คำขวัญ "เมืองก๋วยเตี๋ยวเรือ กุ้งเต้น ส้มเขียวหวาน ลอนตาลสด"

ดวงตราประจำจังหวัดเป็นภาพดอกบัว โดยที่พื้นที่บริเวณที่ตั้งจังหวัดปทุมธานีนี้ เดิมเรียกว่าเมืองสามโคก ก่อตั้งเมืองมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา เมื่อปี 2175 ในรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง ภายหลังใช้เป็นสถานที่รองรับการอพยพของครอบครัวชาวมอญจากเมืองเมาะตะมะที่เข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารของพระมหากษัตริย์ไทย รวม 3 ครั้งใหญ่ คือ เมื่อปี 2203 ในรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เมื่อปี 2317 ในรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี และเมื่อปี 2358 ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ โดยในครั้งหลังสุดนั้น พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยทรงโปรดเกล้าฯ ให้ชาวมอญทั้งเก่าและใหม่เฝ้าถวายสัตย์ปฏิญานตามประเพณี ซึ่งทุกคนได้นำดอกบัวหลวงมาเป็นเครื่องสักการะ ประกอบกับทั่วท้องน้ำเจ้าพระยาในบริเวณนั้นก็เต็มไปด้วยดอกบัวเห็นเด่นเป็นสัญญลักษณ์ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยจึงโปรดเกล้าฯ พระราชทานนามเมืองใหม่ว่า "ประทุมานี" ต่อมา พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ทรงโปรดเกล้าฯ เปลี่ยนการสะกดนามเป็น "ปทุมธานี"

วัดไผ่ล้อม เป็นวัดโบราณซึ่งสร้างขึ้นในสมัยกรุงสุโขทัย ตั้งอยู่บนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา ในเขต อ.สามโคก จ.ปทุมธานี การเดินทางสามารถใช้ได้ทั้งทางรถยนต์และทางเรือ โดยทางรถยนต์ใช้เส้นทางสายปทุมธานี - สามโคก เมื่อถึงบริเวณที่ว่าการอำเภอสามโคก หรือวัดสามัคคียาราม ให้จอดรถยนต์ไว้ แล้วนั่งเรือข้ามฟากไปวัดไผ่ล้อม ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยว มีสิ่งที่น่าสนใจคือ นกปากห่างจำนวนมากที่อพยพมาอาศัยอยู่ในบริเวณวัด นกปากห่าง (OPEN BILLED STOCK) เป็นนกจัดอยู่ในวงศ์สกุลเดียวกันกับนกกระสา มีลักษณะเด่นที่แตกต่างจากนกกระสาคือ นกปากห่างมีจงอยปากอันยาวด้านบนและด้านล่างโค้งห่างกัน สีขนจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลาในรอบปี โดยในฤดูผสมพันธุ์นกปากห่างจะมีขนสีขาวนวล ปากมีสีเทาอ่อน ขาเป็นสีชมพูแก่ หลังจากที่มีลูกอ่อนแล้ว ขนจะเปลี่ยนไปเป็นสีเทา ขาสีชมพูจะซีดลง นกปากห่างเป็นนกขนาดใหญ่ กินอาหารจำพวกหอย แมลง ปลา กบ เขียด งู และกิ้งก่า อาหารที่ชอบมากที่สุดคือ หอยโข่ง นกปากห่างที่วัดไผ่ล้อมจะอพยพมาสร้างรังอยู่ตามกิ่งไม้บริเวณชายน้ำของวัดเป็นประจำทุกปี ในช่วงระหว่างเดือนพฤศจิกายน - มิถุนายน ซึ่งในช่วงระยะเวลาดังกล่าว นกปากห่างจะจับคู่ สร้างรัง วางไข่ และเลี้ยงลูกจนกว่าจะโตเต็มที่ จากนั้นก็จะพากันอพยพกลับไปยังถิ่นเดิม ในแถบประเทศอินเดีย ศรีลังกา ปากีสถาน พม่า และบางจังหวัดของไทย และจะอพยพกลับมาอีกครั้งในช่วงเดือนพฤศจิกายนของทุกปี ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อเนื่องกันมานานกว่า 50 ปีแล้ว แหล่งที่พักอาศัยของฝูงนกปากห่างที่วัดไผ่ล้อมนี้ อยู่ในความอุปถัมภ์ของสมาคมนิยมไพร โดยให้ชื่อเรียกว่า "วิหคสันติจารี" และนกปากห่างก็เป็นสัตว์ป่าสงวนซึ่งอยู่ในความดูแลของกองอนุรักษ์สัตว์ป่า กรมป่าไม้

เว็บไซต์ที่มีข้อมูลเกี่ยวกับจังหวัดปทุมธานี / WEBS ABOUT PATHUMTHANI

Home / Index / Next / Previous