![]() |
|||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
เสียเจ้า
๑.เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง | มุ่งปรารถนาอะไรในหล้า |
มิหวังกระทั่งฟากฟ้า | ซบหน้าติดดินกินทรายฯ |
๒.จะเจ็บจำไปถึงปรโลก | ฤารอยโศกรู้ร้างจางหาย |
จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย | อย่าหมายว่าจะให้หัวใจฯ |
๓.ถ้าเจ้าอุบัติบนสวรรค์ | ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้ |
สูเป็นไฟเราเป็นไม้ | ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณฯ |
๔.แม้แต่ธุลีมิอาลัย | ลืมเจ้าไซร้ชั่วกัลปาวสาน |
ถ้าชาติไหนเกิดไปพบพาน | จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตาฯ |
๕.ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า | ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า |
เพื่อจดจำพิษช้ำนานา | ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอยฯ |