ประวัติของ Jumbo

 

สวัสดีครับ ผมเป็นหมาแก่จอมอ้วน ชื่อ Jumbo ผมเป็นตัวผู้ครับ อายุก็มากพอดูเลย ชื่อ Jumbo นี่เจ้าของคนแรกเป็นคนตั้งให้ครับ ตอนผมยังเด็กๆ เขาสอนผมหลายเรื่อง ผมเลยรู้ว่าจะอยู่กับคนยังไง แต่น่าเศร้าที่ไม่นานนักเจ้าของผมก็ไปหางานทำที่กรุงเทพฯ ทิ้งผมให้เป็นหมากำพร้าอยู่หลายปีทีเดียว ชีวิตมันก็อย่างนี้แหละ ขึ้นๆ ลงๆ เอาแน่ไม่ได้ ในวัยเด็กผมก็เลยไม่ค่อยได้กินอิ่มเท่าไหร่ แต่ชีวิตของผมก็เปลี่ยนไปเมื่อคุณพ่อ ย้ายร้านขายยาของท่านมาเปิดใกล้ๆกับที่ที่ผมเร่ร่อนอยู่ ผมยังจำวันแรกที่เราสองคนเจอกันได้ดี วันนั้นฝนตกหนักมาก ผมหนาวเลยต้องหาที่อุ่นๆ อยู่ พอดีหน้าร้านคุณพ่อมีกันสาด ผมก็เลยไปอาศัยหลบฝน คุณพ่อเอาผ้ามาห่มให้ผม จากนั้นผมก็เข้าๆ ออกๆ บ้านคุณพ่อเหมือนบ้านผมเอง สุดท้ายผมก็ย้ายเข้ามาอยู่ถาวรเลย สะอาด สะดวก และ อิ่มท้องครับ ผมก็นับได้ว่าโชคดีเหมือนกัน เพราะ มีความสุขก็ตอนเป็นหมาแก่นี่แหละครับ

 

บ้านของผม

ผมอาศัยอยู่ที่จังหวัดแพร่ครับ ผมเกิดที่นี่ อยู่ที่นี่ และมียังไม่มีโครงการว่าจะย้ายไปอยู่ที่อื่น ทั้งชีวิตผมก็อยู่นี่แหละครับ คุณพ่อเก็บผมมาเลี้ยงได้ 7 ปีแล้ว ท่านเปิดร้านขายยาอยู่ในตลาด ผมชอบที่นี่มากเลย เพราะ ในตลาดมีหมาตัวอื่นๆ อยู่ด้วย ทำให้ผมได้ออกสังคมหมาๆ ที่นี่ยังมีอาหารมากมายให้เลือกได้ตามใจชอบ แต่มันก็ไม่ดีต่อสุขภาพหรอกนะครับ ผมต้องท้องเสียเพราะกินไม่เลือกมาหลายครั้งแล้ว พูดไปก็น่าอาย คุณแม่ท่านเป็นแม่บ้านครับ ดูแลทุกอย่างในบ้าน โดยเฉพาะอาหารของผม ท่านเป็นคนทำให้ครับ ให้กินวันละหลายมื้อเท่าที่ต้องการ กินกันจนอ้วนนี่แหละครับ แต่ยังไงของเดิมๆ มันก็เบื่อบ้าง ผมเลยออกไปหาคนรู้จักในตลาด พวกแม่ค้าก็มักให้เศษเนื้อ หรือกระดูกเล็กๆ น้อยๆ มากินแก้เบื่อครับ ผมเองก็เป็นหมาดังในตลาดเหมือนกันนะครับ อ้อยังมีพี่ชายอีกคน แต่แทบจะใช้สมองหมาของผมจำหน้าไม่ได้ เพราะคุณพี่ไม่ค่อยได้กลับบ้าน เขาไปเรียนเป็นหมอคนได้หลายปีแล้ว

 

กิจวัตรประจำวัน

 

เมื่อก่อน สุขภาพยังอำนวย ผมจะทำหน้าที่เป็นยามเฝ้าบ้านครับ ตื่นมาตอนหัวค่ำแล้วก็เฝ้าบ้านถึงเช้า แต่ตอนนี้อายุผมมากแล้ว สุขภาพไม่ค่อยจะดี กิจวัตรประจำวันที่ผมทำได้ตอนนี้คือ กินกับนอนครับ เมื่อก่อนผมชอบออกไปเที่ยวนอกบ้านพอสมควร แต่หลังจากที่โรคร้ายรุมโทรมตั้งแต่ต้นปี 43 ผมเลยชอบหลบอยู่ในส่วนลึกๆ ของบ้าน เช่น บนชั้น 2 หรือชั้น 3 ก็ไม่ได้หลบไปทำอะไรหรอกครับ หมาแก่ไม่มีอะไรทำ ก็เลยนอนดีกว่า พอหิวก็จะตื่นขึ้นมาหาคุณแม่ ขออาหารกิน แล้วก็กลับไปนอนอีก

ถ้าวันไหนอากาศดี คุณพ่อว่าง ผมจะชวนคุณพ่อออกไปวิ่งเล่นด้วย แต่ไม่บ่อยครับ ก่อนหน้านี้คุณพ่อมักไม่ค่อยตามใจผม ชวน 10 ครั้งจะพาไป 9 ครั้ง แต่ตอนนี้ คุณพ่อสงสารผม ชวนไปเที่ยวเมื่อไหร่ก็จะพาไปทันที

 

อาหารจานโปรด

 

เนื่องจากอายุผมก็มากแล้ว และ ตอนเด็กๆ ก็เลือกกินไม่ค่อยได้ ตอนโตก็กินไม่เลือก ผลคือ ฟันของผมไม่ค่อยจะดีครับ บางซี่หักไปแล้ว ผมเลยชอบอาหารอ่อนมากกว่ากระดูกครับ แต่ถ้าเป็นกระดูกก็ไม่มีปัญหาครับ เคี้ยวได้สบายมาก แน่นอนครับ ผมชอบเนื้อเป็นที่สุด แต่ผมไม่รู้เพราะอะไร ผมเกลียดอาหารทะเลครับ ได้กลิ่นก็กลืนไม่ลงแล้ว ผมเองก็ไม่ได้หัดกินผักมาตั้งแต่เด็ก ทุกวันนี้ก็เลยกินผักไม่ได้ เป็นนิสัยที่ไม่ดีของผมแหละ อาหารจานโปรดที่ผมชอบที่สุด คือ หมูปิ้งครับ แต่ผมก็เป็นหมารสนิยมสูง ไม่ชอบกินอาหารอย่างเดียวกันซ้ำหลายวัน ผมเลยต้องมีตัวเลือกอื่นๆ กินสลับกันไป เช่น ตับลวก หมูหยอง ซี่โครงหมู ไข่พะโล้ ไก่ย่าง และ มันหมู อย่างหลังนี่ ทั้งพ่อทั้งแม่ห้ามเท่าไหร่ไม่ฟัง ผมไปขอมาจากแม่ค้าในตลาดครับ หอมอร่อยมาก ก็อายุก็มากแล้ว ถ้าไม่รีบกินแต่ของอร่อยตายไปก็เสียดายแย่สิครับ

 

ส่งจดหมาย

The Story of Jumbo Web Site http://www.jumbo.get-2.com or http://www.geocities.com/prasitwutiwej
This Web Site is protected by copyright law. Copyright 2000 by Kwanchai Prasitwutiwej All right reserved.