máis agradecida a todo-los que decidistedes facer unha carrilana e con ela vir a participar a nosa nova carreira.

Dende logo se ver a carreira é algo inesquecible, moito máis o é participar nela, cousa doada pois só hai que ter unha carrilana e un pouco de bo humor para intentar chegar o final do percorrido. Non é, como moitos pensan, unha cousa perigosa e para tolos, cada un ten que saber cales son as limitacións do seu vehículo e tirar pra diante!!!.

Xa estamos en 1997, para Agosto, estará de novo a cita das Carrilanas e por suposto quedades convidados a participar, para poder facelo tedes que construir un trebello que reuna as seguintes características:

a) Lonxitude máxima de 3 metros
b) Ancho máximo de 1'15 metros
c) Diámetro de roda máximo de 45 centímetros

Non esquezades que os puntos de rozamento eixe roda debe de ser madeira contra madeira, permitindose calquer tipo de engrase, e que as rodas non poden ir provistas de ningún tipo de cámara de aire. O sistema de frenado e libre, por razóns de seguridade recomendamos que ó fagades o máis sinxelo e seguro posible. E para correr só vos falta vir con un casco, e estar inscritos para o dia da Baixada.

Así de doado, así de festivo, se probades nunca deixaredes de experimentar unha das sensacións máis libertarias que existen, baixar o Pico Sacro en Carrilana.

Ainda estades a tempo, o día da carreira daravos magoa non ter feito unha. Asegúrovolo.

Saúdabos, O Presidente da Repúblika da Filloa

This page hosted by Get your own Free Home Page