|
Islak Bir Sabah, Kursat Basar Günesin çevresinde bir kez daha döndük. Ayni döngünün yeniden baslamasini kutladik. Istanbul islakti. Yagmur belki yalnizca bazilarinin üstüne yagiyordu. Binlerce yildir ayni döngüyü izlememizin nedeni bizden ortalama 150 milyon km. uzakliktaki bir yildizin çekim gücünden kurtulamayisimiz. Bunca uzak, böylesine etkili. Yeni bir yil baslarken, islak bir sabaha karsi, bazen bizden uzak insanlarin da çekim gücünden asla çikamadigimizi düsünüyorum. Sizin hiç basiniza gelmedi mi? Mutlaka gelmistir ve aci çekmissinizdir, hep ayni uzaklikta, ama onun çevresinde dönüp durdugunuz için... Eger Dünyamiz Günes’e belli bir uzaklikta dönüp durmasa ve yaklassa yanacaktik. Ama uzaktaki sevgiliye ne olursa olsun yaklasmaz isteriz. Yanmayi da göze alarak... Sabaha karsi sokaklarda hâlâ azalmayan arabalarin isiklarina bakarak oturmus, zamani kesfimizin tarihini okuyorum. Yüzyillar öncesinden gelen bir müzik dinliyorum. Orada da kederli bir kadin sesi, uzaktaki bir sevgili için nasil aci çektigini anlatiyor. Onu yanmaktan kurtaranlara lanet okuyor. dünya ayni döngüsünü sürdürüyor ve zaman yalniz biz bünyalilar için geçiyor. Kutsal Kitap’taki Vaiz, "Ey genç adam, tazeliginde sevinçli ol ve gençliginin günlerinde yüregin seni sevindirsin, gönlünün yollarinda ve gözlerinin gördüklerinde yürü, kederi yüreginden çikar ve kötülügü bedeninden uzaklastir", diyordu. Çünkü o günesin altinda yaptigimiz her seyin önünde sonunda bos oldugunu, nesillerin gelip geçecegini, herkesin unutulacagini düsünüyordu. Bizse yeniden efsanelerdeki gibi olumsuzlugun pesinde kosan insanlarin dünyasinda yasiyoruz. Ölümsüzlügün nesiller sonra bile anilmak olduguna inaniyoruz. Onun için de Vaiz’in "Çok hikmette çok keder var ve bilgi artiran dert artirir," sözlerine aldirmiyoruz. Her seyin gizemini çözecegimize inaniyoruz, ama bir türlü su yüregimizdeki sikismayi, su gizemli kalp agrisini, neden günün birinde karsimiza çikan herhangi bir yüzün bunca mutluluga, bunca kedere, bunca heyecana yol açtigini bulamiyoruz. Onun için bütün bunlari anlattigimiz ölümsüz sarkilar yaziyoruz. Sabaha karsi o sarkilardan birini dinliyorum. Bunun garip bir yilbasi yazisi oldugunu düsünüyorum. Iyi yillar... |