เห่สังวาส

พี่ชมพี่เชยแล้ว	พลางถาม
เจ้ามิอืออำความ	ไป่พร้อง
เจ้าเอื้อนมิเออขาม	เขินพี่ อยู่ฤา
ผินพักตรมาอย่าข้อง	ขัดแค้นเคืองเลย ฯ

พี่ชมพี่เชยพลาง	พี่ถามนางเจ้าไม่อือ
เจ้าเอื้อนอายพี่ฤา	พี่ขอถามความจริงนาง
พิศวงทรงรวยรูป	พลางกอดจูบลูบคอนาง
ฉุดชักสไบบาง	พลางคลึงเคล้าเย้ายวนสม
พิศรูปก็น่ารัก	พิศพักตรก็น่าชม
อ้อนแอ้นอรเอวกลม	ชมชวัญน้องต้องตามชาย
ใครเห็นเป็นขวัญเนตร	ลืมทุกข์เทวษเจตน์จงหมาย
มาดนุชสุดเสมอกาย	บ่วายรักสักนาที ฯ
โหยหวนครวญใคร่นาง	อกเพียงพ่างล้างชีวี
นั่งนอนห่อนฤามี	สิ่งซึ่งสุขทุกเวลา
คิดเคยเชยชมน้อง	ไม่ห่างห้องสองเสน่หา
เป็นสุขทุกเวลา	มาจากได้ให้อาวรณ์
อกเอ๋ยเคยสังวาส	กรรมบำราศคลาศคลาสมร
นับเดือนเลื่อนปีจร	ห่อนเห็นแล้วแก้วตาเรียม
พุ่มพวงดวงดอกฟ้า	ในใต้หล้าหาไหนเทียม
โฉมงามทรามเสงี่ยม	เรียมรักเจ้าเท่าดวงใจ ฯ