Wat doet de Stichting Mevrouw Pon
en wie is Mevrouw Pon?

In januari 2008 werd de Stichting Mevrouw Pon opgericht. De voornaamste activiteit van deze stichting is het ondersteunen van minderbedeelden (in het bijzonder bejaarden en kinderen) in het district Chiang Mai en omgeving in het noorden van Thailand.

De stichting tracht haar doel te realiseren door onder andere het bouwen van scholen, weeshuizen en verzorgingstehuizen en het bekostigen van voedsel, verzorging en opleidingen voor met name ouderen en kinderen.

De Stichting Mevrouw Pon werd opgericht door Pon Chairat, die zelf oorspronkelijk uit Noord-Thailand komt en zich al meer dan 12 jaar bezig houdt met het helpen van behoeftige bejaarden en wezen in de bovengenoemde regio. Tot 2007 financierde zij deze activiteiten praktisch geheel uit eigen middelen, met name uit de inkomsten van haar bedrijf (Thais restaurant Chiang Mai) in Hilversum.

Mevrouw Pon (links) op locatie

Haar activiteiten bleven ook in Nederland niet onopgemerkt en vanaf 2007 werd zij bij haar projecten financieel ondersteund dooreen aantal donateurs. In verband daarmee kreeg zij het advies haar activiteiten in een stichting onder te brengen hetgeen, zoals gezegd, in januari 2008 zijn beslag kreeg.

Notaris Sandra Viveen heeft geheel belangeloos geholpen met het oprichten van de stichting en accountantskantoor .J. de Blok te Hilversum verzorgt gratis de administratieve zaken die bij een stichting komen kijken.

In de jaren voordat de Stichting Mevrouw Pon van start ging, heeft Pon reeds een aantal projecten in gang gezet en ook gerealiseerd, zoals het volgende:

School voor kinderen van bergvolk

De Thaise taal is een groot probleem in het bergachtige grensgebied in Noord-Thailand. Deze gebieden worden bevolkt door de zogeheten bergvolkeren of -stammen, die ieder een eigen (gesproken) taal hebben maar die de Thaise taal niet machtig zijn, Tot deze stammen behoren o.a. de Akha, de Meow en de Lisu.

Om de kinderen van deze stammen een betere toekomst te kunnen bieden, begon Pon in 2003 met de bouw van een school nabij een Akha-dorp. Naam van de school Huy Nam Soh. Omdat zij de bouw geheel zelf moest financieren, lukte het haar niet om het karwei in één keer te klaren. Maar in 2006 was het dan eindelijk zover en vond de feestelijke opening plaats. Pon zorgde ook voor boeken, schrijfgerei en schoolkleding en nu, anno 2008, is de school (die plaats biedt aan 45 leerlingen) geheel self-supporting en kan verder bestaan dank zij de giften in geld en natura van (Thaise) bezoekers en toeristen die het Akha-dorp bezoeken en de school komen bekijken.

Tweede schoolproject

In mei 2008 begon Pon, onder de paraplu van de Stichting Mevrouwpo.n met de bouw van een tweede school, genaamd Kheng Toem, en gesitueerd in Thaton, provincie Mae Ai, district Chiang Mai.. De stichting werd daartoe financieel in staat gesteld dank zij substantiele bijdragen van vooral mevrouw Joke Plat uit Hilversum.

De school werd augustus 2008 geopend en de kinderen (van de Lahu-stam, leeftijd tussen 3 en 7 jaar, spreken geen Thais) leren daar de Thaise taal en rekenen. Zodra zij de leeftijd van 8 jaar hebben bereikt, gaan ze naar de reguliere basisschool.

Ondersteuning behoeftige bejaarden en hulp aan weeskinderen

In Noord-Thailand wonen ook veel uit de buurlanden afkomstige vluchtelingen die vele decennia geleden naar Thailand zijn gekomen. Zij hebben nooit een Thais identiteitsbewijs kunnen verkrijgen en konden daardoor, als illegalen, nooit gebruik maken van voorzieningen als onderwijs en gezondheidszorg. Deze mensen zijn inmiddels bejaard, straatarm, hulpbehoevend en hebben vaak gezondheidsproblemen.

Hun kinderen zijn vaak bezweken aan de aids-epidemie die in het verleden in Noord-Thailand huis hield en deze oudjes hebben daarom niemand op wie ze kunnen terugvallen en worden volkomen aan hun lot overgelaten.

Vaak hebben ze dan ook nog de zorg voor hun als wees achtergebleven kleinkinderen. Pon heeft zich het lot van deze bejaarden en wezen aangetrokken. en ondersteunt hen met diverse projecten. In 2008 werd deze projecten (zie verder) onder de paraplu van de Stichting Mevrouw Pon gebracht.

Bejaardentehuis

In 2007 begon Pon daarom aan de bouw van een bejaardentehuis voor circa 18 a 20 personen om althans een klein deel van deze ouden van dagen de verzorging te kunnen bieden zonder welke ze niet zouden kunnen overleven. Een druppel op een gloeiende plaat wellicht, maar het is in elk geval een begin.

Eind december 2007 was dit tehuis gereed. Het bejaardentehuis telt 10 kamers. 1 kamer is werkkamer, in de overige 9 kamers worden 18 tot 20 hulpbehoevende bewoners gehuisvest.

De kosten (inclusief een ingerichte keuken en de aanleg van waterleiding, elektriciteit en riolering) bedroegen in totaal circa 2.700.000 Thai Baht (THB). (circa 59.000 euro bij de toentertijd geldende wisselkoers van 1 euro = THB 45,47)

Uit Nederland werd aan donaties ontvangen een bedrag van circa 42.000 euro. Donateurs waren onder meer Chris en Joke, de familie Tournier, de firma Weber Stephen Holland BV, Flatfield Multiprint, de familie J.P.Ridder en de Stichting Thai Amsterdam. Ook gasten en medewerkers van het Thaise restaurant van Pon doneerden geld. Het resterende bedrag werd gefinancierd uit inkomsten van Pon haar restaurant alsmede donaties uit Thailand en een lening bij een Thaise bank.

Het adres van het bejaardentehuis is:

Baan Sompon
Baan Huay Nam Jen
330 Tambon Thaton
50280 Mae-Ai
Provincie Chiang Mai

Ondersteuning bejaarden die nog zelfstandig kunnen functioneren

De Stichting Mevrouw Pon ondersteunt ook behoeftige bejaarden die thuis of bij buren inwonen en die nog redelijk zelfstandig kunnen functioneren en in staat zijn hun eigen potje te koken. Deze oudjes worden ondersteund met 20 a 22 kilo rijst per persoon (rijst is het volksvoedsel in Azië en dus ook in Thailand).

Het gaat hier om ongeveer 50 mensen. Er bestaat tevens een &ldquowachtlijst&rdquo van ruim 50 bejaarden die de Stichting in de toekomst hoopt te kunnen helpen .

Zelfstandige bejaarden die helemaal geen eigen inkomentje kunnen verweven met (licht) werk krijgen van de stichting een bescheiden financiële bijdrage om aanvullend voedsel (vlees, vis, groente en fruit) te kunnen kopen.

De kosten voor de verstrekking van rijst bedragen circa 12 euro per maand per persoon. Is er sprake van verstrekking van rijst en aanvullende financiële hulp (extra voedsel zoals hierboven genoemd) dan is daarmee in totaal een bedrag van circa 20 a 25 euro per persoon per maand gemoeid.

Voor zelfstandig wonende bejaarden die ziek worden, is een verpleegkundige beschikbaar, die in voorkomende gevallen beoordeelt of de patiënt in het ziekenhuis moet worden opgenomen.

Hulp aan weeskinderen

Zoals reeds vermeld, zijn er in Noord-Thailand behoeftige bejaarden die als vluchteling al vele decennia illegaal in Thailand verblijven, die hun aan aids bezweken kinderen hebben verloren en sindsdien zo goed en zo kwaad als dat gaat, voor hun wees geworden kleinkinderen zorgen, met alle problemen van dien. Want deze oma's en opa's van 70 jaar en ouder kunnen natuurlijk moeilijk optimaal voor deze kinderen zorgen. Er is uiteraard geen geld om deze analfabete kinderen (waarvan sommigen ook geen ID hebben en dus ook in feite illegaal in Thailand verblijven) naar school te laten gaan. Sommige van deze kinderen zijn bovendien gehandicapt of hiv-positief.

Pon heeft zich al enkele jaren terug het lot van deze kinderen aangetrokken en gezorgd voor het contact tussen deze kinderen en scholen om ze toch op de lagere school toe laten.

Zijn de kinderen (i.c. de jongens) vervolgens de lagere school ontgroeid en willen ze graag verder leren, dan kan dat niet omdat het geld ontbreekt. Pon bemiddelt dan tussen deze jongens en de boeddhistische tempels om te regelen dat ze daar (voor een korte of langere periode) monnik worden en verder les krijgen.

Bij de meisjes ligt dat helaas anders: zij kunnen niet tot een tempel toetreden om verder te leren, want vrouwen worden daar niet toegelaten. Pon heeft zich het lot aangetrokken van zes weesmeisjes en (sinds kort) één jongen, in de leeftijd van 3 tot 14 jaar. Nadat Pon deze meisjes al geruime tijd heeft onderhouden, wordt deze taak nu overgenomen door de stichting. Kosten per meisje per maand (afhankelijk van hun leeftijd) 50 tot 125 euro per maand. Veel dank voor uw medewerking, steun en donaties!

Pon Chairat
Stichting Mevrouw Pon
Hoornstraat 2
1324 SJ Almere

Rekening Postbank 4034146
t.n.v. Stichting Mevrouw Pon, Almere

1