|
Ilişkiler , Kursat Basar
Bir arkadasimla konusuyoruz, annesiyle oturuyor, uzun yillar birlikte oldugu sevgilisinden ayrilmis. Otuzlarina gelmis, ama isinde istedigi yere ulasamadigini düsünüyor, belki de gerçekte istedigi seyi yapmaktan korkuyor. Ayrildigi sevgilisi ondan haber bekliyor, evlenmek istiyor. Oysa onu evlenecek kadar çok sevmedigini düsünüyor. Ama hâlâ kararsiz, çünkü zamanin geçtigini düsünüyor, bir baskasiyla yeniden baslamak ona güç geliyor, ya isler yolunda gitmezse ve onu da kaybederse... Bir baska arkadasimsa kesinlikle çok sevmedigini bildigi biriyle evlenmeye hazirlaniyor. Simdi ondan ayrilmaya kalksa, her sey hazirlanmisken bir sürü sorun çikacagini, bu sikintilari yasamaya hazir olmadigini, tek basina oturmasina ailesinin izin vermeyecegini, zaten etrafta ‘dogru dürüst adam’ bulunmadigini söylüyor. ‘Evlenirim, olmazsa yürümezse ayriliriz,’ diye düsünüyor. Bir baskasi uzun zamandir sürdürdügü iliskisinin gelecegini düsünüyor. Birbirlerine uygun olmadiklarini d üsündükleri için defalarca ayrilmayi denemisler, ama olmamis, çünkü birbirlerini seviyorlarmis, birbirlerine alismislar. Evli olan bir baskasi yeni sevgilisiyle de iliskisini sürdürüyor; ne yardan, ne serden dedikleri gibi ikisinden de ayrilmayi göze alamiyor. Böyle gittigi yere kadar gitsin diyor. Bir yandan da aldattigi için üzülüyor. Ama simdi karisini eskisinden çok sevdigini ekliyor. Onlari dinlerken seyleyecek pek bir sey bulamiyorum. Böyle bildik olaylar için hazirlanmis cümleler pek ise yaramaz, onu biliyorum. Ama en azindan evlenmeyi düsünenlere, ‘Asla kesinlikle sevdiginize, bir günü bile ayri geçirince üzüldügünüze emin olmadiginiz biriyle evlenmeyin,’ diyorum. Sonra mutsuzlugu mutluluga çevirmek, acilarin arasindan çikip yeniden baslamak, sürüklenen yillarin ardindan yeni bir hayat kurtarmak sanildigi gibi kolay olmuyor. Yipranmis bir iliskiyi sürdürmek, zorlamak, tümüyle aliskanliga çevirmek de bir seyi çözmüyor. Birbirini sevdigi halde birbiriyle mutlu olamayan iki kisiden daha acikli ne olabilir? |