Voor hen die al weken of maanden op een mailtje van mij wachten, sorry dat ik niet eerder heb geschreven. De betrouwbaarheid van internet is soms heel erg slecht. Soms zit je te tikken en dan blijkt dat de server bij de ISP plat is gegaan. Lijnen zijn langzaam, prijzen zijn vaak hoog en soms werken de pc's gewoon niet. Maar aan al deze elende is nu een einde gekomen. Vanaf vandaag ben ik weer op het net met een nieuw e-mail account bij mijn nieuwe werkgever. Als je snel iets wil weten, hou wel rekening met het tijdverschil!!! Ik zal mijn best doen om alle mail zo snel mogelijk te beantwoorden. Voor iedereen die al naar mijn nieuw adres heeft geschreven en nog geen antwoord heeft ontvangen, er waren wat probleempjes met de server vandaar dat het even heeft geduurd. Zoals ik al zei, alle problemen zijn nu over want ik ben (onder andere) de nieuwe netwerkbeheerder geworden.

Na 1 week Hong Kong en 6 weken Filippijnen was het volgens mij beter om eerst maar eens naar Thailand te gaan. Behalve dat het geld wel erg hard ging in de Filippijnen waren de economiche vooruitzichten nu niet echt van dien aard dat een baan snel in het vooruitzicht lag. Juist omdat Bangkok de hoofdstad is en zoals vele hoofdsteden dus ook veel duurder dan de rest van het land, besloot ik maar een paar maanden eerder naar Thailand te gaan. Het zou wel eens een lange moeilijke tijd kunnen worden in Bangkok en dan moet ik wel op mijn bankrekening kunnen teren......

Nadat ik een stuk of 75 brieven, faxen en e-mails had verstuurd was het wachten dus op de postknul. Na een paar dagen ontving ik wel een paar brieven maar die waren allemaal in de trend van 'Bedankt voor uw sollicitatie, we waren onder de indruk van uw CV maar op dit moment hebben wij geen vacature voor u....'. Een mooie standaardbrief wat op zich al heel bijzonder is want in 9 van de 10 gevallen hoor je niets! Op een dag ging ik weer eens naar Pantip Plaza om mijn mail te lezen. Pantip Plaza is een warenhuis waar je alles kan kopen met betrekking tot computer hardware en software. Ik denk dat 99% van de software illegale kopieën zijn en alles is voor een habbekrats (een paar 'bahtjes') te koop. Op mijn weg naar Pantip Plaza kwam ik een boeddhistische monnik tegen. Volgens sommige Thais kun je geluk 'kopen' en wat zij kunnen, kan ik dacht ik ook. Ik gaf de monnik 100 Baht (5 gulden door de crisis hier......) en ging naar Pantip om mijn mail te lezen. Na dagen tevergeefs naar mijn inbox gestaard te hebben die iedere keer leeg bleek te zijn, stond er nu een mail in met een uitnodiging voor een persoonlijk gesprek. Toen ik dat tegen een aantal dames 's avonds aan tafel vertelde in Miami Villa (daar woon ik tegenwoordig), waren zij onder de indruk. Zij vertelden dat ik de tempel van Miami (nagenoeg ieder huis of gebouw in Thailand heeft een tempeltje) moest schoon maken en dat ik bloemen en andere offergave moest kopen voor Buddha. Volgens hen heb ik alles aan Buddha te danken en als ik dat niet doe brengt dat ongeluk. Over een paar dagen ga ik dus het tempeltje schoonmaken en zullen een paar dames, namens mij, Buddha gaan bedanken......

Men gelooft hier dat veel dingen ongeluk brengen en ik pas mij dus maar gewoon aan. Laatst schonk ik mijn bier in en dat deed ik dus op een 'verkeerde' manier (met mijn linkerhand schonk ik in maar mijn hand bleef onder de fles, snap je..). Direct werd ik erop attent gemaakt dat ik dat niet meer mocht doen want dat brengt ongeluk..... Voor iedereen die al eens in Thailand is geweest weet je dat je je hier moet gedragen, er zijn hier andere regels en gewoontes dan in Nederland. Nooit je voeten gebruiken om te wijzen of om iets opzij te schuiven, nooit met je voeten op geld gaan staan als dat per ongeluk op de grond valt. Nooit met je voeten op een stoel zitten, gaan staan als het volkslied speelt (voor de aanvang van elke film begint in de bioscoop, speelt het volkslied) en zo zijn er nog tientallen andere regels die ik moet gaan leren. Verder is het hier een 'rangen en standen' maatschappij wat betekent dat je mensen die hoger in rang/stand zijn moet respecteren en ook zo zal moeten aanspreken. Kortom, ik leer iedere dag weer wat nieuws.

Uiteindelijk bleek dus dat het zoeken naar werk niet moeilijk was.Twee weken na mijn eerste mail was ik al aan de slag. Ook nu nog ontvang ik mail met uitnodigingen voor een gesprek. Het blijkt dat er een groot tekort is aan mensen met mijn ervaring. Het vinden van werk ook in een tijd waarin duizenden en duizenden Thais ontslagen worden is voor iemand met een computer achtergrond niet moeilijk. Komt het door Budha of is het gewoon geluk, wie het weet mag het mailen. Ik ga nu iedere dag met de micro-bus naar mijn werk wat nog wel eens lang kan duren want het verkeer is en blijft een chaos hier in Bangkok. Misschien dat ik in de toekomst wel een brommer of motor ga kopen maar met de gedachte dat hier 50 mensen per dag overlijden door een brommer/motor-ongeluk, wacht ik nog wel een paar maanden. Uiteidelijk wil je gewoon je eigen transport want hoe goed het openbaar vervoer ook is, soms is het gewoon lastig!!

Op dit moment werk ik als Technisch Directeur in het zakencentrum, midden in Bangkok bij Micro MRP Asia Co. Bij dit bedrijf ben ik verantwoordelijk voor 2 Novell 3.12 servers, 6 NTservers en een groot aantal werkstations. Verder zet ik computers in elkaar van losse onderdelen, installeer ik software en hardware en probeer ik met veel improvisatie alles aan het draaien te houden. We werken hier met Dos 6.22, Windows 3.11, Windows 95, Windows '98, NT Server 4.0 en NT Workstation 4.0. Om alles 'eenvoudig' te houden hebben alle pc's een andere configuratie, verschillende hard-disk's, verschillende netwerkkkaarten (16 of 32 bits) wel/geen cd-speler, 3,5 inch drive etc.etc. Als 'toetje' kan de software ook nog eens 'thai enabled' zijn, genoeg werk dus voor mij.

CIMCO verkoopt en ondersteunt de pakketten MAX en EFACS in Azië. Dit zijn zogenaamde ERP pakketten. Ook verkopen wij hardware die wij (ik dus) zelf in elkaar zetten van losse onderdelen die we bij Pantip Plaza kopen. In de toekomst zal ik ook naar klanten moeten om daar ons product te installeren, upgraden en hardware te repareren. Er is misschien zelfs sprake van dat ik naar China, de Filippijnen, Vietnam, Maleisië en Indonesië moet maar zover is het nu nog lang niet. Ook wij hebben last van de economische situatie zodat veel bedrijven nu wachten met de aanschaf van software en hardware. Als de economie weer aantrekt en de bedrijven weer gaan investeren spreek ik Thais, kan ik hardware repareren, computers in elkaar zetten, ons pakket ondersteunen etc etc. kortom dan zal mijn marktwaarde aanzienlijk hoger gaan liggen dan nu het geval is. Daarom moet ik nu alles leren omdat het hier gewoon anders werkt dan in Nederland. De kennis bij sommige technische mensen gaat niet verder dan de aan/uit schakelaar van de PC en die komen dan bij jou over de vloer om NT te installeren.....

Ben sinds een paar dagen weer terug uit Malaysia en ben nu in het bezit van een zogenaamd Non-Immigrant B-visa. Dit kan je alleen maar krijgen op een ambassade buiten Thailand zodat ik even naar Penang (Maleisië) op en neer moest voor een stempel en een visum. Nu ik dit papiertje heb kan ik een work permit aanvragen zodat ik legaal in Thailand werk. Ik ga dan zelfs belasting betalen hier, wel 3% van mijn inkomen!! Tot die tijd werk ik nu hier als consultant omdat ik eigenlijk nog niet mag werken. Ik heb mijn eerste salaris nu ontvangen en ga dit vanavond vieren......

Marcel S

Klik hier voor een update van dit verhaal