1. Ajetet e agjërimit
2. Hadithet e agjërimit
3. Hadithet e Bajramit
4. Udhëzimet e Muhammedit a.s. rreth agjërimit dhe dy bajrameve
5. Rregullat e agjërimit
6. Sadakatul-fitri (dhënia lëmoshë)
 
 

 AJETET E AGJËRIMIT

"O ju që besuat, agjërimi u është bërë obligim sikurse që ishte obligim edhe i atyre që ishin para jush, kështu që të bëheni të devotshëm. (Jeni të obliguar për) Ditë të caktuara, e kush është i sëmurë prej jush ose është në udhëtim (e nuk agjëroi), atëherë ai (le të agjëroj) më vonë aq ditë. E ata që i rëndon ai (nuk mund të agjërojnë), janë të obliguar për kompensim, ushqim (ditor) i një të varfëri e ai që nga vullneti jep më tepër, ajo është aq më mirë për te. Mirëpo, po qe se e dini, agjërimi është më i mirë për ju. (Ato ditë të numëruara janë) Muaji i Ramazanit, që në të (filloi të) shpallet Kur'ani që është udhërrëfyes për njerëz dhe sqarues  i rrugës së drejtë dhe dallues (i të vërtetës nga gënjeshtra). E kush e përjeton prej jush këtë muaj, le të agjërojë, ndërsa kush është i sëmurë ose në udhëtim, le të agjërojë aq ditë në ditët e mëvonshme. All-llahu me këtë dëshiron lehtësim e jo ngarkim për ju. (T'i agjëroni ditët e lëshuara më vonë) që të plotësoni numrin, ta madhëroni All-llahun për atë se ju udhëzoi dhe që ta falënderoni." (El-Bekare:183-185) 
"Netëve të agjërimit u është lejuar afrimi te gratë tuaja, ato janë prehje për ju dhe ju jeni prehje për ato. All-llahu e di se ju e keni mashtruar vetveten, andaj ua pranoi pendimin dhe ua fali gabimin. Tash e tutje bashkohuni me to dhe kërkoni atë që ua ka caktuar All-llahu dhe hani e pini derisa qartë të dallohet peri i bardhë nga peri i zi në agim, e pastaj agjërimin plotësone deri në mbrëmje. E kur jeni të izoluar (në i'tikafë) në xhamia, mos iu afroni atyre (për marrëdhënie intime). Këto janë dispozitat e All-llahut, pra mos i kundërshtoni. Ja kështu, në këtë mënyrë All-llahu ua sqaron njerëzve argumentet e veta që ata të ruhen." (El-Bekare:187).
 
 

HADITHET E AGJËRIMIT

A. Vlera e agjërimit:
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Kush agjëron Ramazanin me bindje dhe kënaqësi, i falen më-katet e bëra." (Buhariu, Muslimi dhe Ebu Davudi).
Transmetohet nga Ebu Se'id el-Hudrij se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Kush e agjëron Ramazanin, i njeh rregullat e tij dhe mbrohet nga ajo që duhet të mbrohet, i falen mëkatet e bëra." (Bejhekij dhe Ibn Hibban).
Transmetohet nga Xhabir ibn Abdil-lah se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Ummetit tim i janë dhuruar pesë gjëra në Muajin e Ramazanit të cilat nuk i janë dhënë asnjë të dërguari para meje.
Njëra prej tyre është se Zoti i Madhëruar i shikon ata në natën e parë të Ramazanit, e atë që e shikon Ai nuk e dënon asnjëherë. 
E dyta është ajo se era e keqe e gojës së tyre në mbrëmje është më e mirë se aroma e miskut.
E treta është se engjëjt kërkojnë falje për ta çdo ditë e çdo natë. 
E katërta, se Zoti i Madhëruar e urdhëron parajsën kështu: "Përgatitu dhe zbukurohu për robërit e Mi sepse është afruar dita e pushimit të tyre në shtëpinë dhe zemërgjerësinë time nga lodhjet e kësaj bote". 
E pesta është se Zoti i Madhëruar i falë të gjithë natën e fundit.
Njëri prej të pranishmëve e pyeti: "A është Nata e Kadrit"? Ai u përgjigj: "Jo, a nuk sheh se punëtorët kur i kryejnë punët i marrin shpërblimet (rrogat)." (Bejhekij).
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Pesë namazet, prej xhumasë në xhuma dhe prej Ramazanit në Ramazan falen (mëkatet) pos atyre që janë të mëdha (kebair)". (Muslimi).
Transmetohet nga Ka'b ibn Axhre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Zoti e largon nga mëshira e vet atë që e kalon Ramazanin pa u falur." (El-Hakimi).
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Çdo vepër e njeriut shtohet, e mira prej dhjetë deri në shtatëqind herë. Zoti i Madhëruar thotë: "Përveç agjërimit, sepse ai është për Mua dhe unë e shpërblej, sepse ai braktis kënaqësinë dhe ushqimin për Mua. Për agjëruesin ka dy gëzime: gëzimi i parë është në iftar kurse i dyti në takimin me Zotin e tij. Era e keqe nga goja e agjëruesit është më e mirë te Zoti se aroma e miskut." (Buhariu dhe Muslimi).
Transmetohet nga ibn Mes'ud el-Gaffari se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Sikur ta dinë njerëzit vlerën e Ramazanit, do të dëshironin të jetë i gjithë viti Ramazan." (Ibn Huzejme).
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Tre personave u pranohen lutjet: 1. Agjëruesit deri në iftar; 2. Udhëheqësit (prijësit) të drejtë; dhe 3. Lutja e të dëmtuarit (të keqtrajtuarit) ngrihet lartë, i hapen dyert e qiellit dhe Zoti i thotë: Pasha fuqinë time, do të ndihmoj, qoftë edhe pas një kohe." (Ahmedi dhe Tirmidhiu).
B. Nata e Kadrit
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Kush ngrihet (lutet) Natën e Kadrit, me bindje e kënaqësi, i falen mëkatet e bëra." (Buhariu dhe Muslimi).
Transmetohet nga Enes Ibn Maliku se me ardhjen e Muajit të Ramazanit, Muhammedi a.s. ka thënë:
"U erdhi ky muaj, i cili ka vlerë më shumë se një mijë muaj e atij që i ndalohet, i është ndaluar gjithë mirësia. Të mirën e tij e refuzon vetëm i mallkuari." (Ibn Maxhe).
Transmetohet nga Ubade ibn Samit se Muhammedi a.s. për Natën e Kadrit ka thënë:
"Kjo natë është në Ramazan, në dhjetë ditët e fundit, (gjegjësisht) në ditën e njëzet e një, njëzet e tretë, njëzet e pestë, njëzet e shtatë, njëzet e nëntë ose natën e fundit. Kush lutet në atë natë me kënaqësi, i falen mëkatet e kaluara e të ardhshme." (Ahmedi).
C. Prishja e agjërimit të Ramazanit pa arsye
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Kush e prishë një ditë agjërimi në Ramazan pa arsye e pa sëmurje, nuk mund ta kompensojë as me agjërim shekullor." (Tirmidhiu).
Ç. Lejimet e prishjes së agjërimit
Transmetohet nga Xhabiri se Muhammedi a.s. ka kaluar në Mekke në vitin e çlirimit edhe atë në Ramazan derisa ka arritur në vendin Kera'ë el-Gamim.  Ai aty ka agjëruar së bashku me njerëzit tjerë pastaj ka kërkuar ujë, e ka ngritur lartë gotën derisa e kanë parë njerëzit dhe e  ka pirë ujin. Kur është informuar se disa kanë vazhduar agjërimin, ka thënë: "Ata janë mëkatarë, ata janë mëkatarë..." (Muslimi dhe Tirmidhiu).
Transmetohet nga Xhabiri se Muhammedi a.s. gjatë një udhëtimi të tij ka vërejtur një njeri rreth të cilit janë tubuar njerëz. Është afruar dhe i ka pyetur: "Ç'ka ai?" Ata i janë përgjigjur: "Agjëron", kurse Muhammedi a.s. atëherë u përgjigj: "Nuk është mirësi të agjëroni gjatë udhëtimit". (Buhariu dhe Muslimi).
Transmetohet  nga Aisheja se Hamza ibn Amër el-Eslemij e ka pyetur Muhammedin a.s. për agjërimin në udhëtim (ka agjëruar shumë), kurse Muhammedi a.s. i është përgjigjur: "Nëse dëshiron agjëro, e nëse jo, atëherë ha." (Buhariu dhe Muslimi).
Transmetohet nga një njeri i Beni Abdil-las ibn Ka'ëb ibn Malikut, i quajtur Enes ibn Malik, se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Zoti i Madhëruar ia ka shkurtuar namazin udhëtarit dhe ia ka lejuar prishjen e agjërimit. Ai gjithashtu ia ka mundësuar gruas që i jep gji fëmijës dhe asaj që është me barrë për shkak të mëshirës ndaj fëmijëve të saj." (Përmbledhësit e Suneneve).
Transmetohet nga Mua'dh ibn Xhebeli se kur u shpall ajeti: "E ata që i rëndon ai (nuk mund të agjërojnë), janë të obliguar për kompensim, ushqim (ditor) i një të varfëri", çdokush që dëshironte ta prishte agjërimin, e prishte dhe e kompensonte, derisa Zoti e shpalli ajetin: "E kush e përjeton prej jush këtë muaj, le të agjërojë." Në këtë mënyrë e caktoi All-llahu agjërimin e vërtetë dhe ia mundësoi mosagjërimin: të sëmurit, udhëtarit dhe plakut në moshë që s'mund të agjërojë". (Ahmedi).
D. Vlerat etike të agjëruesit
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Agjërimi mbron nga morali i keq sepse ai që agjëron nuk flet gjëra të turpshme dhe nuk bërtet. Nëse (eventualisht) e shanë ndokush ose e sulmon, le të thotë: 'Unë agjëroj, unë agjëroj'." (Buhariu dhe Muslimi)
Transmetim nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Zoti nuk ka nevojë për njeriun që e braktisë ushqimin e pijen e nuk e braktisë fjalën e keqe dhe veprën e ligë." (Buhariu).
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Agjërimi nuk don të thotë të largohesh nga harja e pirja por të largohesh nga fjala e keqe dhe vepra e shëmtuar. Nëse ndokush të provokon apo sillet si i marrë ndaj teje, atëherë thuaj: 'Unë agjëroj, unë agjëroj'." (Ibn Huzejme dhe Ibn Hibbani).

DH. Prishja me harresë
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Kush harron gjatë agjërimit e pin dhe han, le ta vazhdojë agjërimin sepse Zoti e ka ushqyer dhe i ka dhënë të pijë." (Buhariu, Muslimi, Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe Maliku).
E. Syfyri (Sahuri)
Transmetohet nga Enes ibn Maliku se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Hani në syfyr sepse në të ka begati (bereqet)." (Ibn Hibbani).
Transmetohet  nga Se'id el-Hudrij se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Bëni syfyr qoftë edhe me një pikë uji". (Ebu Davudi dhe Tirmidhiu).
Ë. Iftari me hurma
Transmetohet nga Selman ibn Amir ed-Dibbij se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Kur bën ndokush iftar, le të fillojë me hurmë sepse ajo është begati, e nëse s'gjenë dot, atëherë me ujë, sepse uji është i pastër." (Buhariu, Muslimi dhe të tjerët).
F. Shpejtimi i Iftarit
Transmetohet nga Sehl ibn Sa'di se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Njerëzit do të kenë mirësi gjersa ta shpejtojnë iftarin". (Buhariu, Muslimi dhe Tirmidhiu).
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Zoti xh.sh. thotë: "Më i dashuri prej robërve të mi është ai që shpejton më tepër iftarin". (Ahmedi dhe Tirmidhiu).
G. Vonimi i Syfyrit
Transmetohet nga Ja'la ibn Murre se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Zoti i do tri gjëra: shpejtimin e iftarit, vonimin e syfyrit dhe lidhjen e duarve njërën mbi tjetrën në namaz". (Taberani në Ewsat).
GJ. Të ushqyerit e agjëruesit
Transmetohet nga Zejd ibn Halid El-Xhuheni se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Kush ushqen një agjërues, fiton shpërblimin sa të tij ashtu që nuk pakësohet as shpërblimi i agjëruesit". (Tirmidhiu dhe Nesa'iu).
H. Namazi i teravive
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Muhammedi a.s. dëshironte të lutet (falet) në Ramazan pa ndonjë urdhër specifik dhe thoshte:
"Kush lutet (ngrihet e falet) në Ramazan me bindje e kënaqësi, i falen mëkatet e bëra". (Transmetim i të gjithëve).
Transmetohet nga Aisheja r.a. se Muhammedi a.s.  është falur në xhami (namazin e teravive) dhe me të janë falur edhe disa njerëz. Kur është falur edhe natën e dytë njerëzit janë shtuar edhe më tepër. Ata janë tubuar edhe natën e tretë e të katërt mirëpo Muhammedi a.s. nuk ka dalur dhe kështu kur ka aguar mëngjesi ai u ka thënë: "Pashë ate që vepruat dhe nuk dola nga frika se mos po ju bëhet obligim, edhe ate në Ramazan" (Buhariu dhe Muslimi).
Transmetohet nga Aisheja r.a. se Muhammedi a.s. nuk shtonte në Ramazan e as jashtë tij më shumë se njëmbëdhjetë reqate. (Buhariu dhe të tjerët).
Transmetohet nga Ibn Abbasi: "I ka falur në Ramazan pa xhemat njëzet reqate dhe namazin e vitrit". (Bejhekiu).
Transmetohet nga Abdurrahman ibn Abdulkarijë: "Shkova me Umer ibn Hattabin në xhami, edhe ate në Ramazan dhe vërejtëm se njerëzit ishin të ndarë e të shpërndarë dhe çdokush falej për vete. Umeri pastaj tha: "Sikur t'i bashkoj ata me një lexues (imam) do të ishte më mirë", dhe i bashkoi nën udhëheqjen e Ubejj ibn Ka'bit. Kur shkuam natën tjetër, i pamë njerëzit se faleshin me një lexues (imam), ndërsa Umeri tha: "Sa risi e bukur është kjo!" (Buhariu dhe Maliku).
Transmetohet nga Jezid ibn Rumani se njerëzit kanë falur në Ramazan gjatë kohës së Umer ibn Hattabit 23 reqate. (Maliku në El-Muvat-ta dhe në të ka shkëputje).
 
 
 

HADITHET E BAJRAMIT

A. Gdhimi i natës së Bajramit
Transmetohet nga Ebu Umame se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Kush lutet (falë namaz) në dy netët e bajrameve me kënaqësi (e sinqeritet), nuk i vdes zemra atë ditë kur do të vdesin zemrat". (Ibn Maxhe, kurse Taberani e transmeton nga Ubade ibn Samiti).
B. Zbukurimi për Bajram
Transmetohet nga Xhabir ibn Abdull-llahu se Muhammedi a.s.  e vishte gëzofin (gunën) e kuq të tij në të dy festat e Bajramit dhe në Ditën e xhumasë. (Ibn Huzejme).
C. Ngrënia para namazit
Transmetohet nga Enesi se Muhammedi a.s. nuk dilte ditën e Bajramit të Ramazanit pa ngrënë hurma edhe atë një nga një. (Buhariu dhe Ahmedi).
Ç. Tekbiri në mëngjesin e Bajramit
Transmetohet nga Ibn Umeri se kur (Pejgamberi a.s.) ka dalur në xhami, ka lexuar tekbir me zë të lartë. Sipas një transmetimi tjetër, dilte me agimin e diellit dhe lexonte tekbir derisa të arrinte në xhami. Aty vazhdonte të lexojë tekbir derisa të ulej imami dhe pastaj ndalej. (Shafi'u; Taberani e transmeton nga Ebu Hurejre; Bejhekiu dhe Hakimi nga Ibn Umeri me sened merfu'ë).
D. Namazi i Bajramit
Transmetohet nga Ibn Umeri se Muhammedi a.s., Ebu Bekri dhe Umeri e falnin namazin e Bajramit para hutbes. (Transmetim i të gjithëve përpos Ebu Davudit).
Transmeton Sa'ëd ibn Evs el-Ensari nga i ati i tij se Muhammedi a.s. ka thënë:
"Në ditën e Bajramit, engjëjt ndalen para dyerve dhe thërrasin: "O muslimanë! Shpejtoni te Zoti Fisnik, i cili ju siguron begati dhe ju shpërblen me të mira. Ishit të urdhëruar të faleni (luteni) natën, u falët; ishit të urdhëruar të agjëroni ditën, agjëruat dhe iu nënshtruat Zotit tuaj, pra merrni shpërblimet tuaja!" Gjatë faljes një thirrës thërret: "Zoti i juaj ju fali dhe kthehuni drejtë në vendbanimet tuaja sepse kjo është dita e shpërblimit". (Taberaniu transmeton në veprën e tij El-Kebir transmetimin e Xhabir El-Xhu'fit. Këtë e transmetojnë edhe Bejhekiu me Ibn Hibbanin).
 
 
 

UDHËZIMET E MUHAMMEDIT A.S. RRETH AGJËRIMIT DHE DY BAJRAMEVE 

A. Adhurimi dhe bujaria e Muhammedit a.s. 
Muhammedi a.s. gjatë Muajit të Ramazanit e shtonte adhurimin. Gjatë këtij muaji Xhebraili ia mësonte Kur'anin. Kur e takonte Xhebrailin ishte edhe më zemërgjerë; ai ishte më zemërgjerë se njerëzit tjerë mirëpo edhe më tepër gjatë Muajit të Ramazanit; gjatë këtij muaji ai shtonte dhënien e lëmoshës, mirësinë, leximin e Kur'anit, namazin, përmendjen e emrit të All-llahut (dhikrin) dhe i'tikafin, gjegjësisht adhurimi dhe bujaria e tij gjatë këtij muaji ndryshonin nga muajt tjerë, ndërsa ndonjëherë agjëronte (edhe natën edhe ditën) me qëllim që sa më shumë kohë të kalojë në adhurim e ibadet, kurse shokëve të vet (as'habëve) nuk ua lejonte agjërimin e vazhdueshëm (natën dhe ditën).
B. Iftari i tij para namazit
Muhammedi a.s. hante iftar para namazit dhe zakonisht fillonte me lëngje, nëse nuk kishte lëngje atëherë me hurma, e nëse nuk kishte edhe hurma, atëherë me ujë.
C. Lutja e tij në Iftar
Transmetohet se Muhammedi a.s. në kohën e iftarit thoshte: "O Zot, për ty agjërova dhe me furnizimin Tënd ha iftar". Gjithashtu transmetohet se ai thoshte: "Përfundoi etshmëria, u ngopën damarët dhe u sigurua shpërblimi, nëse dëshiron Zoti!"
Ç. Mosagjërimi i tij gjatë udhëtimit
Muhammedi a.s. gjatë udhëtimit në Ramazan herë agjëronte e herë jo kurse shokët e tij (as'habët), zgjedhnin njërën prej të dyjave. Muhammedi a.s. i urdhëronte shokët e tij të hanë kur i afroheshin armikut me qëllim që të kenë forcë për ta luftuar.
D. Në dy festat e Bajramit
Muhammedi a.s. falte namazin e të dy Bajrameve në musal-la  kurse vetëm njëherë e ka falur në xhaminë e vet edhe ate për shkak të shiut. Falja e tij në musal-la argumentohet me hadithe të transmetuara në Sunenet e Ebu Davudit dhe Ibn Maxhes. Në festat e Bajramit dhe Ditën e xhumasë i vishte rrobat më të bukura. Zakonisht hante hurma para se të dilte në namazin e Bajramit të Madh, kurse në Bajramin e Vogël pas kthimit nga musal-laja dhe hante nga kurbani.
Sipas haditheve autentike ai në këto dy festa të Bajramit, pastrohej.
Muhammedi a.s. dilte në këmbë, shkonte në musal-la dhe kthehej nga ndonjë rrugë tjetër. Kur arrinte në musal-la, fillonte namazin pa ezan, pa ikamet dhe pa thirrjen: "Namazin në bashkësi!". As ai e as shokët e tij nuk faleshin në musal-la para e as pas namazit (të Bajramit). Ai e fillonte namazin para hutbes, falte dy reqate, përsëriste shtatë herë tekbirin: Zoti është më i madhi (All-llahu Ekber) me interval shumë të shkurtë dhe pa cekur diç tjetër. Mirëpo transmetohet nga Ibn Mes'udi, i cili i falënderohet All-llahut xh.sh. dhe kërkon mëshirë për Muhammedin a.s. se: "Muhammedi a.s. pas përfundimit të tekbirit lexonte suren el-Fatiha dhe pas saj lexonte suren Kâf: "KÂF - pasha Kur'anin Famëlartë" në një reqat kurse në tjetrin suren El-Kamer: "U afrua koha dhe u nda hëna...". Ndonjëherë lexonte suren El-A'la: "Madhëroje Zotin tënd më të lartë" apo suren Gashije: "A të erdhi lajmi për belanë që kaplon (kijametin)". Pas përfundimit të leximit merrte tekbir dhe binte në ruku. Kur e përfundonte reqatin e ngrihej nga sexhdja, merrte tekbir pesë herë e pastaj fillonte të lexojë. Në të dy reqatet fillonte me tekbir kurse pas leximit binte në ruku.
Pas përfundimit të namazit, qëndronte para njerëzve të cilët ishin ulur pranë tij, i jepte leje atij që dëshironte të shkojë pa e dëgjuar hutben dhe fillonte hutben, gjegjësisht zhvillonte ligjëratë para tyre e pastaj u ligjëronte grave të cilat edhe jepnin sadaka.
Gjatë hutbes shpesh merrte tekbir.
Këto ishin disa të dhëna rreth asaj se si vepronte Muhammedi a.s. gjatë Muajit të Ramazanit dhe dy Bajrameve.
Zoti i shtoftë ithtarët e tij, na fisnikëroftë me gjurmët e tij dhe na shpërbleftë me të mira!
 
 
 

RREGULLAT E AGJËRIMIT

Obligimi i agjërimit të Ramazanit
Të gjithë muslimanët pajtohen se agjërimi i Ramazanit është obligim (farz), në bazë të ajetit:
"(Ato ditë të numëruara janë) Muaji i Ramazanit që në të (flloi të) shpallet Kur'ani që është udhërrëfyes për njerëzit, sqarues i rrugës së drejtë dhe dallues (i të vërtetës nga gënjeshtra). E kush e përjeton prej jush këtë muaj, le të agjërojë..." (El-Bekare:185)
Obligim është edhe sipas hadithit të Muhammedit a.s.:
"Islami u ngrit mbi pesë (shtylla): 1. Dëshmisë se s'ka zot tjetër përveç All-llahut dhe se Muhammedi është i dërguar i Tij; 2. Faljes së namazit, 3. Dhënies së zekatit; 4. Agjërimit të Ramazanit; 5. Haxhxhit për atë që ka mundësi".
Kushtet e obligimit
Kushtet e obligimit të tij janë: 1. Islami, 2. Mendja e shëndoshë dhe 3. Pjekuria. Agjërimi nuk obligohet për jomuslimanin, as për të çmendurin e as për fëmijën.
Parimet e agjërimit
Parimet e agjërimit janë tre:
1. Hyrja e Muajit të Ramazanit në bazë të pamjes së drejtpërdrejtë të hënës ose në bazë të vendimit të gjykatësit.
2. Largimi nga ngrënia, pirja dhe marrëdhëniet intime prej agimit të mengjesit deri në perëndim të diellit.
3. Vendosja (nijeti)
Koha e vendosjes (nijetit) është para agimit të mëngjesit; duhet të vendoset me bindje të plotë për agjërimin e asaj dite me qëllim që të fitohet shpërblimi i Zotit. Sipas disa shkollave juridike (medhhebeve) mjafton vetëm një vendosje (nijet) gjatë Muajit të Ramazanit pa përsëritje.
Çka e prishë agjërimin
1. Ushqimi i qëllimtë qoftë edhe me pakicë ose me diçka që nuk është ushqyese.
2. Pirja e qëllimtë qoftë edhe një pikë.
3. Barnat ushqyese.
4. Marrëdhëniet intime dhe ejakulimi.
Çka urrehet gjatë agjërimit
Urrehet të ndërmerret çdo gjë që e dobëson agjëruesin, si transfuzioni i gjakut apo që mund ta nxitë e ta prishë agjërimin, si puthja e gruas, kontrollimi i ushqimit me gjuhë dhe atë pa nevojë apo hyrja e pluhurit në gojë qëllimisht.
Aspektet pozitive të agjërimit
Agjërimi është adhurim (ibadet) për kontrollimin e epshit, forcimin e trupit, edukimin për bashkëpunim shoqëror si dhe për t'i njohur vuajtjet e të mjerëve e të varfërve...
Kështu, preferohet që gjatë Ramazanit të shtohen: adhurimi, namazi, kërkimi falje (pendimi) dhe leximi i Kur'anit. Gjithashtu është e preferueshme të jepet më shumë sadaka, të ushqyerit e të mjerëve e të varfërve, vizita e fqinjve dhe anëtarëve të familjes, aplikimi i veprave të vlefshme për shoqërinë dhe pakësimi i veprave të padobishme.
Gjatë agjërimit ndalohet çdo gjë që ndalohet edhe jashtë periudhës së agjërimit: gibeti (përgojimi), shpifja, gënjeshtra, armiqësia dhe njollosja e nderit të njerëzve. Pasi që këto vepra ndalohen jashtë periudhës së agjërimit, atëherë si do të trajtohen gjatë Muajit të Ramazanit, i cili është muaj i adhurimit, pastërtisë dhe dëlirësisë!...
Për këta njerëz, Muhammedi a.s. ka thënë se agjërojnë barqet e tyre kurse gjymtyrët bëjnë mëkate: "Shumë agjërues nuk fitojnë gjë, përpos urisë dhe etjes".
Muhammedi a.s. gjithashtu na ndalon dëmtimin e dëmbërësit dhe të sharësit: "Agjërimi mbron nga zjarri e ai që agjëron të mos harrojë një gjë të tillë. Nëse ndokush e nxitë, të mos e shajë e as ta blasfemojë por le të thotë: "Unë agjëroj". (Nesa'iu).
Le ta dijë agjëruesi se nëse dëshiron shpërblim nga Zoti, do ta fitojë; çdo lëvizje që e bën dhe çdo fjalë që e flet konsiderohen adhurim...
Agjëruesi duhet të ketë nijet të pastër, të bëjë më shumë vepra të mira e dhikër dhe të kërkojë falje (istigfar).
 
 
 

SADAKATUL-FITRI (DHËNIA E LËMOSHËS)

A. Tekstet argumentuese
Transmetohet nga Ibn Umeri se Muhammedi a.s. e ka obliguar Sadakatul-Fitrin në Muajin e Ramazanit për robin, të lirin, mashkullin, femrën, fëmijën dhe plakun muslimanë, qoftë nga sa'ë hurme ose elbthi. (Buhariu, Muslimi dhe të tjerët).
Transmetohet nga Ibn Umeri se Muhammedi a.s. ka urdhëruar të jepet Sadakatul-Fitri para se të nisen për në namaz. (Transmetimi i të gjithëve përveç Ibn Maxhes).
Transmetohet nga Ibn Abbasi se Muhammedi a.s. e bëri obligim Sadakatul-Fitrin për pastrimin e agjëruesit nga përgojimi dhe fjalët e turpshme; me agjërimin ai (Muhammedi a.s.) e obligon t'i ushqejë të varfërit; ai që e jep Sadakatul-Fitrin para namazit pranohet e kush e jep pas namazit (të Bajramit) është sadaka (lëmoshë) e rëndomtë. (Ebu Davudi, Ibn Maxhe dhe Hakimi).
B. Rregullat e Sadakatul-Fitrit
Vitrat obligohen të jepen para agimit të mëngjesit në ditën e Bajramit të Vitrit (Bajramit të Madh), kurse për atë që vdes në këtë kohë ose lindet pas kësaj kohe, nuk janë obligim. Më mirë është të jepen para namazit të Bajramit si dhe mund të jepen gjatë Muajit të Ramazanit. Nëse vonohen nga namazi i Bajramit, nuk anulohen por patjetër të realizohen.
Sadakatul-Fitri i jepet për çdo person një të varfëri, bile nuk lejohet t'u ndahet dy apo tre varfanjakëve, sepse qëllimi i kësaj sadakaje është shpëtimi; ngase Muhammedi a.s. thotë: "Shpëtoni ata nga hallet (barra e rëndë) në këtë ditë".
Preferohet Sadakatul-Fitri në të holla, nëse kështu më tepër u konvenon të varfërve.

 

faqja 2 nga 4