สุนทรียะ แห่ง ชีวะ Aesthetics of Life สุนทรียะ แห่ง ชีวะ คือความงามแห่งชีวิต เวทิน ศันสนียเวทย์ เรียงร้อยถ้อยคำ เพื่อทุกท่านในวันแห่งความรัก ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐ ๑ Aesthetics of Life สุนทรียะ แห่ง ชีวะ คือความงามแห่งชีวิต ความงามแห่งชีวิตคืออะไร ? คือสุนทรียะที่เป็นมิตรกับความรัก ความรักคืออะไร ? ความรักคือ Oneness of Love ! ด้วยความปรารถนาดีจากผม เวทิน ศันสนียเวทย์ เขียน ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐ ๒ Aesthetics of Life สุนทรียะ แห่ง ชีวะ คือ ความงามแห่งชีวิต เวทิน ศันสนียเวทย์ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐

Aesthetics of Life ให้ความรัก งดงามนัก ถักทอ ลออขวัญ ร่วมพิทักษ์ ภักดี ร่วมชีวัน ร่วมสัมพันธ์ รักนี้ ร่วมชีวา เธอห่วงหวง ดวงแก้ว อันแพรวเพริด เทิดซิเทิด รักไว้ ให้สูงค่า เก็บซิเก็บ รักชื่น รื่นอุรา ร่วมหรรษา พาชื่น รื่นชีวี เธอพอใจ ในรัก สลักจิต หวังชีวิต รื่นรมย์ สมศักดิ์ศรี รักเพียงหนึ่ง ซึ้งใจ ผูกไมตรี ใจดวงนี้ ของเธอ เลิศเลอจริง

ไม่ว่าวัน ไหนไหน เมื่อใจรัก เธอก็ถัก สายใย รักใหญ่ยิ่ง เป็นสายใย ให้รัก ได้พักพิง เธอเป็นหญิง แสนงาม เพราะความรัก ค่อยค่อยเก็บ บุปผา เอามาให้ โปรดรับไว้ เถิดหนา อย่าอึกอัก มวลมาลี ที่ฝาก มีมากนัก รับไว้สัก ช่อหนึ่ง ก็ซึ้งพอ ร้อยมะลิ มาลัย มอบให้ขวัญ มาลัยนั้น ลอยรวม คอยสวมศอ แม้เพียงสวม ข้อมือ ก็อือออ เพียงแต่ขอ เธอรับ ไว้กับมือ รับกุหลาบ ก็รับ ไว้กับหัตถ์ จะกี่มัด กี่ช่อ ขอให้ถือ รับไป บูชาพระ จะเลื่องลือ อย่าเสียชื่อ อุบาสิกา งาม

รับดอกรัก สักดอก ก็บอกนะ วันนี้จะ ไปเด็ด ไม่เข็ดขาม ดอกดาวเรือง เหลืองดี มีทุกยาม พร้อมจะตาม เด็ดไว้ เก็บให้เธอ ทานตะวัน นั้นมี อยู่ที่ไร่ จะรีบไป เสาะหา มาเสนอ ดอกรักซ้อน ซ่อนรัก ยากจักเจอ พร้อมปรนเปรอ รักซ้อน ให้ก่อนใคร ดอกจำปี คลี่กลีบ นิ้วจีบจับ ยื่นให้กับ จอมขวัญ ณ วันใหม่ พร้อมหยิบ ดอกจำปา มาเร็วไว รีบมอบให้ พร้อมกัน ณ วันนี้ ดอกลั่นทม รมย์รื่น กลิ่นชื่นฉ่ำ ก็รีบนำ มาให้ ทำไมหนี ? เธอรังเกียจ บุปผา ลีลาวดี เหมือนเธอมี ทุกข์ตรม ระทมทรวง

เอื้อมมือเด็ด เฟื่องฟ้า เอามาให้ มอบด้วยใจ ภักดี ที่ห่วงหวง สีขาว แดง แฝงมนต์ ไร้กลลวง เฟื่องฟ้าหน่วง เหนี่ยวใจ เหมือนใส่มนต์ ดอกราตรี ที่บ้าน เบ่งบานแล้ว ทั้งดอกแก้ว ก็บาน ตระการต้น ดอกพิกุล กรุ่นกลิ่น ชวนยินยล วันนี้วน เด็ดไว้ มอบให้เธอ ดอกบานเย็น เห็นได้ อยู่ในสวน ดอกลำดวน ชวนดอม หอมเสมอ บุปผางาม ยามนี้ ที่ได้เจอ ทุกดอกเปรอ ปรนใจ ให้ชื่นบาน ดอกชวนชื่น รื่นรมย์ ชวนชมชื่น เด็ดดอก รื่นรมย์ใจ เมื่อได้ผ่าน เธอไม่รับ ไม่มอง ไม่ต้องการ แต่สะท้าน สะทก เหมือนตกใจ

ดอกชงโค ดอกคูณ อยู่นู่นนะ หากเธอจะ ชื่นชอบ พร้อมมอบให้ จะไปเด็ด เอามา จากป่าไกล แล้วมอบไว้ ด้วยรัก ด้วยภักดี ดอกโสน ริมหนอง ริมคลองคุ้ง จะหมายมุ่ง เด็ดให้ ในทุกที่ ดอกอังกาบ ทาบกลีบ ปีบ ก็มี บานบุรี อัญชัน นั้นชวนดอม เธอเคยบอก เด็ดให้ จริงไหมหนอ ? บุปผารอ เธอนาน ทุกย่านหย่อม ทั้งกลิ่นกลีบ รีบเร้น ไม่เป็นจอม แต่ก็พร้อม หาใหม่ มาให้นะ ดอกกล้วยไม้ ท้ายสวน นั้นควรค่า แม้ดอกหญ้า ที่อยู่ คู่ขอบสระ ล้วนคู่ควร แก่ใจ เด็ดไหว้พระ ก็พร้อมจะ เด็ดตัด ด้วยศรัทธา

ดาวกระจาย ในสวน ก็ชวนชื่น ดอกส้ม รื่นรมย์กลิ่น ถวิลหา หอมดอกส้ม วันก่อน กลิ่นย้อนมา เธอบอกว่า ชื่นใจ ใคร่จะดม กระดังงา ปกคลุม เป็นซุ้มเขียว เพียงดอกเดียว รวยริน กลิ่นก็ฉม กระดังงารนไฟ ใครหนอชม ? หอมรื่นรมย์ สมใจ ใครหนอปอง ดอกมะเขือ ดอกพริก ระริกรื่น เหมือนหยิบยื่น รักให้ แก่ใจสอง เธอเพ่งพิศ คิดไว้ หมายใจจอง จึงจับต้อง ด้วยมือ เด็ดถือเอา ดอกผักตบชะวา ดูน่ารัก สีสวยนัก ปักใจ ดอกไหนเล่า ? พร้อมจะเด็ด มาส่ง ให้นงเยาว์ ดอกไหนเก่า ทิ้งไป ในทันที

เก็บบุปผา มาลี ที่ในสวน เก็บบางส่วน จากป่า มาที่นี่ มอบให้เธอ ชื่นใจ ในวันนี้ วันซึ่งมี รักรื่น รักชื่นใจ แต่ดอกไม้แห่งใจ ในสวนศรี เป็นมาลี งามงด แสนสดใส จะเบ่งบาน สานรัก สักเท่าใด วานตอบให้ กระจ่าง อย่าหมางเมิน มวลดอกไม้ ในสวน ทุกส่วนสรรค์ รับประกัน ให้ได้ ใช่สรรเสริญ ได้รับรอง แล้วนะ เชิญจ้ะ เชิญ อย่าเพิ่งเดิน เลยไป จนไกลตา Aesthetics of Life มีในรัก จึงประจักษ์ แก่ใจ ในคุณค่า Aesthetics of Life ให้ชีวา โปรดรู้ว่า รักแท้ มีแน่นอน

ตามขนบธรรมเนียม อันเยี่ยมยอด อย่าเพิ่งทอด ใจให้ แก่ใครก่อน ต้องรักนวล รักงาม อย่าตามจร หยุดอาวรณ์ ไว้ก่อน อย่าร้อนใจ Aesthetics of Life มีในจิต สุขสถิต ฤดี ย่อมมีได้ สุนทรียะ จะงาม ทุกยามไป ชีวิตให้ ชีวา น่ารื่นรมย์ ชีวิตนี้ มีรัก ประจักษ์แล้ว เหมือนมีแก้ว แววใจ ให้สุขสม สุนทรี มีค่า น่าชื่นชม จึงนิยม นิยาม แต่ความดี หากคำหวาน ซ่านซึ้ง ก็พึงรับ หากสร้อยศัพท์ ด้อยค่า ไร้ราศี ขออย่ารับ ศัพท์แสง แห่งวจี มาอยู่ที่ กลางใจ ให้เนิ่นนาน

Aesthetics of Life ที่ได้ชื่น ใจเริงรื่น สุนทรี ที่พบผ่าน รักซิรัก ปักใจ ไปทุกกาล รักจะบาน เบ่งใน ดวงใจเธอ ขอมอบคำ ฉ่ำหวาน มาสานรัก เพื่อทอถัก สายใย ให้เสมอ ฝากคำร้อย สร้อยร่ำ มาบำเรอ รับนะเออ สร้อยร่ำ ที่รำพัน มวลบุปผา มาลี ที่มอบให้ เป็นบุปผา แห่งใจ ได้คัดสรรค์ เป็นความงาม ความดี มีให้กัน มอบในวัน แห่งรัก ประจักษ์ใจ Aesthetics of Life ยิ่งใหญ่นัก เพราะมีรัก กำหนด ความสดใส รักเป็นรัก สุนทรี ทวีชัย Aesthetics of Life ยิ่งใหญ่แล้ว

เสริม Oneness of Love ให้เติบใหญ่ Aesthetics of Life ใสเหมือนแก้ว โลกแห่งความรักเลิศ จึงเพริดแพร้ว รักแน่แน่ว เพียงหนึ่ง จึงยิ่งยง ! รักแน่แน่ว เพียงหนึ่ง จึงยิ่งยง ! รักแน่แน่ว เพียงหนึ่ง จึงยิ่งยง ! จึงยิ่งยง ! จึงยิ่งยง ! เวทิน ศันสนียเวทย์ เขียน ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐