ประวัติแห่งอนุพุทธ ๘๐ พระองค์
คณะตรีมิตร และ คณาจาริโย
ท่านพระโธตกะ เกิดในสกุลพราหมณ์ ในกรุงสาวัตถี เมื่อมีอายุสมควรที่จะเล่าเรียนได้แล้ว ได้ไปฝากตัวเป็นศิษย์ของพราหมณ์พาวรีผู้เป็นปุโรหิตของพระเจ้าปเสนทิโกศล เพื่อศึกษาศิลปวิทยา ครั้นต่อมาพราหมณ์พาวรีมีความเบื่อหน่ายในฆราวาสวิสัย ได้ทูลลาพระเจ้าปเสนทิโกศลออกจากตำแหน่งปุโรหิต เมื่อได้รับพระบรมราชานุญาตแล้ว จึงออกบวชเป็นชฎิล ประพฤติพรตตามลัทธิของพราหมณ์ ตั้งอาศรมอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำโคธาวารี ที่พรมแดนแห่งเมืองอัสสกะ และ เมืองอาฬกะต่อกัน เป็นอาจารย์ใหญ่บอกไตรเพทในหมู่ศิษย์ โธตกมาณพได้ออกบวชติดตามไปศึกษาศิลปวิทยาอยู่ด้วย และอยู่ในมาณพ ๑๖ คน ที่พราหมณ์พาวรีผูกปัญหาให้ไปทูลถามฯ
ทูลถามปัญหา
๓ ข้อ
ท่านได้ทูลขอโอกาสถามปัญหา ครั้นพระบรมศาสดาทรงอนุญาตแล้ว จึงทูลถามปัญหาเป็นคนที่ห้าว่า
ข้าพระพุทธเจ้าทูลถามพระองค์
ขอจงตรัสบอกแก่ข้าพระพุทธเจ้าฯ อยากจะฟังพระวาจาของพระองค์
ข้าพระพุทธเจ้าได้ฟังสุรเสียงของพระองค์แล้ว
จะศึกษาข้อปฏิบัติซึ่งเป็นเครื่องดับกิเลสของตน
พระบรมศาสดาทรงพยากรณ์ว่า
ถ้าอย่างนั้น ท่านจงเป็นคนมีปัญญา มีสติ ทำความเพียรในศาสนานี้เถิดฯ
โธตกะ
ข้าพระพุทธเจ้า
ได้เห็นพระองค์ผู้เป็นพราหมณ์ หากังวลมิได้เที่ยวอยู่ในเทวโลกและมนุษยโลก
เหตุนี้ข้าพระพุทธเจ้า ขอถวายบังคมพระองค์ ขอพระองค์จงเปลื้องข้าพระพุทธเจ้าเสียจากความสงสัยเถิดฯ
พระพุทธเจ้า
เราเปลื้องใคร
ๆ ในโลก ผู้ยังมีความสงสัยอยู่ไม่ได้ เมื่อท่านรู้ธรรมอันประเสริฐ
ก็จะข้ามห้วงทะเลใหญ่ คือ กิเลสอันนี้เสียได้เองฯ
โธตกะ
ถ้าพระองค์จะทรงพระกรุณา
ก็ควรแสดงธรรมอันทำให้กิเลสดับ ที่ข้าพระพุทธเจ้าควรจะรู้
สั่งสอนข้าพระพุทธเจ้าให้เป็นคนโปร่ง ไม่ขัดข้อง ดุจอาการตอนกิเลสดับเสียได้
ไม่อาศัยสิ่งหนึ่งสิ่งใด เที่ยวอยู่ในโลกนี้ฯ
พระพุทธเจ้า
เราจักบอกอุบายดับกิเลส
ซึ่งจะเห็นได้เอง ไม่ต้องเชื่อตามข่าวที่บุคคลได้ทราบแล้ว
จักมีสติข้ามพ้นความอยากที่ตรึงใจไว้ในโลกเสียได้แก่ท่านฯ
โธตกะ
ข้าพระพุทธเจ้าชอบใจอุบายดับกิเลส
อันสูงสุดนั้นเป็นอย่างยิ่งฯ
พระพุทธเจ้า
ถ้าท่านรู้ว่า
ความทะยานอยากทั้งเบื้องบน เบื้องต่ำ ท่ามกลางเป็นเหตุให้ติดข้องอยู่ในโลก
ท่านอย่าทำความทะยานอยาก เพื่อจะเกิดในภพน้อยใหญ่ฯ
ในที่สุดแห่งการพยากรณ์ปัญหา โธตกมาณพส่งใจไปตามธรรมเทศนา จิตก็หลุดพ้นจากอาสวะไม่ถือมั่นด้วยอุปาทาน บรรลุเป็นพระอรหันต์ (ก่อนอุปสมบท) เมื่อการพยากรณ์ปัญหาเสร็จแล้ว โธตกมาณพพร้อมด้วยมาณพอีกสิบห้าคน ขออุปสมบทในพระธรรมวินัย พระองค์ก็ทรงอนุญาตให้เป็นภิกษุด้วยวิธีเอหิภิกขุอุปสัมปทา ท่านพระโธตกะดำรงชนมายุสังขารอยู่โดยสมควรแก่กาลแล้ว ก็ดับขันธปรินิพพานฯ