Fernando Perez
Γράμμα από τη φυλακή (29/7/2003)
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΣΤΗ ΒΑΛΕΝΘΙΑ
Οπως πάντα έτσι και τώρα τα βλέμματα συγκεντρώνονται στον πόλεμο που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, στον οποίο συμμετέχουμε και εμείς και στον οποίο πρέπει να επιλέξουμε "στρατόπεδο".Μερικοί επιμένουν να τον αρνούνται{οι δειλοί) και άλλοι να κρύβονται, να τον παρερμηνεύουν (η εξουσία και τα μέσα της στην παραγωγή ηλιθίων). Δε μπορείς να κοιτάζεις από την άλλη και να παραβλέπεις το γεγονός ότι και εμείς όπως και εσείς, όλοι που βρισκόμαστε φυλακισμένοι προσεβλήθησαν, ταπεινώθηκαν και βασανίστηκαν στα "δημοκρατικά " αστυνομικά τμήματα.Μπορείτε να αρνηθείτε το γεγονός, να πείτε ότι ήταν μια εξαίρεση, ότι υποτείθεται ότι γνωρίζαμε ότι μπορεί να υπήρχε πρόβλημα, ότι μόνο λίγοι αστυνομικοί είναι αυτοί που κάνουν αυτά τα πράγματα και ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη.΄Η για αλλαγή μπορείτε να αμφισβητήσετε την εξουσία.
Πρέπει να ξέρετε όμως ότι μέχρι όλοι να αφεθούμε ελεύθεροι και να πάψουμε να είμαστε σκλάβοι δεν θα δώσουμε ούτε ανάσα σ' αυτούς που μας εμπόδισαν να είμαστε ελεύθεροι και μας ανάγκασαν να είμαστε σκλάβοι.Γι' αυτό το λόγο το κράτος εφτιαξε αυτά τα "ωραία" μέρη και τα ονόμασε φυλακές, για όλους τους ανεπιθύμητους αυτής της κοινωνίας. Ο μοναδικός τρόπος για να είμαστε ελεύθεροι και να αποφύγουν τα παιδιά , εγγόνια και φίλοι μας να αποτελειώσουν τη ζωή τους πίσω από τα κάγκελα είναι να επιτεθούμε και να καταστρέψουμε αυτή τη σάπια κοινωνία της μιζέριας, βαρεμάρας, σκλαβιάς, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, των οικολογικών καταστροφών των φυλακών, του ΘΑΝΑΤΟΥ. Ο αγώνας που γίνεται για μας ακόμα και καλοπροαίρετα και ο οποίος βρίσκεται μέσα στα όρια νομιμότητας που επιτρέπει το κράτος (κοινωνικό φόρουμ, συνεντεύξεις τύπου) είναι μακριά από τον πραγματικό αγώνα, απλώς παίζουν το παιχνίδι που τους αφήνει η δημοκρατία.
Δεν είμαι εγώ αυτός που θαπει πώς πρέπει να είναι αυτός ο αγώνας ο καθενας κρίνει βάσει του εαυτού καιτης πολιτικής. Από τα μικρά σαμποτάζ μεχρι τις ενέργειες των Ρώσων αναρχικών στα τέλη του 19ου αι. όλα είναι χρήσιμα για να καταδείξουμε τον εχθρό μας και να υιοθετήσουμε τους τρόπους για να αντιμετωπίσουμε τον φασισμό, τη δημοκρατία τη στρατοκρατία, τον καπιταλισμό που όλα είναι διαφορετικά πρόσωπα του Κράτους. Οχι μόνο είναι δίκαιη αλλά και απαραίτητη η καταστροφή των θεμελίων αυτού του γέρικου κόσμου του εμπορεύματος, του χρήματος,της αυταρχικότητας, των βασανιστηρίων...
...για να δημιουργήσουμε έναν κόσμο στον οποίο η αλληλεγγύη δεν θα είναι χριστιανικη ευσπλαχνία και όπου η ισότητα δεν θα έιναι προσόν βλακείας για τις γυναίκες (γυναίκες δεσμοφύλακες, στρατιωτικοί, αστυνομικοί) όπου η ευτυχία δεν θα συνταξιοδοτείται στα 60 και η ελευθερία δεν θα χρειάζεται τιμολόγιο. Από την άλλη δεν μπορούμε να κάνουμε διάκριση ανάμεσα σε καλούς και κακούς αναρχικούς. Ολοι οι αναρχικοί είμαστε κακοί και αυτό που μας διαφοροποιεί είναι η μεθοδος του αγώνα που επιλέξαμε στη συγκεκριμένη φάση της ζωής μας.
Ολοι είναι αποδεκτοί όπως είπα παραπάνω αρκεί να μην ξεπέφτουμε σε ρεφορμιστικές θέσεις και άρα ανώδυνες για το σύστημα. Τέλος θέλω να πω σ' αυτούς που χρησιμοποιούν δικαιολογίες για να μη δώσουν την αλληλεγγύη τους στους compas της Βαλένθια, να μη δώσουν αλληλεγγύη ούτε σε μένα γιατί ο δικός τους αγώνας είναι και δικός μου.
ΖΗΤΩ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Το γράμμα του Fernando είναι από το thessaloniki.indymedia και αναδημοσιεύτηκε στο athens.indymedia .
Για την αποστολή γραμμάτων (αλληλογραφία) για την έμπρακτη ένδειξη αλληλεγγύης, η διεύθυνση των φυλακισμένων στα Διαβατά, είναι:
Προς τον κρατούμενο...
Δικαστικές Φυλακές Διαβατών
Τ.Κ. 54012
Θεσ/νίκη
Και η διεύθυνση στην Αυλώνα είναι:
Προς κρατούμενο...
Ε.Κ.Κ.Ν.Α.
Τ.Κ. 1901
Αυλώνα (παράρτημα)
[Το πρώτο γράμμα του Fernando από τη φυλακή]
[Άλλα γράμματα συλληφθέντων]
[Κεντρική σελίδα]
[Αρχική σελίδα]