![]() |
|||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
เห่ชมนก
รอนรอนสุริยโอ้ |
อัสดงค์ |
เรื่อยเรื่อยลับเมรุลง | ค่ำแล้ว |
รอนรอนจิตจำนง | นุชพี่ เพียงแม่ |
เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว | คลับคล้ายเรียมเหลียว ฯ |
|
|
ช้าลวะเห่ เรื่อยเรื่อยมารอนรอน | ทิพากรจะตกต่ำ |
สนธยาจะใกล้ค่ำ | คำนึงหน้าเจ้าตราตรู |
เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง | นกบินเฉียงไปทั้งหมู่ |
ตัวเดียวมาพลัดคู่ | เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย |
เห็นฝูงยูงรำฟ้อน |
คิดบังอรร่อนรำกราย |
สร้อยทองย่องเยื้องชาย | เหมือนสายสวาทนาดนวยจร |
สาริกามาตามคู่ | ชมกันอยู่สู่สมสมร |
แต่พี่นี้อาวรณ์ | ห่อนเห็นเจ้าเศร้าใจครวญ |
นางนวลนวลน่ารัก | ไม่นวลพักตร์เหมือนทรามสงวน |
แก้วพี่นี้สุดนวล | ดั่งนางฟ้าหน้าใยยอง |
นกแก้วแจ้วแจ่มเสียง | จับไม้เรียงเคียงคู่สอง |
เหมือนพี่น้องประคอง | รับขวัญน้องต้องมือเรา |
มูละเห่ไก่ฟ้ามาตัวเดียว | เดิรท่องเที่ยวเลี้ยวเหลี่ยมเขา |
เหมือนพรากจากนงเยาว์ | เปล่าใจเปลี่ยวเหลียวหานาง |
แขกเต้าเคล้าคู่เคียง | เรียงจับไม้ไซ้ปีกหาง |
เรียมคนึงถึงเอวบาง | เคยแนบข้างร้างแรมนาน |
ดุเหว่าเจ่าจับร้อง | สนั่นก้องซ้องเสียงหวาน |
ไพเราะเพราะกังวาน | ปานเสียงน้องร้องสั่งชาย |
โนรีสีปานชาด | เหมือนช่างฉลาดวาดแต้มลาย |
ไม่เท่าเจ้าโฉมฉาย | ห่มตาดพรายกรายกรมา |
สัตวาน่าเอนดู | คอยหาคู่อยู่เอกา |
เหมือนพี่ที่จากมา | ครวญหาเจ้าเศร้าเสียใจ |
ปักษีมีหลายพรรณ | บ้างชมกันขันเพรียกไพร |
ยิ่งฟังวังเวงใจ | ล้วนหลายหลากมากภาษา ฯ |