Vraagtekens bij Honig Kippensoep
door een van onze scharrelende medewerkers

Heel vroeger maakten wij onze kippensoep zelf. Daaraan ging een heel ritueel vooraf, bestaande uit het localiseren van de kip, het vangen van de kip, het zachtjes toespreken van de kip, het om zeep brengen van de kip en tenslotte het slopen van de kip, waarbij de veertjes in het rond vlogen. Kortom, een heel karwei.

Soms ging het al mis bij het vangen van de kip. Het gebeurde wel eens dat tijdens het in de jute zak stoppen van het tegenspartelend beest, haar collega's vanuit hun veilige omheining haar bemoedigend toetokten: "Hou je taai meid!" . En inderdaad bleek dan later het dier aan die oproep gehoor te hebben gegeven, want na bereiding wilde het mes er gewoon niet doorheen.

Kippensoep bestaat al heel lang. Men maakte die heel vroeger uitsluitend van vrouwelijke kippen want met de mannetjes (de hanen dus, die intelligenter zijn dan de vrouwtjes) kon op kermissen geld worden verdiend. Men leerde ze kunstjes waar menigeen, tegen betaling van een geringe bijdrage, naar kwam kijken. Zo waren er hanen die het geluid van een ezel konden imiteren (het zogeheten hanebalken), hanen die met andere hanen de paringsdaad bedreven (de hanepoten), hanen die varkens konden nadoen (de knorhanen), hanen die in staat waren een Sinterklaasliedje te zingen (de kapoenen), hanen in speciaal aangepaste autootjes die aan de kant werden gedrukt door andere hanen in autootjes (gesneden hanen) en bekakte hanen met een aardappeltje in de keel (krielhanen).

Rond 1890 woonde er op de Passeerdersgracht in Amsterdam zelfs een haan die echt verstaanbaar Nederlands kon spreken. Het dier kreeg de bijnaam Willem van Oranje omdat hij de godganse dag en nacht "Willem!" riep. Nooit eens iets anders of iets origineels, maar altijd alleen maar Willem!, Willem! en nog eens Willem! . De omwonenden op de Passeerdersgracht werden er op de duur tureleuurs van. En op een warme zomernacht, toen men weer eens horendol van het domme geschreeuw van die haan werd, zei een buurman, die eindelijk wel eens wat nachtrust wilde, er wat van tegen de eigenaar van het beest, die op twee hoog woonde. "Jouw haan moet altijd koning kraaien!" riep hij buiten zinnen. En hij snelde op blote voeten en in nachtgewaad gehuld naar buiten, pakte Willem van Oranje bij de kladden, draaide hem de nek om en wierp de eindelijk voor eeuwig het zwijgen opgelegde sprekende haan door het geopende raam bij de verbijsterde eigenaar naar binnen.

De tijden dat wij zelf onze kippensoep maakten, zijn allang voorbij. Tegenwoordig trekken we geen bouillon meer, maar gewoon een zes-borden-pak Honig Kippensoep uit het schap bij de supermarkt. Kippensoep uit een pakje is heel treurig, dat kunnen wij u verzekeren. Ten eerste ontbreken de achtervolgingsscènes van fladderende basisingrediënten door woonkamer, keuken en slaapvertrek en ook het grappige zigzaggen en tegen de meubeltjes botsen van de uiteindelijk onthoofde kip ontbreekt. Maar wat we het meest missen als we een zes-borden-pak Honig kippensoep openen, zijn de duizenden veertjes die tijdens het huisvlijtig plukken van zelfgevangen kip als sneeuwvlokken neerdwarrelen en waar onze kinderen altijd vergeefs ballen van probeerden te kneden. Nee, industrieel vervaardigde kippensoep is amusementsloos poeder dat men onder voortdurend roeren met een garde aan anderhalve liter water toevoegt en aan de kook brengt. Eigen inbeng en creativiteit maken hier geen kans.

Aanprijzing van Honig op haar zes-borden-pak Kippensoep.
Mooi hoor, but where's the beef... eh... the kip?

En tien minuten later heeft men dan een van geur- en smaakstoffen zwanger gaand product verkregen dat alleen met heel veel fantasie heel vaag aan ambachtelijk toebereide kippensoep doet denken. De eerste keer dat wij een dampende soeperrien met dit instantprodukt op tafel zetten, is alweer een hele tijd geleden. En natuurlijk waren wij benieuwd hoe onze huisgenoten de Honig kippensoep zouden beoordelen. We hadden hen niet verklapt welke smaak ze op hun diepe bordjes zouden krijgen, maar aan hun gezichten kon men aflezen dat ook zij er weinig fiducie in hadden.

Het antwoord op de hamvraag of volgens onze disgenoten kippensoep uit een pakje ook echt naar kip smaakt, kwam al spoedig want reeds na de eerste hap maakte onze zoon Yvan (11) aan de onzekerheid een eind door verrast uit te roepen: "Hee, dat is kippesoep!" Wijzelf echter konden geen kippensmaak aan dit veredelde afwaswater ontdekken, proefden slechts zout, kruiden en smaakversterker en vroegen daarom aan onze jongste kipexpert hoe hij erbij kwam dit brouwsel als kippensoep aan te merken. "Omdat er kip in zit!", riep het ventje opgetogen en hield triomfantelijk een volle lepel warm Honig-water omhoog. Daarop dregden wij in de gele modder op de bodem van ons bord maar haalden slechts geverfde vermicelli omhoog. We spiedden nog wat nauwkeuriger naar eventuele korreltjes of vlokjes kip en verdraaid, er zat wel degelijk kip tussen de vermicelli van het zes-borden-pak! Helaas ging het hier echter niet om kip van dierlijke oorsprong...

Wat hadden de inventieve soepfiguren bij de dag-en-nacht doorproducerende Honig-fabrieken in Koog aan de zaan namelijk gedaan? Ze hadden soepdoosjes met het opschrift Kippensoep laten drukken en daarin een onbestemd oplospoeder met kipvormige vermicelli gedaan! Echt, we zuigen dit niet uit onze duim -- er drijven in de Honig kippensoep kleine gele kipjes van geel gekleurd tarwemeel, die de consument er tijdens het slurpen voortdurend op attent maken dat hij, ondanks de onbestemde smaak van het gerecht, wel degelijk met kippensoep van doen heeft.

Deze werkwijze opent natuurlijk perspectieven. En er zal dan ook binnen afzienbare tijd ongetwijfeld uiensoep met traanvormige vermicelli, waterzooi met H2O-vormige vermicelli, borscht met Cyrillische lettertjesvermicelli, koninginnesoep met Trxvormige noedeltjes en Egyptische mummiesoep met hierogliefjes in de supermarkt verschijnen. En daarmee zijn de mogelijkheden nog lang niet uitgeput. Immigranten zouden kunnen worden verplicht instantsoep met Nederlandse-woordjes-vermicelli in diverse moeilijkheidsgraden te nuttigen en elk hapje te bestuderen voor het naar binnen wordt gewerkt (makkelijke en korte woordjes voor verse asielzoekers en langere en moeilijker woorden voor vreemdelingen die na lang wachten en veel beginnerssoep te hebben gegeten, eindelijk een verblijfsvergunning hebben gekregen). Ook andere doelgroepen worden niet vergeten: voor analfabeten komt er lettertjessoep zonder lettertjes, beursspeculanten kunnen genieten van soepjes met gulden- en eurovormige vermiceli en om al die saaie klaverjas- en brdige-avondjes op te vrolijken, zal er soep met vermicelli in de vorm van harten, ruiten, schoppen en klaveren beschikbaar komen. En in de kantine van de Bond Tegen Het Vloeken tenslotte zullen personeel en bezoekers kunnen genieten van pakjessoep waarin het wemelt van de %#$@*!!!!

Onze kinderen willen nu weten hoe die kipvormige vermicelli eigenlijk wordt gemaakt. En of er echt geen kippevlees in de Honig kippensoep gaat. En waarom er dan "Kippensoep" op het pakje staat. En waarom dit? En waarom dat? Het lijkt verdorie wel of ze net een bord vol van een heel nieuw type Honig-soep op hebben. Met vraagtekentjesvermicelli....

Terug