Συνέντευξη με τον Inaki Martin Martinez

αδερφό του Carlos, κρατούμενου από το Aranjuez της Μαδρίτης, για τα γεγονότα στην Θεσ/νίκη στις 21/6/2003



Εφτά άτομα παραμένουν προφυλακισμένα μετά τα γεγονότα της συνόδου της Θεσσαλονίκης, τον Ιούνιο

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ιστορία αρχίζει να ακούγεται παλιά, αν και το επίπεδο της καταστολής που εξαπολύουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενάντια στην κριτική του δρόμου αυξάνεται σε κάθε σύνοδο, σε βαθμό αντιστρόφως ανάλογο με το ενδιαφέρον των media. Στην ελληνική πόλη της Θεσσαλονίκης, την τρίτη βδομάδα του περασμένου Ιούνιου και ενώ οι ηγέτες της Ε.Ε. συζητούσαν για την σκλήρυνση της μεταναστευτικής πολιτικής, οι δρόμοι και οι πλατείες είχαν γεμίσει, όπως κι άλλες φορές, με ένα πλούσιο και ετερογενές πλήθος που τους εναντιωνόταν. Και επίσης όπως και άλλες φορές, η απάντηση του κράτους ήταν η ανάπτυξη ολόκληρης της κατασταλτικής του μηχανής, με σκοπό να εξουδετερώσουν τη διαμαρτυρία, ειδικά στο πιο ανυπότακτο κομμάτι της. Οι απόπειρες για σπάσιμο με όλα τα μέσα- των κόκκινων ζωνών της συνόδου απαντήθηκαν δραστικά από την αστυνομία, που χρησιμοποιήσε αδιακρίτως όλο της το οπλοστάσιο με αποτέλεσμα δεκάδες τραυματίες και πάνω από 30 συλληφθέντες.

Από αυτούς, εφτά προφυλακίστηκαν, αφού κακοποιήθηκαν και βασανίστηκαν, κατηγορούμενοι, μεταξύ άλλων, για κατοχή όπλων και εκρηκτικών. Οι ποινές μπορεί να φτάσουν τα 25 χρόνια για τον καθένα, παρά την απουσία στοιχείων και τις αντιφάσεις στις καταθέσεις των αστυνομικών. Οι κρατούμενοι είναι οι: Simon Chapman (Αγγλία), Fernando Perez (Burgos, Ισπανία), Carlos Martin Martinez (Aranjuez, Ισπανία), Σουλεϊμάν Νταϊκντούκ Κάστρο (Συρία) και οι έλληνες Σπύρος Τσίτσας, Μιχάλης Τ. και Δημήτρης Φ. Όλοι, εκτός από τους δύο τελευταίους που κρατούνται στις φυλακές ανηλίκων στον Αυλώνα, βρίσκονται στις φυλακές Διαβατών, στη Θεσσαλονίκη.

Με τη βεβαιότητα πως αυτές οι, χωρίς αμφιβολία, αυθαίρετες προφυλακίσεις αποτελούν δείκτη πορείας για τις επόμενες κινητοποιήσεις, αντικαπιταλιστικές ομάδες από την Ελλάδα και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ξεκίνησαν αμέσως μετά τις συλλήψεις μια διεθνή καμπάνια για την απελευθέρωση των 7, με συγκεντρώσεις, καταλήψεις προξενείων και άλλες ενέργειες, σε πόλεις όπως η Βαλένθια, η Μάλαγα, η Μαδρίτη, η Κοπεγχάγη, το Βερολίνο, το Λονδίνο και φυσικά σε πολλές ελληνικές πόλεις.

Κατά τις πρώτες μέρες της κράτησής τους, τα ελληνικά ΜΜΕ περιέγραψαν τον Carlos Martin, γνωστό αγωνιστή της CNT από το Aranjuez, ως "σημαντικό βάσκο αναρχικό ηγέτη με διασυνδέσεις με τη διεθνή τρομοκρατία", παρόλο που ούτε η αστυνομία ούτε ο εισαγγελέας διανοήθηκαν να υποστηρίξουν κάτι τόσο παράλογο. Ο αδερφός του ο Ινιάκι τον επισκέφθηκε τον Αύγουστο στις φυλακές των Διαβατών. Αυτές είναι οι εντυπώσεις του:

Ερ.: Σε ποιο σημείο βρίσκεται η δικατική διαδικασία για τον Carlos και τους υπόλοιπους κρατούμενους;

Απ.: Μπορεί να παραμείνουν προφυλακισμένοι μέχρι και 18 μήνες χωρίς δίκη. Περιμένουμε την απάντηση στην αίτηση αποφυλάκισης. Στην προσφυγή εναντίον της προφυλάκισής τους, που απορρίφθηκε, ζητούσαμε την απελευθέρωσή τους με βάση παρατυπίες και αντιφάσεις στις καταθέσεις των αστυνομικών, που είναι και οι μόνοι εναντίον τους μάρτυρες. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του Carlos, κατά τη διάρκεια της απολογίας του στον εισαγγελέα, ήταν παρών και ένας αστυνομικός, με το επιχείρημα ότι ο Carlos είναι επικίνδυνος. Αν γίνη δεκτή η αίτηση αποφυλάκισης, θα χρειαστεί μάλλον να καταβληθεί ένα μεγάλο ποσό για κάθε κρατούμενο, ενώ, σε ό,τι αφορά τον Carlos και τον Fernando, μετά την επιστροφή τους στην Ισπανία θα πρέπει να παρουσιάζονται τακτικά στις αρχές μέχρι την ημέρα της δίκης.

Ερ.: Έχουν όλοι τις ίδιες κατηγορίες;

Απ.: Όχι, στην πραγματικότητα στην καλύτερη θέση βρίσκεται ο Carlos, μιας και δεν κατηγορείται για κατοχή εκρηκτικών. Όσοι από τους συλληφθέντες είχαν τις ίδιες κατηγορίες με τον Carlos δεν προφυλακίστηκαν καν, όμως ο θόρυβος που σήκωσαν τα media με τις βλακείες περί επικίνδυνου αναρχικού τρομοκράτη ηγέτη, τον έστειλε στη φυλακή. Πολύ πιο άσχημα την έχουν το παλικάρι από την Αγγλία και, πάνω απʼ όλους, ο Σύριος. Σε ό,τι αφορά τον πρώτο, η αστυνομία τού έχει φορτώσει μια τσάντα με κοκτέηλ μολότωφ. Η περίπτωσή του είναι χαρακτηριστική, γιατί αυτή η τσάντα είναι μαύρη, ενώ η τσάντα που είχε ο Simon τη στιγμή της σύλληψής του ήταν γαλάζια, όπως φαίνεται ξεκάθαρα σε φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν σε ένα σωρό εφημερίδες, ακόμα και στην El Pais. Από την άλλη ο Σουλεϊμάν, που είναι συνδικαλιστής μετανάστης χωρίς χαρτιά και ζούσε στην Κρήτη, σε περίπτωση απέλασής του στη Συρία απειλείται με εκτέλση, εξαιτίας της αντικαθεστωτικής του δράσης. Υπάρχει η περίπτωση με την αποφυλάκισή του να τον απελάσουν απευθείας στη Συρία ή να τον κλείσουν σε στρατόπεδο "φιλοξενίας" μεταναστών, όπου μπορεί να παραμείνει κρατούμενος μέχρι τρία χρόνια και μετά να απελαθεί.

Ερ.: Πώς είδες τον Carlos, μετά από δυόμιση μήνες προφυλάκισης;

 Απ.: Τώρα που βρίσκεται στο ίδιο κελί με τον Fernando, το ηθικό του είναι πολύ πιο ανεβασμένο. Επιπλέον, στην ίδια πτέρυγα κρατείται και ένας από τους έλληνες, οπότε μπορούν να βλέπονται. Έχουν βέβαια πρόβλημα με τη γλώσσα, μιας και οι δύο ισπανοί μιλούν πολύ λίγα αγγλικά και οι υπόλοιποι κρατούμενοι λιγότερα. Εμφανισιακά είναι αλλαγμένος, πιο αδύνατος, αλλά δυνατός!

Ερ.: Ποιες είναι οι σχέσεις με τους υπόλοιπους φυλακισμένους;

Απ.: Οι σχέσεις που έχουν είναι πολύ καλές. Στις φυλακές στην Ελλάδα τους πολιτικούς κρατούμενους τους σέβονται πολύ. Οι περισσότεροι κρατούμενοι είναι μετανάστες χωρίς χαρτιά, φυλακισμένοι για ναρκωτικά. Για να μπορέσουν να φύγουν από τις χώρες τους και να περάσουν στην Ελλάδα, έπρεπε να κάνουν μεταφορά ηρωίνης. Υπάρχουν πολλοί αλβανοί και τσιγγάνοι, τους οποίους οι δεσμοφύλακες τους αντιμετωπίζουν πολύ άσχημα.

Ερ.: Ποιες είναι οι συνθήκες κράτησης;

Απ.: Οι συνθήκες είναι καλύτερες από ό,τι σε άλλες ελληνικές φυλακές. Βρίσκονται σε κελιά 10 ατόμων και οι πόρτες είναι ανοιχτές για να βγαίνουν στην αυλή και το διάδρομο από τις εφτά το πρωί μέχρι τις εφτά το απόγευμα. Δεν έχουν δικαίωμα φυσικής επαφής με κανέναν, εκτός από τον εκπρόσωπο της ισπανικής πρεσβείας. Οι συναντήσεις με τους υπόλοιπους γίνονται πίσω από τζάμι και μέσω τηλεφώνου. Δεν έχουν καμμία σχέση με τους δεσμοφύλακες, αλλά αυτοί τουλάχιστον δεν τους χτυπούν, σε αντίθεση με ό,τι έγινε στα τμήματα μετά τις συλλήψεις.

Ερ.: Τι τους έκαναν εκεί;

 Απ.: Όλους τους χτύπησαν επανειλημένα. Περισσότερο από όλους τον Άγγλο, που τον βασάνιζαν για τρεις ώρες. Τον Carlos τον χτύπησαν στα πόδια και στα μπράτσα και του ξερίζωσαν τούφες από τα μαλλιά του. Επιπλέον, δεν τους είδε γιατρός παρά μόνον 5 μέρες μετά τη σύλληψή τους, παρόλο που είχαν ζητήσει ιατρική εξέταση.

Ερ.: Τι έκανε η ισπανική πρεσβεία;

 Απ.: Πρακτικά, τίποτα. Πέρασαν τέσσερις μέρες από τη σύλληψή τους για να ενδιαφερθεί κάποιος από την πρεσβεία για τον αδερφό μου. Στις διαμαρτυρίες μας για τα εμπόδια που συναντήσαμε για να δούμε τον Carlos μας απάντησαν πως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, κάτι που είναι ψέμα. Όταν εγώ και ο πατέρας μου πήγαμε να δούμε τον Carlos στη φυλακή, βρήκαμε ένα σωρό από εμπόδια και καθυστερήσεις και τελικά μας άφησαν να τον δούμε για 20 λεπτά.

Ερ.: Καμία σχέση με το πως σας υποδέχτηκαν οι συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στη Θεσσαλονίκη;

 Απ.: Μας φέρθηκαν θαυμάσια, η βοήθεια του κόσμου από τις συλλογικότητες ήταν εντυπωσιακή. Κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων υπήρχε νομική ομάδα 40 ατόμων που έδιναν νομική βοήθεια χωρίς κανένα κέρδος. Οι ίδιοι έχουν αναλάβει και την υπόθεση των εφτά. Όσο για τις συλλογικότητες, αυτοπροσδιορίζονται ως αντιεξουσιαστές, ελευθεριακοί, αυτόνομοι και έχουν πολύ ενδιαφέρον. Υπάρχει κόσμος αποφασισμένος, που τραβάει μέχρι το τέλος. Ήξεραν ότι μετά τη σύνοδο στη Θεσσαλονίκη θα υπήρχαν συλλήψεις και ήταν από πριν αποφασισμένοι να μην σταματήσουν μέχρι να βγουν έξω όλοι οι κρατούμενοι.

Ερ.: Υπάρχει κάποια διεθνής καμπάνια; Τι σκοπεύετε να κάνετε;

 Απ.: Το παληκάρι από τη Συρία σκέφτεται να ξεκινήσει απεργία πείνας για την απελευθέρωσή του και για να μην απελαθεί. Αν την ξεκινήσει, θα τον στηρίξουν και οι υπόλοιποι. Θα είναι ένα κρίσιμο σημείο, τόσο για τους ίδιους όσο και για τους απέξω, μιας και υπάρχει κόσμος και έξω από τη φυλακή που πιθανώς θα αρχίσει απεργία πείνας. Μέσα στη φυλακή ήδη ετοιμάζονται και πρέπει να ετοιμαστούμε και οι απέξω. Αυτή την περίοδο πραγματοποιούμε ομιλίες, βιντεοπροβολές, εκδηλώσεις, για να ακούγεται η υπόθεση. Μια διεθνής ημέρα αλληλεγγύης έχει καλεστεί για τις 21 Σεπτέμβρη και θα υπάξουν κινητοποιήσεις εδώ, στη Μαδρίτη. Επιπλέον, υπάρχει η σκέψη για ένα μποϊκοτάζ σε ελληνικές επιχειρήσεις, κυρίως σε αυτές που σχετίζονται με τον τουρισμό, μιας και η Ελλάδα ζει απ' αυτόν. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή υπάρχει μια ιδιαίτερη κατάσταση, γιατί πλησιάζουν οι ολυμπιακοί του 2004 και οι πιέσεις προς το αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα, που είναι ήδη πολλές, θα αυξηθούν. Πάντως όσο περνά ο καιρός και δεν αποφυλακίζονται οι κρατούμενοι, η κατάσταση θα χοντραίνει.

Ερ.: Πως αντιδρούν οι γείτονες στο Aranjuez;

 Απ.: Το Aranjuez είναι μια κωμόπολη χωρίς παράδοση πολιτικής δράσης, αλλά τώρα, με αυτή την ιστορία, ο κόσμος αρχίζει να κινείται. Σε μια κωμόπολη 40.000 κατοίκων έχουμε συγκεντρώσει 2.000 υπογραφές. Ακόμα και το δημοτικό συμβούλιο, και μάλιστα με τη στήριξη και των συμβούλων του κυβερνώντος κόμματος, ζητά την απελευθέρωση του Carlos. Επιπλέον, έχουν γίνει εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης με πολύ καλά αποτελέσματα. Αλλά και στο άλλο χωριό από όπου καταγόμαστε, τη Tudela de Duerto, συναντάμε βοήθεια και υποστήριξη.

Ερ. Τί είδους βοήθεια είναι πιο σημαντική τώρα;

 Απ.: Το σημαντικό είναι η διάδοση της υπόθεσης, να ακούγεται, να συζητιέται. Επίσης, η υποστήριξη των κρατούμενων μέσα από την αλληλογραφία μαζί τους. Η οικονομική συνεισφορά είναι επίσης σημαντική, γιατί θα υπάρξουν υψηλές εγγυήσεις. Ο αδερφός μου μού είπε πως αν ο κόσμος αρχίσει να δρα, τότε η φυλάκισή του έχει νόημα.



Η αρχική δημοσίευση στην ιστοσελίδα molotov



Για επαφή με την ομάδα αλληλεγγγύης της Μαδρίτης:
Ateneo de Villaverde. Pο Alberto Palacios, Villaverde.
Συνάντηση κάθε Δευτέρα, στις 19:00. Tηλ.: 627284900



Δημοσιεύτηκε στα ελληνικά πρώτα στο thessaloniki.indymedia



[Γράμματα του Carlos] [Άλλα γράμματα φυλακισμένων] [Κεντρική Σελίδα] [Αρχική σελίδα] 1