บ้านป่านาดอย โดยจำลอง ศรีเมือง
หลายท่านคงไม่มีโอกาสฟัง คุณนิติภูมิ และ คุณอมรินทร์พูดเรื่องอาร์เยนตินา จึงขอนำมาถ่ายทอดต่อ
คุณอัมรินทร์ติดงานอื่น แต่ก็ส่งบทความ ถึงผมทัน \"เราคิดอะไร\" ฉบับนี้พอดี

บทเรียนจากประเทศอาร์เยนตินาโดย อมรินทร์ คอมันตร์

ประเทศอาร์เยนตินามีเนื้อที่เท่ากับประเทศอินเดียในขณะที่ประเทศอินเดียมีประชากรพันกว่าล้านคน ประเทศ อาร์เยนตินามีประชากรแค่ ๓๗ ล้านคน มีทรัพยากรธรรมชาติ เช่น น้ำมัน แก๊สและแผ่นดินที่สมบูรณ์ หลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ ประเทศอาร์เยนตินาเคยเป็น ๑ใน ๑๐ ของประเทศ ที่ประสบความสำเร็จ ทางด้าน อุตสาหกรรม และ การเกษตรแทบไม่มีหนี้สินใดๆ กับต่างประเทศมาบัดนี้ประเทศอาร์เยนตินาประสบความหายนะล้มละลาย ประชาชนยากจนถึง ๒๗ ล้านคน คนนับล้านไร้ที่อยู่ ที่ทำกินทั้งนี้สาเหตุ ที่สำคัญๆ มาจากการที่นักการเมืองใช้เงินซื้อเสียง ซื้อตัวนักการเมือง ใช้นโยบาย หลอกลวง ประชาชน พอได้อำนาจ ขึ้นมาบริหารประเทศ ก็หาทางกอบโกยผลประโยชน์เข้าตนเอง และพรรคพวก ด้วยวิธีการต่างๆ เช่น การเอาแผ่นดิน ไปขาย ให้ต่างชาติเอารัฐวิสาหกิจมาแปรเป็นหุ้นปั่นเงินเข้ากระเป๋า แล้วนำออก ไปขายต่างชาติแทบหมดสิ้น กู้เงินจาก องค์การ ต่างประเทศ เช่น IMF เพื่อนำไปลงทุนในโครงการใหญ่ๆ เช่น สนามบิน ถนน ฯลฯ เพื่อที่จะสามารถ แสวงหา ค่าคอมมิชั่นจากโครงการดังกล่าวได้การขายรัฐวิสาหกิจของอาร์เยนตินาได้ทำกันอย่างแนบเนียน

 เมื่อประมาณสิบปีที่แล้วมา รัฐบาลชุดนายอัลฟองชินได้พยายาม ผลักดัน กฎหมายขายแผ่นดินขายรัฐวิสาหกิจและการทำมาหากินให้แก่ต่างชาติ ผู้นำฝ่ายค้าน ยุคนายเมเนนได้คัดค้าน แนวทาง ดังกล่าว จนการเลือกตั้งครั้งต่อมาได้ใช้ทั้งเงินซื้อเสียง กับกระแส จาก ประชาชน ได้นายเมเนนเป็นประธานาธิบดีต่อมา รัฐบาล ของนายเมเนน ทรยศต่อประชาชน จนขายแผ่นดินในชั่วระยะเวลาไม่กี่ปี ต่างชาติเข้ามาครองเกือบ ๔๐% ของประเทศ คนในชาตินับล้านๆ ไร้ที่อยู่ที่ทำกิน ขายรัฐ วิสาหกิจ จนแทบจะไม่มีสมบัติของชาติเหลือ ให้ทุนต่างชาติมาทำลายทุน ในชาติ จนคนชั้นกลางของประเทศกลายเป็นคนยากจนเกือบหมดหลังจากที่กระแสตื่นตัวของประชาชนที่ให้ความสนใจเกี่ยวกับความหายนะของอาร์เยนตินา เริ่มมีมากขึ้นๆ ผู้บริหารประเทศขณะนี้บางคนได้ออกมาโวยวายว่า "อย่าพูดเรื่องอาร์เยนตินาประเทศไทยไม่มีทางเป็น อย่างอาร์เยนตินา ใครที่พูดเรื่อง อาร์เยนตินาให้ข้อมูลที่ไม่ถูกแก่ประชาชน จะสร้างความสับสนให้แก่ประชาชน" และยังกล่าวต่อไปอีกว่า \"ถ้าไม่ขาย รัฐวิสาหกิจ จะทำให้ประเทศล่มจมอย่างประเทศอาร์เยนตินา\" ความจริงแล้วการที่มีบุคคลหลายกลุ่มหลายเหล่าขณะนี้ออกมาพูดเกี่ยวกับอาร์เยนตินาซึ่งการพูดดังกล่าว มักจะพูด ตามสโมสร หรือตามสถานที่จัดอภิปรายเพื่อให้ข้อมูลที่เป็นจริงแก่ประชาชนเพราะสื่อโทรทัศน์ของรัฐไม่มีใครกล้าเชิญ บุคคล เหล่านี้มาพูด เพราะกลัวรัฐบาล ทุกคนเขาเอาเรื่องอาร์เยนตินามาพูด เพื่อเป็นอุทาหรณ์ ที่จะป้องกันแก้ไข ไม่ให้ประเทศไทยประสบความหายนะ เหมือนอย่างอาร์เยนตินา เขาไม่ได้พูด เพื่อที่จะให้ประเทศไทย ประสบความหายนะ เหมือนอาร์เยนตินาแน่นอนต้องมีผู้บริหารประเทศและนักการเมืองเลวๆบางคนต้องไม่ชอบได้ยินเรื่องอาร์เยนตินา และไม่อยาก ให้ประชาชนได้รู้เรื่องอาร์เยนตินา เพราะมันทำให้พวกเหล่านั้นเสียผลประโยชน์ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ที่จะแปรรูป รัฐวิสาหกิจ ด้วยการขาย ในตลาด หลักทรัพย์หรือเอาออกมาขายให้แก่ประชาชนการแปรรูปรัฐวิสาหกิจในอาร์เยนตินาผู้บริหารประเทศ ข้าราชการที่เกี่ยวข้องและนักการเมืองบางคน จะได้รับผลประโยชน์ อย่างมหาศาล ตั้งแต่การแต่งตั้งบริษัทที่ปรึกษารัฐวิสาหกิจแต่ละแห่ง จะต้องตั้งบริษัทที่ปรึกษา ไม่น้อยกว่า ๒-๓ บริษัทและ ต้องใช้เงิน นับร้อยนับพันล้านเปโซ ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง มีโอกาสที่จะได้รับส่วนบุญ จากบริษัทที่ปรึกษา มากน้อยแล้วแต่ จะตกลงกันแต่ที่เลวร้ายกว่านั้นคือ ผู้บริหารประเทศ ผู้ใกล้ชิด ญาติพี่น้องจะร่วมมือกันปั่นหุ้น ร่วมกับบริษัทปั่นหุ้น ต่างชาติ กวาดเงินเข้ากระเป๋าพวกตัวเองอย่างมหาศาล เพราะคนเหล่านี้ จะรู้ข้อมูลและสามารถใช้สื่อ ที่เป็นของตน คอยประกาศ ออกข่าว ยั่วยุให้หุ้นขึ้นหรือลงให้ประชาชน ได้ตลอดเวลาก่อนการแปรรูปรัฐสาหกิจนั้น ผู้บริหารประเทศจะส่งคนของตัวเองเข้าไปคุมคณะกรรมการ และ ฝ่ายบริหารของรัฐวิสาหกิจนั้น คนเหล่านี้ ภาพในสาธารณะดูเผินๆ น่าเชื่อถือบางคนจบดอกเตอร์ บางคนเป็นนักบริหารอาชีพ ที่คนรู้จัก

นโยบายที่คนเหล่านี้ได้รับจากรัฐมนตรี คือ ต้องพยายามให้ประชาชนเอือมระอาระบบการทำงานพนักงานรัฐวิสาหกิจ เช่นคอยออกข่าวว่า รัฐวิสาหกิจนั้นๆ มีการโกงกิน มีอภิสิทธิ์การทำงานขาดสมรรถภาพ พนักงานล้นงาน ฯลฯ

 ข้อที่สอง สร้างความแตกแยกขึ้นในรัฐวิสาหกิจ มีการจัดระบบจัดการแผนกต่างๆให้เป็นหน่วยงานอิสระ ไม่ขึ้น แก่กัน เพื่อเป็น การตัดทอนกำลังของรัฐวิสาหกิจนั้นๆ และเมื่อมีโอกาส ก็จะเอาหน่วยงานอิสระที่เป็นชิ้นเนื้อ ปลามัน ออกมาขาย ได้อย่างสะดวก ปราศจากการขัดขวาง

ข้อที่สาม หากมีการต่อต้านขึ้น ผู้บริหารประเทศและข้าราชการตลอดจนนักการเมืองบางคน จะซื้อตัวผู้ที่ออกมาคัดค้านการขายรัฐวิสาหกิจด้วยการใช้เงินก้อนโต หรือไม่ก็ให้เป็นหุ้นคนละ ๕-๑๐%เพื่อปิดปากพนักงาน และ ผู้คัดค้าน

ข้อที่สี่ ในระยะแรกมักจะสร้างความเอือมระอาจากประชาชนเพื่อที่เมื่อแปรรูปรัฐวิสาหกิจใหม่ๆ ราคาหุ้นจะได้ต่ำ หลังจาก ที่ตนเองเครือญาติและพรรคพวก ใช้อภิสิทธิ์กว้านซื้อหุ้นไว้แล้วก็จะเอาเงินของรัฐมาโหม โฆษณา เพื่อให้หุ้นขึ้น แล้วพวกตัวเองก็จะเอาออกมาทุ่มขาย ได้กำไรเข้ากระเป๋า จะทำอย่างนี้อยู่ ๓-๔ รอบจนหุ้นต่างๆ ตกอยู่ในมือ คนต่างชาติ เป็นส่วนใหญ่

ข้อที่ห้า ผู้บริหารประเทศจะชักชวนบริษัทปั่นหุ้นต่างชาติเข้ามาร่วมกันปั่นหุ้นรัฐวิสาหกิจ บางครั้ง มีการเอาเงิน จากภาษีอากร ของประชาชน ไปร่วมทุนกับต่างชาติสบคบกันเพื่อมาปั่นหุ้นหลอกคนในชาติ

ข้อที่หก เมื่อมีผู้คัดค้านการขายรัฐวิสาหกิจมากขึ้นผู้บริหารประเทศและทางการจะออกมาบอกว่า จะไม่ขาย แต่จะเอาเข้าตลาดหลักทรัพย์ หรือไม่ก็จะบอกว่าจะแบ่งขายไม่กี่เปอร์เซ็นต์ รัฐยังถือหุ้นส่วนใหญ่ไว้ไม่น่าเป็นห่วง หุ้นที่ขายจะขายให้แก่คนในชาติเป็นหลัก ค่อยแอบเอาออกมาขาย พอสุดท้ายกิจการรัฐวิสาหกิจต่างๆ ตกไปอยู่ในมือของต่างชาติเกือบหมด

ผู้บริหารประเทศและทางการมักจะหลอกลวงประชาชนและพนักงานรัฐวิสาหกิจดังนี้

ข้อหนึ่ง เป็นการเพิ่มมูลค่าของรัฐวิสาหกิจ แปรเป็นหุ้น หุ้นละ ๕ เปโซวันข้างหน้าจะมีมูลค่าเป็น ๕๐๐ เปโซ อย่างนี้ ไม่ชอบหรือ เขาจะไม่บอกว่าวันหนึ่งมันจะเหลือ ๑ เปโซ ก็เป็นได้แน่

ข้อสอง พนักงานรัฐวิสาหกิจจะไม่มีวันถูกให้ออก แต่ตามข้อเท็จจริงเมื่อแปรรูปแล้ว พนักงานรัฐวิสาหกิจถูกให้ออก บางแห่งมากกว่าครึ่งหนึ่งซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้อัตราว่างงานของคนอาร์เยนตินาสูงถึง ๓๐%

ข้อสาม หลอกลวงประชาชนว่า เมื่อแปรรูปรัฐวิสาหกิจแล้วค่าบริการสาธารณูปโภคเช่น น้ำ ไฟ โทรศัพท์ ทางด่วน จะถูกลง แต่เมื่อแปรแล้วปรากฏว่าราคาค่าบริการ สูงขึ้นมากมาย

ข้อสี่ หลอกลวงประชาชนว่า แปรรูปแล้วบริการจะดีขึ้น ผลปรากฏว่าเมื่อแปรรูปแล้ว บริการต่างๆ เลวลงกว่าเก่า เพราะเอกชน ต้องการที่จะเอากำไรเป็นหลัก ด้วยการลดต้นทุน ทุกวันนี้บริการต่างๆ ด้านสาธารณูปโภคของอาร์เยนตินาจึงแย่ไปทุกสาขา

ข้อห้า เวลาพนักงานสหภาพรัฐวิสาหกิจ ออกมาคัดค้านการแปรรูป รัฐบาลจะป้ายสีว่าพนักงานเหล่านั้น ทำเพื่อรักษาผลประโยชน์ ของตนเอง ทั้งๆ ที่ส่วนใหญ่แล้ว เขาทำเพื่อไม่ให้ผู้บริหารประเทศ มาปู้ยี่ปู้ยำ กับทรัพย์สมบัติ ของประเทศชาติ และประชาชน

ข้อหก รัฐบาลได้ใช้เงินงบประมาณแผ่นดินมหาศาลจะทำป้ายโฆษณาหลอกลวงประชาชนตามทางด่วน ให้เงิน โฆษณา ทางโทรทัศน์ และวิทยุ เพื่อหลอกลวงประชาชนถึงผลดี ที่จะได้จากการแปรรูป

 อาร์เยนตินาแปรรูปรัฐวิสาหกิจมาเป็นหุ้นจนตกอยู่ในมือต่างชาติและคนบางกลุ่ม ที่สำคัญที่สุด คือรายได้จากรัฐวิสาหกิจ ที่เคยตกแก่รัฐและนำมาสร้างความอยู่ดีกินดีแก่คนในชาติกลับไหลออก ไปต่างประเทศเหมือนกับเลือด ที่ไหลออก จากร่างกายที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือการขึ้นค่าบริการไฟฟ้า ประปา โทรศัพท์ แต่ละอย่างต่างชาติ ปีหนึ่งนำเงินออก จากประเทศ อาร์เยนตินา นับแสนๆ ล้านเปโซ

ทุกวันนี้น้ำประปาในอาเยนตินา แพงกว่า น้ำประปาในยุโรป ทั้งๆ ที่อาร์เยนตินา ๓๗ ล้านคน มีคนจนติดดิน ถึง ๒๕ ล้านคน เมื่อเห็นว่ารัฐวิสาหกิจมีการโกงกิน มีการจัดการไม่ดีทำไมไม่กำจัดการโกงกิน ทำไมไม่ปรับปรุงการบริหารให้ดี และที่สำคัญรัฐวิสาหกิจ มันเป็นของคนในชาติทุกคนอยู่แล้ว แล้วจะมาหลอกว่าจะขายให้แก่คนในชาติเท่านั้น ก็เท่ากับ เป็นการแบ่งแยกโอกาสและฐานะทางการเงินของคนในชาติ อีกประการหนึ่ง ไม่ใช่เพราะ นักการเมือง และพรรคพวกหรอก หรือ ที่เป็นส่วนสำคัญหนึ่ง ไปสร้างเครือข่ายโกงกินกันตลอดจนเล่นพวก ในรัฐวิสาหกิจ การขายรัฐวิสาหกิจของอาร์เยนตินาเป็นสาเหตุหนึ่งของความหายนะของชาติ และประชาชน ประชาชนจะกินน้ำ ใช้น้ำก็ต้องซื้อจากอังกฤษ จะใช้ไฟก็ต้องซื้อจากฝรั่งเศส จะใช้สายการบินก็ต้องซื้อตั๋ว จากประเทศ สเปน ทั้งๆ ที่สิ่งต่างๆ เหล่านี้เป็นสมบัติของคนทั้งชาติ เคยมีเคยใช้เป็นสมบัติของตัว มาวันหนึ่งพวกผู้บริหารประเทศ ข้าราชการและนักการเมืองชั่วๆ เอาออกมาแปรรูป แทนที่จะคิดปรับปรุงให้ดี แล้วเก็บไว้ เป็นสมบัติของคนทั้งชาติ เคยกล่าวไว้เสมอว่า ประเทศไทยไม่เพียงแต่จะกินยาเม็ดเดียวกับที่ไอเอ็มเอฟ เคยให้อาร์เยนตินากิน แต่แนวทางและหลักการ การแก้และฟื้นฟูเศรษฐกิจ ของอาร์เยนตินานั้น ประเทศไทยลอกมาใช้แทบทุกอย่างและที่สำคัญก็คือ นักการเมืองอาร์เยนตินา ใช้เงิน ซื้อเสียง ในการเลือกตั้ง

เมื่อได้อำนาจ เขาก็กอบโกย ผลประโยชน์คืน ด้วยการขายรัฐวิสาหกิจ จนประเทศป่นปี้ ทางรอดของประเทศไทยที่จะไม่เป็นอย่างอาร์เยนตินามีอยู่ทางเดียว คืออย่าให้ผู้บริหารประเทศ ข้าราชการ นักการเมือง ทำตามอย่างอาร์เยนตินา

หยุดขายแผ่นดิน ขายรัฐวิสาหกิจ ขายการทำกิน ฯลฯ ให้ต่างชาติ และมีประชาชนเท่านั้น ที่จะตื่น ขึ้นมา แล้วตะโกน ห้ามคนเหล่านั้นได้หรือจะคอยให้หายนะเสียก่อน แล้วค่อย มาตะโกน ตามท้องถนน อย่างคนอาร์เยนตินา ทำอยู่ในขณะนี้