ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ของสาหร่ายกลุ่มเพอริไฟตอน
จากการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหอยหอม ( Brotia sp.) กับชุมชนของเพอริไฟตอนในแหล่งน้ำไหล ได้ทำการวัดปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ของสาหร่ายกลุ่มเพอริไฟตอนบนที่อาศัยเทียม จากตัวอย่างที่เก็บมาในช่วงเดือนตุลาคม ถึงเดือนพฤศจิกายน 2541 เป็นดังนี้
กลุ่มควบคุม ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ในกลุ่มควบคุม ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวน ของปริมาณคลอโรฟิลล์ เอพบว่าปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ในวันที่เริ่มแรก และวันที่ 7 ของการทดลอง มีความแตกต่างจากปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ในวันที่14 21 และวันที่ 28 อย่างมีนัยสำคัญ (F =10.477, P= 0.00)
เมื่อนำค่าปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ มาสร้างกราฟ พบว่า ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ เพิ่มขึ้น โดยในวันที่ 7 ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ เพิ่มขึ้นจากวันเริ่มแรกของการทดลอง ส่วนในวันที่ 14 ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ลดลงอย่างมากจากวันที่ 7 และในวันที่ 21 และ 28 ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ เพิ่มขึ้นจากวันที่ 14 ตามลำดับ
กลุ่มทดลอง ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ในกลุ่มทดลอง ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวน ของปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ พบว่า ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ในแต่ละสัปดาห์ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (F = 2.303, P = 0.116)
เมื่อนำปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ มาสร้างกราฟ พบว่า ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ลดลงในวันที่ 7 และลดต่ำลงมากในวันที่ 14 ส่วนในวันที่ 21 และ วันที่ 28 ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ เพิ่มขึ้นจากวันที่ 14 ตามลำดับ เช่นเดียวกับกลุ่มควบคุม
เมื่อเปรียบเทียบปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ในแต่ละสัปดาห์ของกลุ่มควบคุม และกลุ่มทดลองโดยใช้ t -test พบว่า ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ และเมื่อเปรียบเทียบปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ของทั้งสองกลุ่ม จากกราฟ พบว่า ทั้งสองกลุ่มมีแนวโน้มของปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ เพิ่มขึ้น หลังจากวันที่ 14 ของการทดลอง โดยในกลุ่มทดลองมีการเพิ่มขึ้นสูงกว่ากลุ่มควบคุม
การวิเคราะห์สาหร่ายบนที่อยู่อาศัยเทียม
พบสาหร่ายบนที่อยู่อาศัยเทียม ทั้งหมด 3 ดิวิชั่น 17 วงศ์ 19 สกุลโดยพบสาหร่ายที่มีจำนวนชนิด และจำนวนเซลล์มากที่สุด คือ ไดอะตอม (Division Chrysophyta ) รองลงมาคือ สาหร่ายสีเขียวแกมน้ำเงิน (Division Cyanophyta) และสาหร่ายสีเขียว (Division Chlorophyta) ตามลำดับ โดยองค์ประกอบของสาหร่ายที่พบบนที่อาศัยเทียมในทั้งกลุ่มควบคุม และกลุ่มทดลองเหมือนกัน
ไดอะตอม (Division Chrysophyta) พบทั้งหมด 12 วงศ์ 12 สกุล ได้แก่ วงศ์ Bacillariaceae พบ Nitzschia sp.ซึ่งพบมากที่สุด รองลงมาคือวงศ์ Naviculaceae พบ Navicula sp. , วงศ์ Fragillariaceae พบ Fragillaria sp., วงศ์ Rhopalodiaceae พบ Epithemia sp., วงศ์ Surirellaceae พบ Sirurella sp., วงศ์ Eunotiaceae พบ Eunotia sp., วงศ์ Pinnulariaceae พบ Pinnularia sp.,วงศ์ Melosiraceae พบMelosira sp.,วงศ์ Tribonemataceae พบ Tribonema sp., วงศ์ Catenulaceae พบ Amphora sp., วงศ์ Cocconeidaceae พบ Cocconeis sp. และวงศ์ Cymbellaceae พบ Cymbella sp. ตามลำดับ
สาหร่ายสีเขียวแกมน้ำเงิน (Division Cyanophyta) พบรองลงจากไดอะตอม ซึ่งพบ 2 วงศ์ 4 สกุล คือวงศ์ Oscillatoriaceae พบ 3 สกุล ได้แก่ Oscillatoria sp. พบเป็นจำนวนมากที่สุด รองลงมาคือ Phormidium sp., และ Lyngbya sp. ตามลำดับ และวงศ์ Rivulariaceae พบ 1 สกุล คือ Calothrix sp
สาหร่ายสีเขียว (Division Chlorophyta) พบเป็นจำนวนน้อยที่สุด พบ 3 วงศ์ 3 สกุล คือวงศ์ Microsporaceae เป็นจำนวนมากที่สุด โดยพบ Microspora sp รองลงมาคือ วงศ์ Desmidiaceae พบ Cosmarium sp. และ วงศ์ Scenedesmaceae พบ Scenedesmus sp.
การวิเคราะห์สาหร่ายในทางเดินอาหารของหอยหอม
จากการวิเคราะห์สาหร่ายในทางเดินอาหารของหอยหอมพบสาหร่ายสีเขียว (Division Chlorophyta) มากที่สุด คือ Chlamydomonas - like cell รองลงมาพบ สาหร่ายสีเขียวแกมน้ำเงิน
( Division Cyanophyta) คือ Chroococcus sp. และพบเศษชิ้นส่วนของไดอะตอม เป็นจำนวนเล็กน้อย ซึ่งไม่สามารถจัดจำแนกได้
|
|
 บทคัดย่อ
กิตติกรรมประกาศ
บทนำ
การศึกษาเอกสาร
อุปกรณ์และวิธีการ
ผลการศึกษา
สรุปผลการศึกษา
วิจารณ์ผลการศึกษา
เอกสารอ้างอิง
ประวัติผู้วิจัย
GuestBook
|
