internationaal bulletin
ingezonden bericht van onze kameraden van de MLKP
M L K P TURKIJE/NOORDKOERDISTAN
INTERNATIONAAL BULLETIN Februari 2003
EXTRA NUMMER 1
DEZE OORLOG MOET GESTOPT WORDEN!
Overal ter wereld zijn er grote massa-acties tegen de mogelijke imperialistische oorlog. Dat, wat de oorlogslust wat het Amerikaanse imperialisme breken kan, is de macht en de wil van miljoenen. Zoals op 15 februari moeten wij met de parolen nee tegen de imperialistische oorlog en de volkeren zijn onze broeders, laat onze kinderen niet sterven, de straten veroveren. Wanneer wij onze stem nu nog meer laten horen, is het mogelijk de imperialistische oorlogs- zucht te breken of terug te dringen. Iedere oorlog is een klasseoorlog. Sinds het ontstaan van maatschappelijke klasse is de geschiedenis van de mensheid de geschiedenis van onderdrukkers en onderdrukten, heersers en overheersten. De verdeling van de maatschappij in antagonistische klassen heeft geleid tot antagonistische klasenstrijd en tot oorlogen van verschillend klassenkarakter. Daarom is de oorlog een uitdrukking van de tegenstellingen tussen de klassen. De verklaring van een oorlog zonder daarbij de klassentegenstellingen te betrekken zal tot een valse eindconclusie leiden. Zoals de huidige protesten tegen de oorlog laten zien, zijn de brede masss van de werkenden tegen de oorlog, zowel nationaal als internationaal. Maar alleen tegen de tegen de oorlog zijn, is niet genoeg.De ware oorzaak van de oorlog te onthullen, de strijd van de massa, die al gemobiliseerd zijn of nog gemobiliseerd moeten worden, tegen de oorlog te voeren en tot definitieve resultaten te leiden, moet als hoofdopgave gezien worden. De werkende massa s op het thema oorlog te wijzen betekend de internationale ondersteuning voor de gerechtvaardigde oorlog of de strijd tegen de onrechtvaardige oorlog te versterken. Op deze grond moet de opvatting om algemeen tegen oorlogen te zijn en dergelijke leuzen vervangen worden door leuzen die het klassekarakter van de oorlog op de voorgrond stellen. Concreet gezegd zal er tegen de protesten tegen een mogelijke oorlog tegen Irak niet het wezenlijke zijn, om algemeen tegen de oorlog te zijn. Belangrijker is, tegen de imperialistische oorlog te zijn. De massa s moeten zich bewust worden dat dit een oorlog tegen Irak door het VS imperialisme met deelname van de Engelse imperialisten en de fascistische dictatuur van Turkije is om de grondstoffen van Irak te bemachtigen en strategische gebieden te bezetten. Op deze manier kunnen de massa s strijden en acties tegen de oorlog ontwikkelen die tot definitieve resultaten kunnen leiden.Noch de verscherping van de tegenstellingen tussen de imperialistische landen, noch in samenhang daarmee, besluiten van de VN kunnen een mogenlijke oorlog van het Amerikaanse imperialisme tegen Irak en het Midden-Oosten stoppen. Het Amerikaanse imperialisme streeft naar een onbeperkte hegemonie over de Perzische Golf , het Midden -Oosten in bredere zin en om haar bodemschatten -olie en aard gas-onder haar controle te brengen. Om de Amerikaanse hegemonie ook in de 21ste eeuw te kunnen handhaven moet zij van de strategische betekenis van deze regio in de buurt van de Kaukasus en de Kaspische zee kunnen profiteren. Daarom strijdt het VS imperialisme . Dit plan past niet in het imperialistische straatje van landen zoals Frankrijk en Duitsland in de EU, Rusland ,China ,en Japan.Om deze reden zijn deze landen tegen de oorlog van het Amerikaanse imperialisme.Ondanks deze onenigheden tusen de imperialistische landen heeft de VS aangekondigt dat dit haar niet weerhoudt om Irak te bezetten. De verklaringen van de VS en haar houding hebben er voor gezorgt dat de EU over het thema oorlog verdeeld is. Dat wat,het VS imperialisme werkelijk angst inboezemt en haar in een dillemma brengt is een andere factor.En dat is de internationale anti-oorlogsbeweging . Tegenwoordig is de enige macht die de VS en andere oorlogs- provocateurs op de wereld isoleert de internationale anti-oorlogs- beweging, de vredesbeweging.Overal ter wereld hebben miljoenen mensen hun stemmem met honderdduizenden tegelijk verenigt, en de VS en Engeland laten weten : wij willen deze oorlog niet. De anti-oorlogsbeweging die overal ter wereld groeit is de massa beweging van de tegenstand geworden. Opiniepeilingen die in verschillende landen gehouden worden laten zien dat een groot deel van de mensen, b.v, een overweldigende meerderheid van 90 % in Turkije,deze oorlog niet wil. De oproepen van politieke partijen, vakbonden,vrouwen en jeugdorganisaties mensenrechten organisaties initatieven en andere organisaties blijven niet onbeantwoord.Het VS imperialisme is hetniet gelukt om zijn eigen volk , noch de volkeren van de wereld met zijn demagogie als-oorlog tegen internationaal terrorisme- en vernietiging van massaverniet- inginswapens- voor zijn karretje te spannen. Nu reeds hebben de VS imperialisten, de mensen die de oorlog goed praten en provocateurs de propaganda oorlog verloren, die zij voerden om de arbeidersklasse op de wereld voor zich te winnen. Maar wat zorgen baart is welke richting deze anti-oorlogsbeweging opgaat en onder welke leiding dit geschiedt. Terwijl het oorlogsgevaar toeneemt en de voorbereidingen versterkt worden neemt de discussie over methoden en perspectieven van het anti-oorlogskamp (vredeskamp) toe. De leiding van deze beweging, die wereldwijd miljoenen bereikt en activeert, is in handen van de pacifisten. Deze politieke en ideologische stroming van de liberale bourgeoisie die in naam van de vrede alle vormen van oorlog afwijst zonder een onderscheid te maken tussen terechte en onterechte oorlogen, en zich uberhaupt tegen de inzet van geweld keert, is de grootste hindernis voor een perspectief biedende ontwikkeling van de anti-oorlogs-beweging. Het gaat niet alleen om het klein-burgelijke pacifisme. Naast het klein-burgelijke pacifisme probeert ook het imperialistische pacifisme -we kunnen dat b.v. in Duitsland goed zien- wegen te vinden om binnen de beweging zijn werking te doen.De sociaal-democratische partijen en vakbonden, die onder invloed van het Duitse en Franse imperialisme staan, zijn in grond tegen het VS imperialisme en mogen dus nu vrijelijk tegen de oorlog zijn. Hun doel is het, om de anti-oorlogs-beweging op sleeptouw mee te nemen. De zwakheid van de anti-oorlogsbeweging is dat zij, bij de aanvoering van de klassen, uit verschillende klassen en politieke bewegingen bestaat. 1 Met haar acties is het de anti-oorlogsbeweging nog niet gelukt om de oorlogszucht van het VS imperialisme te breken. Internationalisering en massakarakter van de beweging is wonderbaarlijk, effectief, maar niet voldoende om de oorlogswil van de provocateurs te breken.Het is onbelangrijk hoe zij uitgevoerd werden of uitgevoerd worden, maar de anti-oorlogs-acties moeten ophouden met alleen maar een protest, routine en symbolisch te zijn. Alle vormen van massale passieve actie (zoals protestacties enzo) moeten worden omgezet in massale actieve actie. Bij deze acties moeten wij leren van de Engelse machinisten. Zij hebben geweigerd om wapens voor de Irak-oorlog door de havens te transporteren.Om de wil van de oorlogsagressie en de provocatie te breken en terug te slaan, moeten wij acties voorbereiden die de productie kan stoppen, het verkeer en de communicatie lam kan leggen; zulke acties die direct het economische leven kunnen beinvloeden. De productie, het verkeer en de communicatie kunnen door stakingen gestopt worden . Het verkeer in de lucht, over het water en op het land kunnen worden lam gelegd. Verkeerswegen, vliegvelden en havens kunnen bezet worden. In de strijd tegen het transport van kernafval hebben mensen in Duitsland een grote hoeveelheid actiemiddelen ontwikkeld. Ook daarvan moeten wij leren. Ambassades, consulaten en handelscentra van de oorlogszuchtige landen en hun partners kunnen worden belaagd en bezet. Fabrieken die wapens produceren kunnen bezet worden en het transport van hun wapens kan worden gestopt. In moderne gokhallen, die men beurzen noemt, kan hun werk gestopt worden. In ieder geval kunnen onderwijsboycotten en korttijdige snelwegblokkades breed aangewend worden. De acties van de werkende volkeren in de wereld, en in het bijzonder de acties van het europese proletariaat, die de productie danig verstoord hebben, hadden een belangrijke rol bij de overwinning van de imperialistische blokkade , die door de imperialistische landen opgericht werd met het doel om de pas opgerichte Socialistische Sovjetunie te verstoren en te wurgen. Deze vorm van acties, die niet symblosisch zijn en ononderbroken de wil van de oorlogsprovocateurs kunnen breken, kunnen hopeloosheid omzetten in daadwerkelijke acties. De theoretische en practische rol van revolutionaire en communistische krachten bestaat in de ontwikkeling van een sterke strijd in dit geval de omvorming van de anti-oorlogs-beweging in een ware anti- imperia- listische strijd. De communisten moeten in de leiding van de anti-oorlogs-beweging een sprong naar voren maken en de nadruk leggen op het verslaan van het kapitalistische systeem. Alleen deze krachten kunnen ervoor zorgen dat de internationale anti-oorlogs- beweging politieke en organisatorische eenheid bereikt. Dat betekend dat de opgave voor de revolutionaire en communistische krachten niet alleen daarin bestaat dat zij meedoen aan de acties tegen de oorlog; ook moeten zij als het erop aankomt, deze beweging aanvoeren, met effectieve en practische perspectieven de weg effenen, haar te organiseren met actieplannen, communistische methodes en slogans. De reformistische en pacifistische hindernis kan op dezemanier uit de weg worden geruimd. Om deze hindernis te nemen moeten wij binnen de beweging staan. Tegenwoordig is -oorlog tegen de imperialistische oorlog- een actueel thema geworden. De revolutionaire en communistische krachten moeten in ieder land en overal daar waar zij zijn, aan de acties tegen de oorlog deelnemen ,haar versterken met pers- pectieven en deze acties aanvoeren. De tegenstellingen tussen de imperialisten,die door de economische crisis en oorlogsdreiging nog duidelijker wordt, protesten van miljoenen mensen over de hele wereld vanwege oorlog , honger en werkloosheid protesten van volkeren tegen de neoliberale politiek van het monopoliekapitaal en tegenstand van de onderdrukte natien voor nationale onafhankelijkheid overschaduwen de kapitalistische wereld meer en meer. Met het begin van de oorlog zullen de tegenstellingen nog meer toenemen en zich verdiepen. Met dit bewustzijn moeten de revolu- tionaire en communistische krachten de moge- lijkheden om het imperialistische en kapitalistische systeem te verstoren (die door de antiglobaliseringsbeweging kunnen ontstaan) benutten . Het alternatief voor het kapitalistische systeem is het socialisme. De leus -een andere wereld is mogelijk- kan zo verklaart worden. Een andere wereld is mogelijk en kan alleen door de afschaffing van het uitbuitende, plunderende en repressieve systeem en door het verslaan van de kapitalistische barbarij opgebouwd worden. De mogelijkheid om dit werkelijkheid te laten worden, de kapitalistische barbarij weg te vegen en de wereldwijde zege van het socialisme te volbrengen ligt in onze handen. De 21ste eeuw zal de eeuw worden van de strijd tussen de kapitalistische barbarij, imperialistische globalisering aan de ene kant en het socialisme aan de andere kant. Onze oproep richt zich aan alle werkende mensen, de arbeidersklasse en de jeugd. Mensen, die tegen de imperialistische oorlog zijn, mensen die deze oorlog willen stoppen, moeten elke dag tot een 15e Februari maken.