Met de PostBank
kun je lachen

De Postbank verstuurt, ter vervanging van de oude blauwe pinpas, de nieuwe chipknip-giromaatpassen naar het laatst bekende adres van haar klanten en zendt er een paar dagen daarna een brief achteraan met de vraag of de pas goed is aangekomen. Is dat niet het geval, dan wordt men verzocht een bepaald nummer te bellen.

Mijn oude moedertje ontving wel de brief, maar niet de giromaatpas. Zij woont alweer enige tijd in een bejaarden- annex verpleeghuis. Toen ze daar aankwam, was er nog geen eigen kamer voor haar beschikbaar. Ze verbleef tijdelijk in een dépendance en deelde een kamer met een andere bejaarde mevrouw. De kamernummers van dat bejaardenhuis, in combinatie met de naam van het plein waar dat tehuis is gesitueerd, zijn officiële woonadressen. Mijn moeder had als officieel woonadres Kolkplein 8A. Dat adres vermeldden we dan ook op de adreswijzigingskaartjes die we indertijd aan alle daarvoor in aanmerking komende instanties hebben verstuurd. Na enige tijd kreeg mijn moeder een eigen kamer, waardoor haar woonadres Kolkplein 35 werd. Het versturen van nieuwe adreswijzigingen gebeurde dit keer mondjesmaat, voornamelijk omdat post met het oude adres toch wel op haar nieuwe adres binnen het bejaardenhuis werd bezorgd.

Onlangs ontving mijn moeder de brief (verzonden naar haar oude adres) van de Postbank die informeerde of de enkele weken daarvoor verstuurde giromaatpas goed was aangekomen. Mijn moeder had in haar tas gezocht maar de pas niet kunnen vinden. Wij namen dus aan dat de giromaatpas niet was gearriveerd en belden het Postbank nummer. Uit de keuzemogelijkheden (`Druk 1 voor dit, druk 2 voor dat' enzovoorts) selecteerden wij mogelijkheid 2, de afdeling Vermissingen, waar wij meldden dat de giromaatpas van moeders niet correct was aangekomen, waarschijnlijk omdat die naar haar oude adres (Kolkplein 8A) was verstuurd. Ook vergaten we niet te vermelden dat moeder inmiddels een nieuw adres had. "Dan blokkeren wij die pas onmiddellijk", beloofde de vriendelijke dame die ons te woord stond. En ze voegde eraan toe: "En we sturen direct een nieuwe naar adres Kolkplein 8A". Wij verzochten de Postbank dame dringend om dat nou niet te doen (want wie weet zou dan ook de nieuwe pas niet arriveren) en vroegen haar de nieuwe pas naar het nieuwe adres te verzenden. Maar dat bleek niet mogelijk, want telefonische adreswijzingen konden, wegens fraudegevoeligheid, niet in behandeling worden genomen. Hoewel het een kwestie van slechts twee cijfertjes was, waren we dus genoodzaakt een adreswijzigingskaart op het postkantoor te halen en die, ingevuld, naar de Postbank te sturen.

Na het telefoongesprek met Vermissingen vroeg mijn moeder of wij zelf niet even in haar bescheiden wilden kijken om te zien of ze écht geen nieuwe giromaatpas had ontvangen. En wát kwam er tevoorschijn toen wij diep in haar buidel tastten? Inderdaad, de blauwe giromaatpas van de Postbank, geldig tot maar liefst december 2003. Ach ja, dat was waar ook... een paar weken geleden hadden wij haar nog op het hart gedrukt om onmiddellijk haar handtekening op de pas te plaatsen en hem vervolgens goed op te bergen. Onmiddellijk belden wij weer de afdeling Vermissingen van de Postbank om hen in onze vreugde van het terugvinden te laten delen. Dit keer kregen we een andere medewerkster aan de lijn. Ze vond het heel fijn voor ons, raadpleegde het systeem en liet weten dat men net op het punt stond de pas te laten blokkeren. "Wilt u dat alstublieft niet doen?" smeekten wij en dat beloofde ze.

Wat is nu de moraal van deze ware geschiedenis? Wel, De Postbank accepteert geen telefonische adreswijzigingen vanwege mogelijk fraudegevaar, maar iedereen kan, zonder zich te hoeven identificeren of legitimeren, de Postbank bellen met het smoesje dat een als vermist geregistreerde pas weer is teruggevonden en vragen of men die pas daarom niet wil blokkeren. En dat verzoek wordt vervolgens zonder mankeren door de Postbank gehonoreerd.

Foto van moeders. Dit beeld is afkomstig van een video-opname die met een Sharp ViewCam type VL-H770 werd gemaakt. Tijdens het afspelen van het videofilmpje werd dit portret `gevangen' met een Snappy Video Snapshot, een handig apparaatje waarmee afbeeldingen op videobanden, TV, laserdisc of camcorder kunnen worden vastgelegd met een maximale resolutie van 1500 x 1125 in 16,8 miljoen kleuren. De Snappy is zeer voordelig te koop bij Dixon..