“But I am told that love is stronger than strong walls and in this lies my hope. My only hope.
Please try to beat down those walls with firm hands. But with gentle hands. Who am I , you may wonder? I am someone you know very well. For I am every man and women you meet.”
Anonymous
นั่นเป็นส่วนหนึ่งในบท เพราะบางทีเราก็เคยคิดว่า อยากจะมีใครที่รู้จักเราจริง ๆ ไม่ใช่ว่าเพราะเรามีอะไร หรือเราเป็นใคร แต่อยากจะให้รู้ว่า เราสามารถให้อะไรกับเค้าได้ ถ้าเค้ายอมรับในตัวจริงของเราที่มี ที่เราเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด เพราะอย่างน้อย เราเชื่อว่ามีใครสักคนที่เราเห็นตัวจริงของเค้าแล้ว เรายังเต็มใจที่จะเป็นปอคนเดิมอยู่.
ส่วนหนังสือเล่มอื่นก็ชอบอ่านนะ ที่ชอบรองมาก้อเป็น พวก โน็ต อุดม หรือ อะไร ๆ ที่ให้สาระ หน่อย
ถ้าเป็นวิชาการสักนิดก็ หม้อแกงลิง, ชะโงกดูเงา อะไรอย่างเนี่ยะ ไม่ก็ประมาณไปทางด้าน คอมพิวเตอร์เลย ชอบหาอะไรมาทำใหม่ ๆ อยู่เสมอ มันท้าทายดี อย่างเขียน โฮมเพจเนี่ยะ เรียนด้วยตัวเองเหมือนกันอาจจะไม่หรูไม่เด่นเหมือนคนอื่นเค้า แต่ก็เขียนด้วยตัวเอง มันดูน้อย ๆ น่ารักตามแบบฉบับของตัวเราเอง
ส่วนปากกาที่เอามาโชว์นั่นน่ะ เป็นของขวัญวันเกิด เมื่อ สามปีที่แล้ว แอนเป็นคนให้มา มีข้อความสลักว่า POR F. Ann ได้รับแล้วมีความรู้สึกว่าเออ นี่เป็นของเรานะ มีชื่อด้วย เลยไม่ค่อยได้ใช้หรอก ยกเว้นเวลาปากกาดินสอแท่งอื่นหาย ต้องมาเอาแท่งนี้ไปใช้ก่อนทุกที
นอกจากจะอ่านหนังสือแล้ว ดูหนังก็เป็นมหกรรมอย่างหนึ่งที่ ปอ กับพี่ ชอบทำกันเป็นประจำ หนังโรงไม่ค่อยมีความสุขเหมือนกับอยู่บ้านหรอก ตามความคิดเรานะ เพราะ เราสามารถหยุดแล้วจดศัพท์ ได้ นั่นเป็นข้อดี เป็นที่รุ้กันอย่างดีว่า เรื่องที่โปรดปรานที่สุดคือ Friends ถึงขนาดเอามาเป็น Logo ที่โทรศัพท์ คิดดูแล้วกัน
ชีวิตคนเราไม่ได้อยู่แค่ในเมืองเป็นแน่แท้ ทุก ๆ ปี ปอต้องมีวันหยุดให้กับตัวเองได้ไปเที่ยวโน่น เที่ยวนี้ผ่อนคลายมั่ง ตั่งแต่ เมื่อปีที่แล้วได้ไปอยู่บ้านชาวปาเกอญอที่เชียงใหม่กับที่มหาลัยแล้ว มีความรู้สึกว่าตัวเองรักการผจญภัยเป็นอย่างยิ่ง แต่ก็ไม่ค่อยได้มีเพื่อนไปด้วยสักเท่าไหร่ ครั้นจะไปคนเดียวก็กลัว ๆ อยู่เหมือนกัน
กิจกรรมอย่างอื่น ที่ยังฝังอยู่ในสายเลือดเห็นจะเป็น ศิลปะที่ยังคงหลงไหลอยู่เป็นประจำ นอกจากนี้แล้ว ก็เห็นจะเป็น………………ผู้หญิงล่ะมั้ง …………อ้อ กีต้าร์ ๆๆ เพิ่งนึกออก