Pink Delirium

"Ik heb een vlieger", zei de Herder, "maar ik kan niet vliegeren."

"Issie groot?" vroeg Chris.

"M'n vlieger? Nou, dat valt wel mee hoor."

Chris gaf verder geen reactie, maar bleef de Herder nog een tijdje suggestief aankijken.

"Een vlieger..." mompelde de Herder.

"Tabee", zei Chris en ging de staldeur alvast open doen want ze waren al laat en de schapen hadden via de intercom laten weten dat ze ongeduldig werden.

Des middags lagen ze gezellig in het gras onder een boom broodjes kaas te eten en Chris keek nog steeds suggestief. "Heb je wel eens in mijn koffer gekeken?" vroeg hij.

"Nee, hoor. Is daar dan iets bijzonders mee?"

"O dat laat ik je nog wel zien."

"Weetje, ik begrijp dus niet hoe jij zo licht van gemoed kunt zijn , gezien je voorgeschiedenis..."

"Ja nou"

"Ik bedoel, of praat je daar liever niet over, je bent toch gekruisigd en zo.. en dat lijkt me best wel heel traumatisch."

"Psychotherapie. Doet wonderen, echt waar. Ik was behoorlijk fucked up... Niemand geloofde ook dat ik was gekidnapt door aliens, weet je, totdat ik echt werd gekidnapt."

"Psychotherapie? Maar ben je dan zelf geen therapeut? Jij wordt toch verondersteld alles te zijn?"

"Kom alsjeblieft niet aan met die bullshit. Ik ben uitgerangeerd. En trouwens, hoe kan ik voor iedereen zijn eigen individuele ontdekking doen?"

De Herder was stil.

"Lekkere kaas, lekkere jongen", zei Chris terwijl hij op zijn zij rolde.

Het rommelde in de blauwe lucht. "Ik weet waarom jij niet kunt vliegeren. Jij bent te zwaarmoedig. Wil je dat ik je leer vliegeren?

Nog half verkoold van deze bliksemschicht op heldere hemel knikte de Herder zwakjes. Chris kwam overeind en leunde over de Herder heen.

Hij kuste hem behoedzaam. Zijn handen glipten onder zijn trui en omlaag naar de sluiting van zijn spijkerbroek. "Eens kijken wat jij daar hebt zitten..." en hij glimlachte een wondere glimlach.

—X—

"Niet waar de schapen bij zijn..." De Herder zuchtte met Chris in z'n nek. Chris gebaarde afwezig naar de schapen, "Go, jongens" En de schapen zweefden uiterst verwonderd als wolkjes de lucht in.